«متانت دفاعی» ایران در برابر «اقدامات نظامی» عربستان

گروه دفاعی امنیتی دفاع پرس - محمدحسن جعفری؛ این روزها شاهد تنش سیاسی میان عربستان و قطر در منطقه هستیم. در این مجال به دنبال این نیستیم که به چرایی و چگونگی این تنش بپردازیم اما یکی از این چراها که به اعتقاد برخی از کارشناسان می‌باشد، سر رشته‌ی نگارش این یادداشت شده است. برخی چرایی تنش به وجود آمده را ماموریت عربستان برای بر هم زدن آرامش منطقه عنوان کرده‌اند که بدون شک بی ارتباط با سفر رئیس جمهور آمریکا به عربستان نیست.

و این هم مطلب را هم باید به چرایی فوق اضافه کرد که برخی نیز بر این باورند که عربستان به دنبال تکرار بازی صدام در منطقه است. خریدهای هنگفت نظامی از آمریکایی‌ها همراه با رقص شمشیر نشانه‌های این موضوع هستند.

همگان می‌دانند که ایران و عربستان سعودی اختلافاتی دارند و در نگاه اول این متصور می‌شود که تبدیل کردن سرزمین‌ عربستان به انبار تسلیحاتی برای مقابله با ایران اسلامی است. ایرانی که در کنار دولت و مردم عراق و سوریه در مقابل تروریسم ایستاده و در این راه جوانان وطن خود را نیز فدا کرده است. اما چه چیزی باعث شده که نظام پادشاهی سعودی جرات اقدام نظامی علیه جمهوری اسلامی ایران نداشته باشد؟ پاسخ این سوال در یک عبارت با عنوان «متانت دفاعی» ایران نهفته است که این متانت با «اقتدار دفاعی» به دست آمده است.

امروز نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران با تکیه بر مردم خود، به توانمندی‌هایی دست پیدا کرده‌اند که به یک نیروی قدرتمند در منطقه تبدیل شده‌اند اما این قدرت خود را جهت تجاوز به مردم کوچه و بازار کشورهای دیگر به کار نگرفته‌اند، بلکه با متانت به دفاع از ملت‌های مظلوم پرداخته و توان نظامی خود را برای برقراری صلح در منطقه به کار بسته است.

بدون شک آمریکا، عربستان و برخی از هم‌پیمانانشان در سال‌های اخیر تلاش داشته‌اند که ایران را وارد یک درگیری نظامی کنند و در این راستا اقدامات بسیاری را در خلیج فارس و برخی از مرزها انجام دادند که برخی از آنان رسانه‌ای شد و آنان نیز سعی کردند از طریق بنگاه‌های خبرپراکنی‌شان به این مساله دامن بزنند و کشور ایران را متهم به درگیری کنند اما برخورد با متانت نیروهای مسلح ایران، آنان را در این زمینه خلع سلاح کرد. البته نباید فراموش کرد که متانت دفاعی به پشتوانه قدرت دفاعی به دست آمده است. چرا که اگر قدرت دفاعی نداشته باشیم؛ خواه هر نوع قراردادی نیز با سلطه‌گران داشته باشیم، مورد تجاوز آنان قرار خواهیم گرفت. اینکه در سال 59، مورد تجاوز نظامی رژیم بعث قرار گرفتیم به این دلیل بود که دشمن در نیروهای مسلح ما ضعفی را مشاهده کرد؛ گرچه قرارداد الجزایر منعقد شده بود و صدام نوکر اربابان نظام سلطه متعهد شده بود که به آن پای‌بند باشد اما برای دست‌یابی به اهداف شوم خود، آن قرارداد را پاره کرد و آتش زد.

امروز توان موشکی ایران، پشتوانه‌ی قدرتمندی برای برخورد با متانت و دیپلماسی کشور است و یک بازدارندگی مهم برای کشورمان به حساب می‌آید و همگان می‌دانند که ما موشک را برای نجنگیدن می‌خواهیم و برای جنگیدن نمی‌خواهیم. این رویه‌ی دفاعی یک کشور اسلامی است اما در مقابل شاهدیم کشوری که بویی از دموکراسی نبرده است و ادعای اسلامی بودن دارد به حمایت از گروه‌های تروریستی و خشن در منطقه می‌پردازد و علیه مردم اعم از زن و کودک اقدام نظام می‌کند. ضمن اینکه از نظام‌های دیکتاتوری عربی که در برابر خواسته‌های مردم خود ایستاده‌اند و علما را به بند می‌کشند، نیز حمایت می‌کند.

به نظر می‌رسد امروز عربستان با قطع رابطه خود با قطر به دنبال ایجاد تنش در منطقه است. امروز که داعش در عراق و سوریه به بن بست رسیده است، نیاز است تا عربستان برای تامین امنیت رژیم صهیونیستی و ایجاد بازار اشتغال برای کارخانجات نظامی آمریکا و البته کسب ژاندارمی منطقه تنش جدیدی را به وجود بیاورد. این کشور گرچه از راه تقابل با ایران و ایجاد درگیری مستقیم با کشورمان، محصولی برداشت نکرده است اما باید عاقبت صدام را به یاد آورد.

انتهای پیام/211