گروه دفاعی امنیتی
دفاع پرس- شهاب شعبانی نیا؛ «شعار» علامت، نشانه یا روشی است، که برای نشان دادن و شناساندن آرمانها و اهداف یک شخص، مجموعه، سازمان، قومیت، ملت و یک ایدئولوژی مطرح میشود.
انقلاب اسلامی ایران که برپایی نظام جمهوری اسلامی بخشی از ثمرات آن محسوب میشود، از بدو شکلگیری تاکنون شعارهای مختلفی را مطرح کرده، که نشانگر اهداف و آرمانهای این انقلاب است. انقلابی که به گفتهی حضرت امام خمینی (ره) بنیانگذار کبیر آن باید به همه جهان صادر شود.
طبعاً پیروزی چنین انقلابی که بر پایهی عدالتگستری و نفی هرگونه ظلم و به استضعاف کشاندن ملتها شکل گرفت، برای جبهه استکبار و ابرقدرتها پذیرفتنی نبود.
سیاست راهبردی جمهوری اسلامی ایران بر پایه اهداف و شعارهای مطرح شده در جریان این انقلاب، همواره تلاش برای مبارزه با دشمنان بشریت و مستکبران و ایجاد عدالت بوده است؛ لذا دشمنان انقلاب برای جلوگیری از صدور آن و مواجه نشدن با تبعات صدور چنین انقلابی، جنگی هشت ساله را به ملت ایران تحمیل کردند. در کنار راه انداختن چنین جنگ خانمانسوزی، پروژهی اِعمال انواع مختلف تحریمها نیز علیه ایران اسلامی کلید خورد.
اما با وجود همه این شرایط، نظام جمهوری اسلامی پابرجا ماند و با افزایش اقتدار و توان دفاعی خود و طراحی و ساخت انواع تجهیزات دفاعی و بهخصوص جنگافزار راهبردی و تعیینکنندهای چون «موشک» توانست موازنهی قدرت را در جبهههای نبرد با رژیم بعث عراق به سود خود تغییر دهد.
ایران پس از انقلاب علیرغم همه مشکلات و تحریمها و پس از پشت سر گذاشتن جنگی سخت و نابرابر، توانست در عرصههای مختلف خوش بدرخشد و قدرت خود را در منطقه افزایش دهد.
یکی از عرصههای سخت علمی که ایران در آن به پیشرفت خیرهکنندهای دست یافت، عرصه دانش هستهای است. دستیابی ایران به سطح بالایی از این دانش میتوانست زمینه پیشرفت کشور را در سایر علوم نیز فراهم کند؛ چنانچه پس از توفیقات هستهای، دانشمندان ایرانی توانستند در زمینه علوم هوافضا و نانو حرفهای مهمی برای گفتن داشته باشند.
اما در سوی مقابل، جهانخواران که تحولات منطقه را متأثر از انقلاب اسلامی و شعارهای استکبارستیزانه آن میدانستند، عزم خود را جزم کردند تا به هر نحو ممکن گردش چرخ هستهای ایران را کُند و یا متوقف و اراده خود را به ملت انقلابی ایران تحمیل کنند. تلاشهای جبهه استکبار برای ناکام نشان دادن نظام اسلامی و در نمایی بزرگتر شکست انقلاب اسلامی در دستیابی به اهداف خود، تا جایی پیش رفت که آمریکا و شرکای اروپایی شیطان بزرگ تحریمهای جدید و متعددی را علیه ایران اِعمال و حتی مزدوران صهیونیسم جهانی اقدام به ترور برخی دانشمندان هستهای کشورمان کردند.
ماجرای انجام مذاکرات چندین ساله هستهای بین ایران و کشورهای موسوم به 1+5 بر کمتر کسی پوشیده است. آمریکا در جریان انجام مذاکرات بارها با اجرای سیاست «چماق و هویج» مدام از وجود گزینههای روی میز سخن گفت و به دفعات ایران را تهدید به جنگ کرد. گستاخی دولتمردان آمریکا به جایی رسید که حتی ایران را به «حمله اتمی» تهدید کردند. از سوی دیگر رژیم منحوس صهیونیستی نیز به دفعات این تهدید را مطرح کرد که در صورت شکست مذاکرات هستهای، به ایران حمله میکند. اسرائیل پیشتر هم موضوع حمله هوایی به نیروگاه اتمی بوشهر را مطرح کرده بود.
عاقلانهترین اقدام برای کشوری که مورد تهدیدات متعدد نظامی واقع میشود، این است که ضمن تلاش برای برطرف کردن مشکلات موجود از طریق دیپلماتیک، از اطمینان بیجا به دشمن پرهیز و خود را به انواع تجهیزات دفاعی متعارف مسلح کند؛ دشمنی که در طول مذاکرات بارها با تهدید کشورمان تصمیم داشت تا خواستههای ظالمانهی خود را به طرف ایرانی، تحمیل کند. اما ایران بر پایه آیه شریفهی «وَأَعِدّوا لَهُم مَا استَطَعتُم مِن قُوَّةٍ» توان بازدارندگی خود را به نحو چشمگیری افزایش داد.
برنامه دفاعی ایران تا جایی پیش رفت که توانست در سیستمهای ماهوارهای هدایت از راه دور پهپادهای دشمن نیز نفوذ کند و پرنده جاسوسی فوق پیشرفته آمریکا یعنی آر کیو 170 را به سلامت بر زمین نشانده و آن را در اختیار بگیرد. دانشمندان جوان ایرانی و «طهرانیمقدم»های این سرزمین توانستند نسلهای جدیدی از موشکهای نقطهزن را طراحی و تولید کنند. موشکهایی که نه فقط در سکوهای مخفی بلکه در «شهر موشکی» مستقر شدند، تا در زمان لازم، پاسخی دندانشکن به هر متجاوزی بدهند.
حضور در صحنه مردم و پشتیبانی آحاد ملت از آرمانهای انقلاب اسلامی و در کنار آن، وجود شهر موشکی، ساخت موشکهای دوربرد و نقطهزن، برگزاری رزمایشهای موشکی و حتی نوشتن شعارهای انقلابی و بیانات امام خمینی (ره) بنیانگذار کبیر انقلاب اسلامی بر روی موشکها بهترین گزینه در راستای تقویت توان دفاعی و بازدارندگی بوده و میتواند سایه جنگ و هرگونه تهدید نظامی را از سر کشور دور کند.