شهید محمود آقازیارتی در یکم خرداد ماه سال 1337 در منطقه طرلان از توابع استان مرکزی چشم خود را بر روی جهان هستی گشود.
شروع جنگ تحمیلی فرصتی بود تا محمود در کلاس درس بندگی شرکت کند که سرانجام در نوزدهم شهریورماه 1366 در عملیات پدافندی در این آزمون پیروز و با شهادت خود در منطقه جزیره مجنون شاگرد ممتاز این مدرسه شد.
فرازی از وصیتنامه شهید آقازیارتی:
«ولاتحسبن الذین قتلوا فی سبیلالله امواتاً بل احیاء عند ربهم یرزقون»
و مپندارید ان کسانی راکه کشته شده اند در راه خدا مرده اند، بلکه زنده اند و نزد پروردگارشان روزی میخورند.
و دیگر اینکه مگویید آنها که در جبههها کشته میشوند ندانسته و نفهمیده خود را فدای مردن کردهاند بلکه آنها راه صحیح خود را انتخاب نموده و با خداوند عالم خلق دو جهان راز و نیاز نموده و به مهمانی خدا شتافتند و به لقاءالله پیوستهاند و این انتخاب کورکورانه نبوده و خیلی عاقلانه میباشد.
به گفته امام عزیزمان آنها که در راه دین و قرآن کشته شدهاند شهید هستند و شهید موقعی که بر زمین میافتد و خون از بدن مبارکش بیرون میآید تمامی گناهان او از طرف حق تعالی آمرزیده میشود.
مادر عزیزم امیدوارم که از فراغ من ناراحت نباشید و اگر شهادت نصیب من شد که این تنها آرزوی من بوده است و افتخار آن در دنیا و آخرت برای شماست و اگر جنازه من را آوردند که سر در بدن نداشتم یا دست در بدن نداشتم و یا بهتر بگویم تمام گوشتها و استخوانهای بدنم را تکه تکه کرده بودند نگران نباشید چونکه این راه را امام حسین (ع) برای ما در مکتب خود آموخته است و اگر این پیشامدهایی که ذکر شده است نصیب من شد نگران نباشید زیرا شما مادر عزیز و اهل و عیال من در آسایش زندگی میکنید مانند اهل و عیال امام حسین (ع) اسیر نگشته و خیمهها را بر سرتان خراب نکردهاند و در زیر پرچم سرخ لااله الا الله زندگی میکنید.
برادر عزیزم تنها آرزوی من شهادت بوده است اگر خدا قبول کند امیدوارم مثل یک کوه استوار بایستی گریان نشوی و استقامت خود را در مقابل کفرستیزان و خودفروختگان و منافقین نشان بدهی و کمر آنان را بشکنی و همیشه در صحنه باشی که راه این شهیدان را ادامه بدهی و برادرم از شما تقاضا دارم که به علت سوگواری اینجانب از استفاده کردن چهل چراغ و یا علامت و تشریفاتی خودداری نمایید و استفاده از نواهایی که صدای آنها بلند و باعث آزردگی مردم باشد خودداری نمایید.
فقط تقاضا دارم هدف را دنباله رو باشید و شما ای خواهرانم در فراق من غم و اندوه مخورید و گریان نشوید میدانم گریان میشوید نور چشمانم، ولیکن در مقابل هیچ کسی اظهار نگرانی ننمایید اگر برادرتان شهید شده است برادر دیگری دارید.
و شما چادر سیاه و حجاب اسلامی را بر سر بکشید و چشم دشمنان را کور و تن آنان را به لرزه در آورید همانگونه که گفتهاند خواهرم سیاهی چادر شما کوبندهتر از سرخی خون من است.
انتهای پیام/