یادداشت؛
او تاج‌وتخت همه جهان‌عرب را می‌خواهد و ایران را مقصر می‌داند
«بن سلمان» تا به‌عنوان وزير دفاع انتخاب شد، به يمن لشكركشى كرد و جامعه عربستان و حاميان عربستان در منطقه را هيجان‌زده كرد كه بالاخره عربستان مى‌خواهد قاطعانه و در عمل عليه ايران بايستد.
به گزارش گروه سایر رسانه‌های
دفاع پرس، «فرهمند علیپور»، تحلیلگر مسائل سیاسی و کارشناس رسانه‌های اپوزیسیون، در یادداشتی ناظر به تحولات اخیر در هرم قدرت پادشاهی سعودی نوشت: «محمد بن نايف» از سمت وليعهدى عربستان بركنار و «محمد بن سلمان»، پسر شاه عربستان به عنوان وليعهد انتخاب شد.
اين براى اولين‌بار است كه در عربستان پسر شاه به‌عنوان وليعهد انتخاب مى‌شود.
از زمان پايه‌گذارى حكومت سعودى در شبه‌جزيره، حكومت از يك شاه به برادر او مى‌رسيد؛ به پسران عبدالعزيز، بنيان‌گذار حكومت سعودى؛ از پسر بزرگتر به پسر بعدى.
اينكه «محمد بن سلمان» وليعهد عربستان شود، موضوع قابل انتظارى بود. پدرش دوبار وليعهدهاى خود را تغيير داد تا زمينه سلطنت به پسرش برسد. برادرى هم كه نداشت تا طبق قوانين عربستان وليعهدش شود.
اما چرا از همان ابتدا «ملک سلمان» پسر خود را به سمت وليعهدى انتخاب نكرد و اكنون بعد از حدود سه سال دست به چنين كارى زد؟
پاسخ ساده اين است كه محمد كه اكنون ٣٢ سال سن دارد، در گذشته هيچ تجربه حكومت‌دارى نداشت.
«محمد بن نايف» كه به‌عنوان وزير كشور و وليعهد انتخاب شده بود، اما بسيار باتجربه بود. او در عربستان به سيّاس بودن هم معروف است.
«ملک سلمان» سه سال پيش كه قدرت را گرفت، نياز به فردى داشت كه بتواند به او در تثبيت حكومتش در عربستان كمک كند.
علاوه بر بى‌تجربگى «محمد بن سلمان» و تجربه‌هاى زياد «محمد بن نايف، بن نايف» به آمريكا هم نزديک و مورد اعتماد واشنگتن بود.
حالا زمان گذشته و در سه سال اخير «محمد بن سلمان» تجربه‌هاى بيشترى كسب كرده است. او در اين سال‌ها وزير دفاع عربستان بود، تجربياتش بيشتر شده و گرچه هنوز بسيار جوان و خام است، اما از سه سال پيش لابد پرتجربه‌تر شده است.
«محمد بن سلمان» در عربستان محبوب است. شاهان عربستان سعودى پير و فرتوت و جانشينانشان پير و فرتوت بودند.
«محمد بن سلمان» اما بسيار جوان است و تلاش مى‌كند رخت محافظه‌كارى را از تن عربستان و سياست خارجه‌اش بيرون كند.
او ايده‌هاى بزرگ، ايده‌هاى بسيار بزرگ اقتصادى در ذهن دارد و به مردم عربستان گفته است كه مى‌خواهد اقتصاد اين كشور را از وابستگى به نفت برهاند.
او بسيار علاقمند است تا عربستان را نه در حرف و كلام و تأييد اين رئيس‌جمهور غربى و آن شاه عرب و... كه در زمين عمل به رهبر جهان عرب تبديل كند و در اين زمينه تنها مشكل خود را ايران مى‌داند.
«محمد بن » تا به‌عنوان وزير دفاع انتخاب شد و تا نشان بدهد كه در برابر ايران تا چه حد جدّى است، به يمن لشكركشى كرد و جامعه عربستان و حاميان عربستان در منطقه را هيجان‌زده كرد كه بالاخره عربستان مى‌خواهد قاطعانه و در عمل عليه ايران بايستد.
در سال گذشته اما عربستان به‌رغم هزينه‌هاى سنگين مالى نتوانست در عمل در يمن كارى از پيش ببرد و دست رد ارتش‌هاى پاكستان، مصر و تركيه به عربستان فهماند كه كار آنگونه كه تصور مى‌كرد نيست. فقط اراده رياض شرط كافى نيست.
در لبنان بيش از دو سال بيروت بدون رئيس‌جمهور بود، اما براى اولين بار رئيس‌جمهورى حامى ايران قدرت را در لبنان گرفت و موضع حاميان عربستان در لبنان (نخست وزير سعد حريرى و...) افول كرد.
در سوريه، عربستان از معادلات و مذاكرات در عمل كنار گذاشته شد و ابتكار افتاد دست ايران، روسيه و تركيه.
در عراق بالاخره عربستان حكومت جديد عراق را پذيرفت و سفير به بغداد ارسال كرد؛ سفيرى كه آن‌قدر مداخله كرد و تند حرف زد كه دولت عراق اخراجش كرد.
و تا رسيديم به اين اواخر، به همين يك‌ماه پيش كه رياض ميزبان ترامپ بود و رهبران ده‌ها كشور و بحث و سخن بر سر چگونگى مقابله با ايران و سخت‌تر كردن كار بر ايران؛ نتيجه اما به درگيرى ميان قطر و عربستان ختم شد و با اقدامات بسيار راديكال عربستان عليه قطر، شكافى در شوراى همكارى خليج فارس انداخته شد كه شايد هرگز التيام نبيند و هنوز بحث و جدال ميان قطر است و عربستان؛ و ايران از ياد رفت.
تنها جايى كه عربستان در برابر ايران شانس آورد، آنجايى بود كه گردن روحانى شيعه برجسته عربستان را زد و تا جهان عربستان را تحت فشار گذاشت، به‌سرعت و به ناگه در تهران و مشهد به كنسولگرى و سفارت عربستان حمله شد و فشارهاى جهان به سمت ايران برگشت.
يعنى هم گردن زد، هم فشارهاى جهانى عليه ايران وارد شد و هم اقتصاد ايران و مشهد زيان ديد و هم پاى شيعيان عربستان به ايران بسته شد.
شاه عربستان پسرش را انتخاب كرد تا مطمئن شود در غيابش تاج و تخت عربستان به پسرش خواهد رسيد.
محمد بن سلمان اما تاج و تخت همه جهان عرب را مى‌خواهد، جوان است و آرمان‌گرا و جاه‌طلب، اما بزرگترين مانعش عرب‌هايى هستند كه سر ناسازگارى دارند و بايد سركوب شوند؛ خواه عرب‌هاى شيعه عراقى باشند، يا حوثى‌هاى فقير يا قطرى‌هاى ثروتمند يا اهالى غزه كه حاكمانشان إخوان المسلمينى هستند.
محمد بن سلمان اما مقصر همه‌چيز را ايران می‌داند و مى‌خواهد با تكيه بر سلاح و پول و نزديكى به اسرائيل و كمك به افراطيون مذهبى هرطور هست به مقابله با ايران و به پادشاهى همه سرزمين‌هاى عرب برسد؛ سراسر جهان عرب.
منبع: جام نیـوز
