شهیدی که شفا یافته امام حسین (ع) بود

به گزارش دفاع پرس از آذربایجان شرقی، قاری قرآن شهید «خلیل خلیل‌پور جلالی‌نوبر » در 13 دی‌ماه سال 1342 در تبریز چشم به جهان گشود و در 25 اسفندماه 1363 در عملیات بدر به درجه رفیع شهادت نائل آمد.

امت شهیدپرور، در هر حال دنباله‌رو امام بزرگوار باشید که نجات‌دهنده انسان‌ها از بدبختی است. در مرحله اول امام و بعد روحانیت هستند که در عصر اتم اسلام را احیا کردند. همیشه پشت سر روحانیت متعهد به حرکت خود ادامه دهید. مساجد و نماز جمعه و دعای کمیل سنگر محکم امت شهیدپرورند و باید به خاطر خون شهدا حفظ شود.

ای بلبلان و نوحه‌خوانان حسینی، خودتان بهتر می‌دانید نام حسین (ع) انقلاب‌آور است؛ پس نوحه انقلابی بخوانید. انقلاب ما جزو انقلاب اباعبدالله (ع) است. چرا کتاب‌ها می‌نویسید ولی نامی از انقلاب و رهبرش نمی‌برید؟ آیا انصاف است که مقابل چنین جوانانی بی‌تفاوت باشید؟

فرازی از زندگینامه شهید

 

پنج بهار از عمرش سپری شده بود که به علت بیماری قدرت حرکت از پاهایش گرفته شد، پدر و مادر او را پیش پزشکان متعددی بردند اما درمانی برایش پیدا نشد و پزشکان از بازگشت سلامتی‌اش قطع امید کردند.

پدر و مادر خلیل که در هر مشکلی به دامن اهل بیت (ع) متوسل می‌شدند این بار نیز تنها روزنه امیدشان توسل به درگاه اهل بیت (ع) بود. بعدها خلیل خودش از ماجرای آن روز این گونه تعریف کرد که: ایام ماه محرم و عزاداری امام حسین (ع) بود. دسته عزاداری به محله ما در مقصودیه آمده بود. پدرم مرا داخل طشت گذاشت و به میان عزاداران برده و زمین گذاشت. عزاداران سینه‌زنی و دعا می‌کردند. مراسم عزاداری پایان یافت بعد از برگشتن به خانه به خواب رفته بودم که خواب دیدم....

پدر بزرگوارش می‌گوید: وقتی از خواب بیدار شد گفت: آقا کجا رفت؟ گفتیم: کدام آقا؟ گفت: امام حسین (ع)، همان که به من گفت خوب شدی.

دقایقی بعد به دیوار تکیه کرده و شروع به راه رفتن می‌کند. ما هم بلافاصله سجده شکر بجا آوردیم.

انتهای پیام/