به گزارش
دفاع پرس از آذربایجان شرقی، قاری قرآن «اسماعیل باحجب جعفریان» در 26 شهریورماه سال 1342 در تبریز چشم به جهان گشود و در پنجم مهرماه 1360 در منطقه آبادن به درجه رفیع شهادت نائل آمد.
فرازی از وصیتنامه شهید:
خدایا تو خود شاهدی که من به عشق خدمت به اسلام و مسلمین از خانه بیرون شده‌ام و هیچ نیت دیگری ندارم.
خداوندا تو خود می‌دانی که من فقط برای تحقق بخشیدن به اوامر تو و رسول تو و برای تحقق یافتن دستورات نایب امام زمان (عج) خمینی بت‌شکن از خانه بیرون شده‌ام و خانه و زندگی را ترک کرده‌ام...
خدایا تو خود می‌دانی که من به عشق بهشت و یا ترس از آتش جهنم دست به مبارزه با دشمن نزده‌ام، بلکه به امر تو و به عشق پیروزی اسلام و انقلاب اسلامی به مبارزه با دشمن برخاسته‌ام.
اگر روزی لیاقت شهادت را پیدا کردم اصلا ناراحت نباشید و اگر توانستید فقط با حمد و سوره و خواندن قرآن روح مرا شاد کنید و چون به قول امام، اولین قطره خون که از بدن شهید به زمین ریخته می‌شود گناهان شهید بخشیده می‌شود پس بنابراین احتیاج به گریه و زاری ندارم.
خاطره‌ای از زبان پدر شهید:
در بیت نماینده حضرت امام، شهید محراب حضرت آیت‌الله مدنی انجام وظیفه می‌کردم. یک روز اسماعیل پس از خداحافظی از مادرش به دیدارم آمد. با لبخند همیشگی که بر لب داشت به من نگاه کرد و سلام داد. با عجله پرسیدم چه عجب اینجا آمدی؟ گفت: برای خداحافظی آمدم.
با اشاه به دستش زخمی بود و از گردنش آویزان کرده بود گفتم تو که زخمی هستی. با متانت و رعایت احترام گفت: بابا به امر امام باید حصر آبادان شکسته شود این یک تکلیف است باید بروم.
نگاهی به صورتش کردم و گفتم: اسماعیل وصیتنامه نوشته‌ای؟ با صدای ضعیف و گلوی گرفته گفت: نوشته‌ام. چنان با عجله رفت که دست هم نداد. فقط گفتم موفق باشی ان‌شاءالله.
انتهای پیام/
