به گزارش گروه سایر رسانه های دفاع پرس، مردانی هستند
که تولدشان،
زندگی کردنشان و رفتنشان
به سوی جانان، به
روانی چشمههای جاری شده از
سینه دشتهاست. این مردان همچون
چشمهها میجوشند،
سیراب میکنند،
زندگی میبخشند و سپس در
زمین فرو
میروند.
آوای باران بود و عطر سرخ
ایثارصبحیکه آنان از دیار خواب رفتند
شهید نجم
الدین یوسف زاده
تودان، فرزند عبدالقادر متولد سال
1344 از رده
چنین مردانی بود. در
روستای قطورخوی در
خانوادهای کم درآمد متولد شد.
وقتی به سن مدرسه پا نهاد، قدم در راه تحصیل و علم گذاشت اما چندی نگذشت که جهت امرار معاش خانواده و کمک به پدر بزرگوارش، مدرسه را رها کرده و در کنار پدر به کار کشاورزی مشغول گردید و در زمستانها هم در کارگاه قالیبافی فعالیت داشت.
انسانی صادق و خداشناس و در خدمت به ریش سفیدان و بزرگان روستا بود که جهت انجام کارهای خداپسندانه همیشه پیشقدم بود.
دوران انقلاب از لحاظ سنی کوچک بود اما انقلاب را میشناخت و آن را دوست داشت.
سال 65 که سن سربازیش فرا رسیده بود، به خدمت سربازی احضار و پس از آموزشهای لازم، به منطقه جنگی جنوب اعزام شد تا اینکه از انقلاب و آرمانهای امامش دفاع کند. شهید یوسف زاده سربازی شجاع و دلیر بود و از زمانی که به جبهه جنوب اعزام شده بود همچون جان بر کفان، دلاورانه در مقابل دشمن متجاوز بعثی ایستاد و جنگید تا اینکه تکاور مرد غیور و شجاع در بیست و چهارم اردیبهشت ماه سال 1365 در منطقه شرهانی بر اثر اصابت ترکش خمپاره به فیض شهادت نائل آمد.
مزارش در روستای بلسور علیا خوی در کنار سایر شهدای روستا است.
روحش شاد و یادش گرامی باد.
منبع: اداره اسناد، هنری و انتشارات بنیاد شهید آذربایجان غربی