به گزارش
دفاع پرس از آذربایجان شرقی، قاری قرآن «عبدالصمد تقوی» در 28 بهمن‌ماه سال 1342 در تبریز چشم به جهان گشود. وی در 14 مهرماه 1361 در سومار به درجه رفیع شهادت نائل آمد.
فرازی از وصیتنامه شهید:
«... اما خدایا! سخنی با تو دارم که نمی‌توانم غیر از تو برای کسی بازگو کنم و آن اینکه می‌ترسم از آتش دوزخت که ثمره اعمالم خواهد بود، می‌ترسم که لغزشهایم بین من و تو جدایی بیفکند.
بار خدایا! از گناهانم به حق رسولان و محبانت بگذر، خدایا اگر عفو و رحمتت شامل حال من نباشد چه کسی می‌تواند مرا از عذاب دردناک رهایی بخشد؟! خدایا اگر تو پناهم ندهی چه کسی می‌تواند مرا پناه دهد؟! خدایا اگر اعمالم آمیخته به شرک باشد و شیطان بر قلبم نشسته باشد چگونه می‌توان از خوان رحمتت متنعم باشم؟ خدایا چگونه به درگاهت روی آورم که در آن ریایی نباشد و اگر خالصانه هم باشد غروری بر این بندگی در من ظهور نکند؟ خدایا، چگونه ایثار کنم که انتحار نباشد؟
خدایا! می‌دانم که دریای رحمتت مواج و درگاه توبه‌ات به سوی پناه آورندگان باز است، بدین جهت امیدوارم و با دلی آکنده از عشق و امیدواری در دل تاریکی و در میان آتش و دود دنیوی صورت ناشایستم را به خاک شایسته تو می‌نهم و بدین‌گونه می‌نالم.»
بخشی از سخنرانی شهید در 29 اسفندماه 1360:
حضرت علی (ع) می‌فرمایند عید ما روزی است که از معصیت (تنگ نظری، ضعف نفس) به دور باشیم. عید ما روزی است که در موقع بازگشت و ارزیابی خویش نقاط مثبت و منفی را کشف و در پی اصلاح و رفع آن باشیم. نقاط مثبت را ارتقا دادن و نقاط ضعف را از بین بردن.
عید ما آن روزی است که اخلاق عیدی داشته باشیم و ویژگی‌های نوین تازه‌ای در ما پدیدار شود.
عید ما آنگاه است که عید همه باشد.
عید ما روزی است که کلا نابرابری‌ها، تضاد و کشمکش‌ها از بین برود. عید واقعی امروز در جبهه‌های نبرد تعیین می‌شود، چون فرهنگ ما در جبهه تعیین می‌شود.
اگر بر مبنای خواسته شهیدان پیامشان را ایفاء نمائیم این یک نوع عید است.
انتهای پیام/
