وصیتنامه شهید:
تاریخ 5 مرداد ماه 1361 روزی است که قرار
است پس از تقسیمات حمله کنیم و امکان دارد از این گروهان ما کسی برنگردد؛ چون ما بچههای خط شکن هستیم و به همین دلایل لازم دیدم
چند خطی بنویسم و از همه شما حلالیت بطلبم و از خطاهای گذشته عذرخواهی کنم.
پدر و مادرم، سلام عرض میکنم و امیدوارم که خداوند
متعال به شما صبر عطا بفرماید. من هرچه این قلم را بگردانم، باز نمیتوانم زحمات شما
را به روی کاغذ بیاورم و فقط با جملهای کوچک تشکر میکنم و از شما میخواهم برای
امام و رزمندگان دعا کنید.
از خواهران و برادرانم میخواهم که اگر کوتاهی در حق آنان کردهام مرا ببخشند و همه شما را به پرهیزکاری و پیروی از امام و رهبر عزیزمان دعوت میکنم.
با آرزوی اینکه به زیارت قبر شش گوشه امام شهید، حسین
بن علی (ع) برویم و دیگر اینکه روزی انشاءالله قدس عزیز آزاد گردد و پشت سر امام امت در آن مکان مقدس نماز جماعت بخوانیم و بخوانید.
خدمت همسر عزیزم سلام و دعا میرسانم و آرزو میکنم
که کسالت شما برطرف شده باشد و خدا به شما صبر عطا بفرماید. همسر عزیزم با این تفاصیل
که خداوند رحمان فرزندی عطا کرده است، معتقد به آن هستم که اگر سعادت داشتم و جهادم
مورد قبول واقع شد و من شهید شدم، از تو میخواهم به اسلام معتقدتر باشی و
ایمان تو بیشتر شود و مطمئنا مسئولیت تو بیشتر خواهد شد و از تو میخواهم فرزندمان
را طوری تربیت کنی که یک دختر حزباللهی صد درصد شود و از تو کمال تشکر را دارم.
تو همسری خوب برای من بودی و امیدوارم خداوند
به تو اجر عظیم عطا بفرماید. من را حلال کن و اگر که کمتر به خانه میآمدم به دلیل
مسئولیت شرعی بود که حس میکردم؛ پس مرا ببخش و هر چیز که دارم متعلق به تو و فرزندم
میباشد. به امید پیروزی و سلامتی شما و امام عزیزمان و ظهور حضرت مهدی (عج).
انتهای پیام/