در آستانه فرارسیدن شب‌های قدر به فرازهایی از مناجات شهدای خراسان رضوی اشاره خواهیم داشت.
از خداوند تعالی می‌خواهم که گناهان مرا ببخشد و مرا بر نفسم پیروز گرداند و مرا در عقیده‌ام مستحکم. از خدا می‌خواهم تا زمانی که لیاقت شهادت را ندارم شهید نشوم و زمانی که فیض آن را پیدا کنم مرا شهید کند. (شهید علی اصغر ولی نژاد زوارق)
خدایا! نمی‌دانم چگونه قدردان این نعمت بزرگ تو باشم که من روسیاه را در زمره بندگان خاص خود قرار دادی. خدایا! تو را شکر می‌کنم که عشقم را منحصر به خودت نمودی تا از میان تمام خواهش‌های نفسانی، تنها تو را بجویم. خدایا! آن لحظه بسیار شیرین لقایت را به ذائقه ما بچشان که سخت دنبال آن هستیم. هرچند خودم را لایق این فوز عظیم نمی‌دانم، اما از درگاه رحمت تو نا امید نیستم. (شهید سید علی آل شهیدی)
خدایا! تنها امید و درخواستم در این دنیا این است که لذت ذوب شدن در خودت و خلاصه لذت به مرحله یقین رسیدن و نفس مطمئنه، راضیه و مرضیه پیدا کردن را برای لحظاتی هم که شده قبل شهادت به من بچشان. برای یک لحظه هم که شده تو را ببینم و عبادت کنم و به سویت پر کشم. (شهید کاظم نورالهیان مهاجر)
خداوندا! از این‌که نتوانسته‌ام آن‌طوری که می‌خواستی عمل کنم خجل هستم. ازگناهانی که کرده‌ام. از نافرمانی‌هایی که کرده‌ام. ازکج روی‌هایی که کرده‌ام خجل هستم. خداوندا! اینک مرگم را آن‌چنان قرار ده که لااقل بدین گونه کفاره گناهان کبیره و صغیره را که مرتکب شده‌ام ادا نمایم. خدایا! تو خود می‌دانی که فقط برای رضای تو به جبهه آمده‌ام، فقط امیدوارم که از گناهان من درگذری، آمین. (شهید مهدی منصوب ابرده)
پروردگارا! معبودا!... ای صاحب خون‌های عاشقان، ای شور آفرین دل‌های عارفان، ای پناه قلب های خسته، ای امید دل‌های شکسته، ای رحمن، ای رحیم، با تو سخن می‌گویم. ای همه‌ی هستی. عبدی ذلیل همچون پر کاهی با کوهی از گناه از تو طلب مغفرت دارم.
بارالها! عشقت را چنان با وجودم ممزوج کن که همه چیزم عشق تو باشد. خداوندا! پناه بی‌پناهانی، التیام بخش قلب مجروح و بی‌کسم باش. پروردگارا! شکرگذاری را به من بیاموز تا بتوانم در مقابل خون‌های پاک شهیدان احساس مسئولیت کنم، شهیدانی که تو را شناختند و از بهترین سرمایه‌های زندگی‌شان در راه تو گذشتند و در جوار تو از نعمات الهی متنعم شدند. (شهید محمدنظری پور)
الها! تو را سپاس می‌گویم که مرا در «لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنْسانَ فی کَبَدٍ» آفریدی و آن‌گاه پس از رشد و شناختم طریق «یُجاهِدُونَ فی سَبیلِ اللّهِ» را نشانم دادی و آن گاه خود را آماده دیدم تا به ندای «إِنَّا للّه و إِنّا إِلَیهِ رَاجِعُونَ» تو لبیک بگویم و اگر مرا لایق دانستی مقامم را در عقبایت مقام «رَّضِيَ اللّهُ عَنْهُمْ وَرَضُواْ عَنْهُ» قرار دهی. (شهید جعفر نامنی)
پروردگارا! از گناهان من در گذر که تو «کریم» و «رحیم» هستی. بارالها! تو را به حقیقت مهدی (عج) و نایبش خمینی قسمت می‌دهیم که از سر تقصیرات من تهی از معنویات و خالی از تمام صفات پاک انسانیت در گذر که بدن ناتوان من تحمل هیچ دردی را ندارد. پس چگونه می‌توانم عذاب آخرتت را تحمل کنم. (شهید جواد شربتی)
خدایا! توفیق سوختن در عشقت را نصیبم بنما تا بسوزم همان‌گونه که شمع می‌سوزد و روشنی می‌بخشد، مرگ من نیز همین طور باشد. هر چند که در زندگی چند روزه دنیا ثمره‌ای عاید جامعه نشد، بلکه با مرگم و با شهادتم رسالتی را به گوش آشنایان رسانده باشم. زبانم قاصر از این است که چیزی بگویم و حرفی داشته باشم روی حسابم را با خودم باز می‌کنم. در محضر خدا معصیت نکنیم، بیاییم با خدا آشتی کنیم عهد ببندیم که دیگر عهد شکنی نکنیم و از معصیت دور شویم. (شهید عباس نصرآبادی)
خدايا! چطور مى‌توانم تو را شكر كنم در صورتى كه زبانم از بيان شكر تو به خاطر نعمات بيكرانت عاجز است. خدايا! تو را شكر مى‌كنم كه مرا يكى از سربازان كوچک امام زمانت قرار دادى و اميدوارم كه لياقت اين را داشته باشم كه بتوانم دِين خود را نسبت به اسلام ادا كنم و از تو مى‌خواهم كه مرا در اين راه يارى كنى كه بتوانم هميشه ثابت قدم باشم.
بارالها! از تو مى‌خواهم كه اين بنده گنه‌كار خودت را بيامرزى و از تو مى‌خواهم كه اين حقير را با آتش خشمت نسوزانى. (شهید حمید اکابر)
خود را به من بشناسان تا نجات یابم. خدایا! گره‌های جهل را از دلم بردار و یقین و علم خودت را جایگزین آن فرما. خدایا! زبانم را به ذکر خویش پیوسته متحرک بدار و قلبم را به یاد خویش همیشه زنده و نفسم را با یاد خویش در زندان ریاضت و نفسم را با یاد خویش معطر گردان.
خدایا! راه خواستن حاجت را نیز نمی‌دانم. قلبم سیاه گشته و اگر اکنون به یاد تو هستم از لطف و رحمت و بنده نوازی خودت است. خدایا! تو به ضعف من بهتر از من آگاهی و عیب و گناهان مرا بهتر می‌دانی. خدایا! گناهان مرا ببخش و به من نیروی ترک اعمال ناپسند در نزد تو را بده. خدایا! درد دلم بسیار است و زبانم قاصر، تو خودت گفتی که مرا بخوانید اجابت‌تان می‌کنم .خدایا! نکند که جزو گمراهان، این دنیا را ترک کنم. خدایا نکند که جزو مغضوبین از این دارفانی مرا ببری. خدایا نکند که مرا جزو ضالین بسوی آن جهان بکشانی. (شهید بهزاد چشمی)
خدايا! كامم را به شكر خود شيرين بفرما. ای ستار العيوب! تو خود بهتر از هر كسی می دانی كه من چقدر عاصی بوده‌ام و اين مطلب مال اين چند سال اخير نيست، بلكه از طفوليت مرتكب گناهان زيادی گشته‌ام. خدايا! كه اين نام ستاريت را به خوبی درک كرده‌ام ما را از غفاريت خود محروم مگردان. ای خدای بزرگ، اسلام حقيقی را به ما بشناسان. ای خدا من! هيچ‌گاه رهبرم را آن‌طور كه بايد و شايد نشناخته‌ام. ای رب عزيز و ودود، كاری كن و اسبابی مهيا كن تا دل و قلب من به امام ايمان بياورد. خدايا! زبانم را در راه رضای خويش هموار ساز. (شهید غلامرضا داورزنی)
الهی! به جبهه آمدم تا دینت را یاری دهم و وظیفه‌ی سنگینم را در قبال شهدا و ادامه‌ی راهشان انجام داده و در نهایت، رضایت تو را به چنگ آورم چرا که مهم، رضایت تو است. پس اگر با تلاش و جهادم در این راه راضی می‌شوی، حاضرم و اگر با مجروح و معلول شدنم، باز حاضرم و اگر با شهادت که منتهی درجه‌ی آرزوی من است، باز هم حاضرم. به هر حال، الهی رضاً به رضائک، تسلیما لأمرک. (شهید مسعود غرویان)
انتهای پیام/
