به گزارش دفاع پرس از استان مرکزی، محمدرضا براتیان، مهدی شادمانی، خسرو محمدی و محمد شاهرخی چهار پرستوی سبکبالی هستند که همزمان با هشتم خرداد ماه به جایگاه رفیع شهادت دست یافتهاند که مصادف با هشتم خردادماه 1396 سالروز شهادتشان است.
شهید محمد شاهرخی بیست مردادماه سال 1344 در سرزمین گلهای استان مرکزی دیده به جان گشود و با شروع جنگ تحمیلی همانند دیگر دوستان خود رسالت را در این دید که در جبهههای نبرد حضور یافته و به پیکار با دشمنان بپردازد.
هشتم خرداد ماه سال 1366 در حالی که در عملیات پدافندی حضور داشت از دنیای خاکی به سوی پروردگار پرواز کرد.
فرازی از وصیتنامه شهید شاهرخی:
با شهادت بر وحدانیت خالق جهانیان و شهادت بر پیامبران و خاتم الانبیاء حضرت محمد (ص) و شهادت بر ولایت حضرت علی (ع) بعد از پیامبر اسلام و شهادت بر ائمه معصومین که آخرین ایشان حضرت مهدی (عج) هستند و با شهادت بر ایمان به کتاب خداوند متعال قرآن مجید و با شهادت به اینکه هدایت الهی آمیخته با اصول اعتقادی شیعه آل محمد (ص) است.
ابتدا از پدر و مادر عزیزم حلالیت میطلبم و از ایشان تقاضا دارم همانگونه که در پرورش و تربیت این فرزندشان زحمات بسیار زیادی کشیدند و هیچگاه برای او نگذاشتند سخت بگذرد و از رنج و بیماری این فرزند و درد کشیدن محمد دل آنها بیشتر درد میگرفت و در بزرگ کردن او مضایقهای نکردهاند بعد از مرگ هم که دیگر امر او خاتمه یافته و در درگاه خداوند باید بار مسئولیت را تحویل دهد برای او طلب مغفرت کنید.
از پدر و مادر عزیزم میخواهم که از بدیهایم گذشته و از اینکه نتوانستم در راحتی آنان خدمتی انجام دهم عذرم را پذیرا باشند.
شما دوست داشتید که فرزندتان در دنیا زندگی تشکیل دهد شغل خوبی داشته باشد و البته این دوست داشتن و آرزوی شما نادرست نبوده و بسیار هم برای شما خوب بوده و خداوند از این محبت و دوستی شما رضا باشد، اما زندگی، شغل و هر چه در دنیا اگر برای من از راههای حرام و غیر خدایی بوده عاقبت خوبی نداشت و البته اگر بیشتر از این زنده میبودم از رحمات و نعمتهای الهی بیشتر بهره میبردم و حالا که از همه اینها چشم پوشیده و بخاطر اطاعت خدا در حرام تعجیل نکردهام و حلال او را که او ترحم کرده و بخشوده استفاده کردهام و هم اکنون به نزد او فرا خوانده شدهام، میخواهم که برای من طلب مغفرت و رحمت کنید و از خواهرانم و برادرم حامد هم حلالیت میطلبم و مرا حلال کنند.
اشعاری از شهید:
عاشق بیهوده بودن گریه داره در پی پوچی دویدن گریه داره
کن نظر بر سالکان و عارفان تو که خزیدن در بیابان هلاکت گریه داره
این جهان با تو به زودی بگذرد و آن جهان حال نزارت گریه داره
عاشقان پرپر شدند و پر کشیدند ماندنت در این خرابه گریه داره
کن نظر بر عرش اعلی بین نظر را گر نکردی بعد از آنت گریه داره
انتهای پیام/