به گزارش
دفاع پرس از آذربایجان شرقی، قاری قرآن «احد جلالی» در اول اسفندماه سال 1342 در تبریز چشم به جهان گشود. وی در 4 آبان‌ماه 1362 در پنجوین عراق به درجه رفیع شهادت نائل آمد.
فرازی از زندگینامه شهید:
پایگاه مقاومت مسجد را با دوستانش رونق بخشید و کلاسهای عقیدتی و نظامی را در آن دایر نمود. احد انسانی با تقوی و با اخلاص بود. در عین حال که کم حرف می‌زد، وجودش سرشار از محبت بود.
برای همین دیگران را با اخلاق خوب خود جذب مسجد می‌کرد. به خاطر علاقه‌ای که به سپاه داشت در سال 1361 شمسی لباس مقدس پاسداری را بر تن کرد.
قبل از همه به حسینیه گردان می‌رفت و با صدای زیبای خود اذان می‌گفت. همسنگرانش را برای شرکت در نماز جماعت دعوت می‌کرد. گاهی اوقات در چادر دعای توسل و دعای کمیل را می‌خواند.
در خواندن دعاها اخلاص منحصر به‌فردی داشت و نجابت و حیای ذاتیش او را منحصر به‌فرد کرد. وقتی عازم عملیات والفجر 2 به منطقه حاج عمران کردستان بودیم داخل اتوبوس نوحه‌خوانی می‌کرد و روحی تازه در کالبد همسفران خود می‌دمید.
در انجام کارهای رزمی و آموزشی خیلی دقیق بود. قبل از عملیات «بمو» در کاسه‌گران گیلانغرب آموزش صخره‌نوردی می دیدیم. احد با آن شجاعت خاصی که داشت، از فرصت‌هایی که بالای کوه پیش می‌آمد استفاده می‌کرد و سرود و نوحه می‌خواند و به تلاوت قرآن با صوت زیبا مشغول بود.
فرازی از وصیتنامه شهید:
سلام و درود بر محضر امام زمان (عج) و نایب بر حقش امام خمینی و سلام بر مادران شهیدان ایران و سلام بر مادران اسرای جنگ علیه باطل. سپاس و حمد بر درگاه خداوند متعال می‌کنم که اعزام به جبهه را نصیبم کرد تا بتوانم دِین خودم را به دین حق ادا کنم.
انتهای پیام/
