یادداشت/ فرهاد قائمیان
«ویلاییها» تصویر زنان و مادرانی که از یاد نمیروند
«ویلاییها» تلاشی است شرافتمندانه برای یادآوری رنج، شکوه، درد و عظمت زنان و مادرانی که نه در حاشیه جنگ که در بطن خون و شهادت بودند. چشمان بیقرار، دلهای شکسته و تنهایی همیشگیشان زیر سایه حضور مردان جنگ نیست؛ شفاف و روشن است و قابل درک.
به گزارش گروه سایر رسانه های
دفاع پرس، فرهاد قائمیان بازیگر سینما و تلویزیون در یادداشتی نوشت:
جنگ شاید ماجرایی مردانه باشد، دست کم در نگاه اول اینطور به نظر میرسد. اما این، همه حقیقت جنگ نیست. جنگ رویدادی است که زندگی را از روند عادی و آرامش تهی می کند، زنان و مردان، کودکان و جوانان همزمان در معرض آن قرار میگیرند، بعضی قهرمان این کارزار میشوند و بعضی نظارهگر.
سالهای جنگ برای سرزمین من، برای مردان و زنانی که خون پاکشان ضمانت آزادی، امنیت و آبادانی امروز است و برای تاریخ، سرشار از افتخار و غرور است. حماسههایی که در پسِ همه تلخیها و اندوهِ از دست دادنها، ماندگار و جاویدند.
لحظات نابی که در «سفر به چزابه»، «مزرعه پدری»، «هیوا»، «نجات یافتگان»، «از کرخه تا راین»، «دیدهبان»، «مهاجر»، «کیمیا»، «دکل» و بسیار نگینهای درخشان سینمای دفاع مقدس ثبت شدهاند.
«ویلاییها» برای من از این جنس است. برگی از تاریخ ایثار و ایستادگی. اینبار با نمایش چهره معصوم و پاک زنان و مادران ایرانی که در حادثه بزرگ جنگ، سهم خود را در حفظ این خاک ادا کردند.
«ویلاییها» تلاشی است شرافتمندانه برای یادآوری رنج، شکوه، درد و عظمت زنان و مادرانی که نه در حاشیه جنگ، که در بطن خون و شهادت بودند. چشمان بیقرار، دلهای شکسته و تنهایی همیشگیشان زیر سایه حضور مردان جنگ، نیست. شفاف و روشن است و قابل درک و همدلی برانگیز.
فیلم میتواند در اکران بیش از این مورد توجه باشد، اگر آنهایی که سینمای شریف و واقعگرا را دوست میدارند برای دیده شدن ارزشهای آن همداستان شوند. همانگونه که حمید نعمتالله عزیز حاضر شد فیلمش را کمی با تاخیر اکران کند تا «ویلاییها» بهتر دیده شود.
همه ما، مایی که دلمان برای وطن میتپد، همه ما که روزهای خونین دفاع مقدس را به خاطر داریم، همه ما که قلبمان با یادآوری رنج مادران فرزند از دست داده به درد میآید، باید به تماشای «ویلاییها» بنشینیم. فیلمی که پیشکش سینمای ایران به مادران و همسران بزرگوار شهداست.