یادداشت/ احمد کاظم‌زاده
صبر رو به پایان دمشق در جولان
استمرار حملات موشکی و تجاوزات هوایی رژیم صهیونیستی به جولان این سؤال را ایجاد کرده است که سوریه تا کی صبر پیشه خواهد کرد و دست روی دست خواهد گذاشت؟
به گزارش گروه سایر رسانه های
دفاع پرس، احمد کاظم‌زاده در یادداشتی نوشت:
بررسی حمله موشکی اخیر رژیم صهیونیستی به فرودگاه دمشق چند نکته را درباره اهداف این رژیم و همپیمانان غربی و عربی آن آشکار می‌کند:
نخست اینکه این حمله بعد از حمله موشکی امریکا به پایگاه هوایی الشعیرات سوریه نشان می‌دهد رژیم صهیونیستی و همپیمانان آن در دور جدید حملات خود به هر طریق ممکن تلاش می‌کنند قدرت هوایی سوریه را مورد هدف قرار دهند و آن را تضعیف کنند تا از این طریق بتوانند موازنه نظامی را به نفع مخالفان مسلح و همپیمانان تکفیری آنها تغییر دهند.
آنچه باعث توجه به این رویکرد شده این است که تاکنون ائتلاف برانداز که خود را زیر پوشش دوستان سوریه پنهان کرده است، همه نوع سلاح و تجهیزات را در اختیار مخالفان مسلح قرار داده است اما هیچ نتیجه‌ای نگرفته‌اند و برای دادن امکانات هوایی از جمله هواپیما و هلی کوپتر اطمینان کافی ندارند، بنابراین می‌خواهند توان هوایی سوریه و ارتش آن را به تحلیل ببرند.
دوم اینکه رژیم صهیونیستی تلاش می‌کند حمله موشکی به فرودگاه سوریه را در چارچوب دفاع پیشدستانه توجیه کند و آن را درراستای مقابله با انتقال تسلیحات ایرانی به حزب‌الله توجیه کند اما واقعیت این است که این رژیم مدتی است که برای گسترش دامنه اشغالگری خود در جولان تلاش می‌کند و به هر طریق ممکن سعی دارد بهانه و توجیه لازم را به‌دست آورد و حمله موشکی به فرودگاه دمشق یا تحریک و تشویق دولت ترامپ به دخالت نظامی در سوریه به بهانه تنبیه دولت سوریه به علت استفاده از سلاح شیمیایی درخان شیخون همه و همه گامی در این مسیر بوده است.
سوم با وجود اینکه حمله موشکی رژیم صهیونیستی به سوریه با اصول و قوانین بین‌المللی از جمله منشور ملل متحد تناقض دارد و در عین حال از نیات تجاوزگرانه این رژیم پرده برمی‌دارد اما متأسفانه واکنش‌ها به این تجاوز در حد و سطح این اقدام نبوده است و به استثنای ایران و روسیه از دیگر کشورها واکنش درخور دیده نشد و این از این جهت خطرناک است که می‌تواند راستگرایان صهیونیستی و همپیمانان آن در دولت ترامپ را به عملی کردن برنامه‌های تجاوزگرانه خود به وسوسه بیندازد، بنابراین این اهمال‌ها و مماشات‌ها می‌تواند فجایعی بس بزرگ‌تر را از سوی این رژیم به همراه داشته باشد و جامعه جهانی را با خود درگیر کند.
و بالاخره اینکه استمرار حملات موشکی و تجاوزات هوایی رژیم صهیونیستی به سوریه این سؤال را ایجاد کرده است که این کشور تا کی صبر پیشه خواهد کرد و دست روی دست خواهد گذاشت یا اینکه چرا در شرایطی که امریکا از هیچ اقدامی برای حمایت از این رژیم فروگذاری نمی‌کند اما روسیه در قبال استمرار حملات این رژیم به سوریه ضرب شست نشان نمی‌دهد؟ از این دید هر چند امکان دارد روسیه با توجه به ملاحظات خاص خود با دولت ترامپ کار جدی در قبال این تجاوزات انجام ندهد اما بی‌تردید سوریه هم برای مقابله با این تجاوزات و هم آزادسازی اراضی اشغالی خود در جولان دلایل حقوقی و قانونی کافی در اختیار دارد، بنابراین امکان دارد استمرار تجاوزات هوایی رژیم صهیونیستی به سوریه به لبریز شدن کاسه صبر این کشور بینجامد.
