می‌خواست مدافع حرم شود، شهيد دفاع از شرف و امنيت شد

مادر از دومین شهید خانواده‌تان بگویید. شهید جواد تیموری که اولین شهید مجلس است. اصلاً چطور شد که آقا جواد وارد سپاه شد؟

جواد خیلی دوست داشت به اسلام و به رهبرش خدمت کند برای همین بهترین جایی که می‌توانست در آن خدمت کند سپاه پاسداران بود. 20سالگی به سپاه رفت و شش سال خدمت کرد. از جواد هر چه بگویم کم گفته‌ام. جواد هدیه‌ای بود که خدا سه سال بعد از شهادت محمدرضا به من داد. سال 1370 خدا جواد را به من داد. شاید باور کردنی نباشد اما همه خصوصیات اخلاقی و شاخصه‌های رفتاری محمدرضا در وجود جواد بود. پسرم سال 1392 در سن 22 سالگی ازدواج کرد. یک زندگی ساده و شیرین را شروع کرد که خب خیلی هم طول نکشید.

از نحوه شهادت ایشان اطلاع دارید؟

آنطور که برایم روایت کردند تروریست‌ها ابتدا به شکم جواد تیر می‌زنند و بعد که بلند می‌شود و مقاومت می‌کند و با فریاد به مردم می‌گوید: فرار کنید اینها منافق هستند، دشمن هستند. تروریست‌ها یک گلوله دیگر به پهلویش می‌زنند. می‌گویند همان طور که از بدنش خون می‌ریخت دوان دوان به سمت درهای گیت می‌رود و آنها را می‌بندد و فریاد می‌زند که نیرو بیاورید و باز مقابل تروریست‌ها مقاومت می‌کند که نهایتاً با اصابت 17 گلوله به بدنش به شهادت می‌رسد. پسرم برای نجات جان مردم واقعاً گذشت کرد.

از حادثه آن روز مجلس چطور مطلع شدید؟ فکرش را می‌کردید که پسرتان در دل شهر تهران شهید شود؟

من می‌خواهم قدر خون شهدا را که در نزدیکی‌شان بر زمین ریخته است، بدانند. امیدوارم که دلسوزانه برای اسلام و نظام کار کنند و هرگز ولایت فقیه را فراموش نکنند. ان‌شاءالله با قوانینی که تصویب می‌کنند محکم پشت نظام و رهبر و ولایت بمانند و گره از کار مردم باز کنند. نمایندگان مجلس باید بدانند آن دفتر و میز کاری که راحت در امنیت پشتش می‌نشینند، به خاطرخون‌های ریخته شده امثال جوادهاست. آنها با عملشان از نظام دفاع کنند و هیچگاه از دشمن نترسند و ان‌شاءالله مسیری که شهدا پیمودند، بی‌رهرو نماند. جواد مزد کارهایش را گرفت. خانه‌اش کوچک بود اما هر سال پنج شب اول ماه صفر را در همان خانه کوچک هیئت می‌گرفت. بی‌ریا بود و با اخلاص.