وی افزود: شاید در موضوع ایران، یک همکاری اطلاعاتی عالی و همچنین برخی هماهنگی‌ها در موضعات امنیتی داشته باشیم اما در نبود پیشرفت واقعی در صلح با فلسطینیان، هیچ تغییر چشمگیر در روابطمان با آنها(کشورهای سنی میانه‌رو) نخواهیم داشت.
وی که از 2011 تا 2016 مدیر موساد بوده، ادامه داد: من حامی صلح با فلسطینیان به منظور حل مشکلات اسرائیل هستم اما نباید دچار توهم شد چرا که صلح با فلسطینیان سبب حل منازعات در خاورمیانه نخواهد شد.
بر اساس گزارش روزنامه «جروزالم پست»، پاردو درباره لو دادن اطلاعات محرمانه‌ای که رژیم صهیونیستی درباره داعش در اختیار آمریکا قرار داده بود و دونالد ترامپ آن را به اشتباه در اختیار روسیه قرار داد، هم صحبت کرد.
وی گفت: بسیاری از افراد اشتباه می‌کنند و اگر او چنین کرده، اولین کسی نبوده که این کار را کرده و آخرین فرد هم نخواهد بود. بلکه سیاسیون بر خلاف توصیه ما (اطلاعاتی‌ها) اطلاعاتی را با دیگران در میان گذاشته‌اند.
در ادامه «جان ساورز» رئیس سابق ام آی 6 انگلیس هم درباره لو دادن اطلاعات محرمانه توسط ترامپ بیان داشت: مشخص است که ترامپ با لو دادن اطلاعات محرمانه اسرائیل اشتباه کرده اما موضوع آن است که روسیه با مهارت می‌تواند از این اطلاعات بهره ببرد و این موضوع غیرمستقیم به بشار اسد و ایران کمک کند.
وی درباره فلسطینیان هم عنوان کرد: بله؛ حماس کارهای وحشتناکی علیه اسرائیل و علیه مردم خودش کرده است اما آنها اداره و حکومت غزه را در دست دارند.؛ ما باید این موضوع را بپذیریم.
رئیس سال‌های 2009 تا 2014 ام آی 6 با تاکید بر لزوم حمایت از مذاکرات آشتی بین فتح و حماس ،تاکید کرد: این به نفع غرب و اسرائیل است که برای «میانه‌رو» شدن حماس تلاش شود.
وی در بخش دیگری از سخنانش به موضوع تنش‌ها بین تهران و ریاض اشاره کرد و به غرب درباره «همراهی همیشگی با عربستان سعودی در تقابلش با ایران» هشدار داد.
ساورز گفت: ایران دورنماها و چشم اندازهای بهتری از عربستان سعودی دارد؛ آمریکا و اتحادیه اروپا نمی‌خواهند به کشوری که در ایجاد اصلاحات شکست خورده و در تقابل با ایران که در حال سر برآوردن به عنوان قویترین کشور منطقه است، متعهد باشند.
وی در ادامه تهدید امنیتی کنونی را خروج آمریکا از نقش رهبری خودش در جهان و ائتلاف‌هایش با اروپا، آسیا و خاورمیانه خواند و گفت: جنگهای آمریکا ضد افغانستان به همراه جنگ با عراق در سال 2003 و بحران اقتصادی سال 2008 سبب شده که مردم و افکار عمومی آمریکا درباره تداوم «نقش رهبری» این کشور در جهان دلسرد شوند.
انتهای پیام/ 231
