روی کفنم «لااله الاالله» بنویسید تا دشمن دلیل خروشم را بداند

به گزارش دفاع پرس از آذربایجان شرقی، قاری قرآن « احمد بزازیان مهدوی» در 28 شهریورماه سال 1338 در تبریز چشم به جهان گشود و در 25 بهمن ماه 1364 در منطقه فاو به درجه رفیع شهادت نائل آمد.  

از خانواده‌ام می‌خواهم چشمانم را باز بگذارید تا دشمن بداند آگاهانه مرده ام و همرزمانم بدانند منتظر پیروزی آنها هستم، مشتهایم را گره کرده بگذارید تا دشمن بداند هنگام مرگ نیز مشت‌هایم علیه او گره شده، دهانم را باز بگذارید و روی کفنم «لااله الالله» و «الله اکبر خمینی رهبر» بنویسید تا دشمن بداند شعارم و فریادم و خروشم به خاطر چیست و بدانید در این راه، سعادت را با چشمان باز بدون اینکه کسی بر من تحمیل کند، پذیرفته‌ام و از این انتخاب نیز افتخار می‌کنم و سخنی که به دوستانم دارم این است که دوست من آن کسی است که بعد از من راهی را انتخاب کرده‌ام ادامه دهد و راه امام امت را پیروی نماید.

قبل از عملیات بدر وقتی نیرو‌ها برای آموزش بلم‌رانی چند کیلومتری از مقر گردان فاصله می‌گرفتند احمد شروع به نوحه‌خوانی می‌کرد با نزدیک شدن به وقت نماز، با آن صدای نازنینش هم قرآن قرائت می‌کرد و هم اذان می‌گفت، گاهی وقت ها هم مکبر می‌شد. وقتی نیرو‌های گردان حضرت امام حسین (ع) در آبراه موته که نقطه رهایی عملیات بدر در هورالعظیم سوار بر بلم‌ها شده بودند احمد با بلندگوی دستی «گل لاله می‌شویم ما...» را سر داد.

 

خیلی زیبا نوحه می‌خواند. با آن هیکل نحیفش قامتی افراشته داشت.

احمد که علاقه زیادی به مطالعه کتاب «حماسه حسینی» شهید آیت‌الله مطهری داشت سعی می‌کرد نوحه‌هایش را با سند بخواند و از معتبرترین کتاب‌ها به ویژه لهوف سید بن طاووس استفاده می‌کرد.

انتهای پیام/