به گزارش گروه سایر رسانه های
دفاع پرس، مستند «امیر من علی» در قالب بسته ویژه جشنواره عمار به مناسبت فتح شهر موصل عراق و پاک شدن این کشور از شر داعش، در نقاط مختلف کشور اکران می‌شود.
محمدرضا نوری همدانی کارگردان مستند «امیر من علی» است. او در گفتگویی اظهار داشت: من طلبه هستم و دروس طلبگی خواندم. همیشه در ذهنم بود که باید از صحبت روی منبر فراتر بروم و اثری تولید کنم که مخاطبش جهانی باشد. البته دلیل این تفکر بیشتر علاقه‌ای بود که از بچگی به فیلمسازی داشتم.
وی ادامه داد: من موضوعاتی را انتخاب می‌کنم که به درد انقلاب بخورد، از هر زاویه‌ای که می‌خواهد باشد؛ داستان مقاومت، اقتصاد مقاومتی یا هر چیز دیگری که می‌خواهد باشد ولی در آن مقاومت باشد.
نوری همدانی درباره انگیزه ساخت مستند «امیر من علی» یادآور شد: در اوایل سال 93 یکی از دوستان به من زنگ زد و گفت می‌خواهیم به عراق برویم. تو هم همراه ما می‌آیی؟ همه آن تفکرات در ذهنم تداعی شد، جواب مثبت دادم و با آنها همراه شدم.
این مستندساز ادامه داد: داعش تازه شکل گرفته بود؛ به «جرف الصخر» و چند جای دیگر برای مصاحبه رفتیم، عراقی‌ها به ما گفتند که شهری به اسم آمرلی در محاصره است. چند وقت بعد دوباره به عراق برگشتیم. متأسفانه هفت روز بعد از آزادی آمرلی رسیدیم. محاصره تمام و آمرلی آزاد شده بود، فقط توانستیم قصه آمرلی و آزادی این شهر را از زبان مردم بشنویم.
نوری همدانی در ادامه سخنانش اظهار داشت: بعضی وقت‌ها آدم‌ها برای زیارت طلبیده می‌شوند، ولی من احساس می‌کنم که برای ساخت این مستند طلبیده شدم که به عراق بروم، این اتفاق واقعا تقدیر بود؛ شرایط برایم فراهم شده بود و من فقط آن را انتخاب کردم. برای تولید این کار بدون حامی مالی رفته بودم، ولی خوشبختانه یکی از آشنایان، تجهیزاتی در اختیارمان قرار داد تا از آنها استفاده کنیم.
وی تصریح کرد: دو نفر بودیم، با دو دوربین و بدون لپ‌تاپ. قصدمان این بود که فقط تصویر بگیریم. البته تصویر هم نه به معنی مستند سازی؛ بلکه رفته بودیم فقط مصاحبه بگیریم که الحمدلله مصاحبه‌های خوبی هم گرفتیم.
این مستندساز اضافه کرد: زمانی که به عراق رفتیم هلیکوپترها برای کمک حضور داشتند. یکی از دوستانمان که در آنجا بود و رفت با آنها صحبت کرد که هلیکوپتر بلند شود تا تصاویر هوایی بگیریم. این وسیله هم این‌گونه برایمان فراهم شد. همه چیز را خدا می‌رساند.
کارگردان مستند «امیر من علی» بیان کرد: چهار روز بود که مشغول فیلمبرداری بودیم. مریض شدم و دیگر نتوانستیم آنجا بمانیم؛ تصمیم گرفتیم که برگردیم؛ وقتی در هواپیما نشستم 40 درجه تب داشتم. به ایران که رسیدیم تا یک هفته در تب می‌سوختم و هرشب کابوس آمرلی را می‌دیدم.
نوری همدانی خاطرنشان کرد: فیلم‌هایمان ناقص بود و هر جایی که می‌بردیم به ما می‌گفتند این تصاویر به درد نمی‌خورد و باید آنها را دور بیاندازی. ولی در وجودم این بود که باید یک راه حلی باشد که از این فیلم‌ها استفاده کنیم؛ من این همه زحمت کشیده بودم باید یک کار مفیدی از آن در می‌آوردم. پیش خیلی از آدم‌های بزرگ رفتیم و همه می‌گفتند تصاویر خوب نیست. یک نفر بود که سبک خاصی داشت و آن هم آقای مهدی نقویان بود. اگر به سبک مستند «امیر من علی» نگاه کنید به شیوه آقای نقویان یعنی تلفیقی از کار میدانی و داستان پردازی تهیه شده است.
وی تأکید کرد: آقای مهدی نقویان کلیتی از داستان را برایم نوشت. حدود 9 صفحه شد. این 9 صفحه را تبدیل به 2 صفحه کردم و سناریویی را خودم اضافه کردم تا شد 5 صفحه و داستان مستند «امیر من علی» شکل گرفت.
