به گزارش خبرنگار بین‌الملل
دفاع پرس، «سازمان مجاهدین خلق ایران» یا به عبارتی سازمان منفور منافقین هر ساله همایشی نمایشی و صرفا برای اعلام وجود، برگزار می‌کند. این گروهک رو به مرگ امسال نیز روز اول ژوئیه (۱۰ تیرماه) همایشی با حضور سخنرانان پولی همچون «رودی جولیانی»، «جان بولتون»، «ترکی الفیصل» و جمعیتی اجاره‌ای از اقصی نقاط جهان برگزار کرد.
با بررسی مختصری از موقعیت و جایگاه شخصیت‌های خارجی بازنشسته‌ای که در نشست سالانه سازمان منافقین که معمولا در پاریس برگزار می‌شود، مشخص می‌شود که این افراد در لایه‌های قدرتی کشورهای متبوعشان تاثیرگذار نیستند و یا اینکه هیچ امیدی برای بازگشت مجدد به مناصب دولتی کشورشان ندارند. دلیل چنین سخنی، این است که آنان دست به معامله با سازمانی می‌زند که سرمایه‌گذاری روی آن حتی برای کشورها و دولت‌هایی که سنگ دشمنی ایران را بر سینه خود می‌زنند زیاد سود آور نیست. البته آنها تا حدودی خیلی کم می‌توانند برای ایران مشکلات و مزاحمت‌هایی را بوسیله عوامل این سازمان ایجاد کنند.
مسئولان سازمان منافقین خودشان نیز می‌دانند که دستگاه‌های امنیتی همین کشورها به این نتیجه رسیده‌اند که ملت انقلابی ایران اسلامی از سازمان منفور منافقین، که دستشان به خون 17 هزار شهروند بی‌گناه کشورشان آغشته است، ابراز انزجار می‌کنند و به هیچ وجه به یاوه‌گویی‌های سرکرده مفقود این سازمان مسعود رجوی و همسرش مریم گوش فرا نمی‌دهند بلکه آنها را جلاد قلمداد می‌کنند و جایگاهی برای آنان قائل نیستند زیرا آنان یک گروه تروریستی جنایتکار می‌دانند.
اما موضوعی که مطرح کردن آن اهمیت دارد، مسئله امنیت است. نشست امسال این سازمان همانطور که ذکر آن گذشت، با حضور سخنرانان بازنشسته اجاره‌ای که برای دو دقیقه سخنرانی از پیش تهیه شده توسط سازمان منافقین تقریبا 80 هزار دلار دریافت کرده بودند و سیاهی لشکری که در قبال دریافت 30 یا 40 یورو برای یک روز در سوله محل برگزاری نشست حاضر شده بودند برگزار شد.
در ابتدای این نشست، مثل نشست‌های قبلی، کلیپی از یاوه گویی‌های مسعود رجوی سرکرده مفقود این سازمان در حد صدا و تصاویر آرشیوی پخش شد. سخنان مریم رجوی نیز، اگر از داستان ورودش به سالن با حضور 15 محافظ زن و مرد بگذریم، قابل قیاس با سال‌های گذشته نبود و نشان از این داشت که خود تروریست‌ها نیز احساس امنیت نمی‌کنند. او بازهم در سخنرانی خود از شعارهای تکراری و وعده‌های غیر عملی دم زد و عبور کرد.
اما در مورد مسئله امنیت به نظر می‌رسد خود فرانسوی‌ها باید بیشتر نگران این موضوع باشند زیرا در سال‌های اخیر بیشتر از سایر کشورهای اروپایی مورد سوء قصد تروریست‌های تکفیری قرار گرفته‌اند و موضوع امنیت برای آنان، به طور جدی جای بررسی دارد. با این حال فرانسه با تروریست‌هایی که سابقه 30 سال ترور و جنایت دارند و آزادانه در این کشور در حال تردد هستند، نشست برگزار می‌کند! بسیار واضح است که اتخاذ چنین رویکردی از سوی فرانسوی‌ها جای تعجب دارد، چون حضور منافقین در فرانسه امنیت این کشور را به خطر می‌اندازد.
در همین خصوص محمد جواد ظریف وزیر امور خارجه کشورمان در آستانه دیدار اخیر خود از پاریس گفت: ما در گفت‌وگوهایمان با مسئولان فرانسه این موضوع را به عنوان یک نقطه ابهام در روابط مطرح کردیم و آنها هم همواره تاکید کردند که ارتباطی با این گروه ندارند!»
به نظر می‌رسد در چنین شرایطی دولت فرانسه نباید به تروریست‌هایی همچون سازمان منافقین اجازه میدان‌داری در کشورشان را بدهد؛ مجرمانی که 17 هزار شهروند ایرانی اعم از زنان، کودکان و سالخوردگان را بی‌دلیل و بی‌جهت به صورت ناجوانمردانه ترور کردند. میدان دادن فرانسوی‌ها به منافقین امنیت شهروندان‌شان را با چالش‌هایی جدی روبرو خواهد کرد.
بنابراین پاریس بهتر است همچون بغداد برای بستن پرونده چنین تروریست‌های خطرناکی، عزم خود را جدی کند و به فکر بیرون کردن آنها از کشور خود باشد تا بدینوسیله هم امنیت فرانسه با وجود آنها به خطر نیفتد و هم زمینه رشد چنین تروریست‌هایی، که ید طولایی در اقدامات جنایتکارانه دارند، فراهم نشود.
سازمان مجاهدین خلق از 30 خرداد 1360 علیه نظام جمهوری اسلامی ایران اعلام مبارزه مسلحانه کرد و ده‌‌هاهزار نفر از هموطنان‌مان توسط عوامل این سازمان ترور شدند که گفته می‌شود که حدود 200 نفر از آنها از شخصیت‌ها و مسئولان عالی‌رتبه نظام بودند.
به همین جهت این سازمان از سوی ایالات متحده آمریکا و اتحادیه اروپا به‌عنوان سازمانی تروریستی شناخته می‌شد، اما پس از اعتراض‌های مکرر منافقین و لابی‌‌گری‌های گسترده اتحادیه اروپا 9 سال قبل (بهمن 1387) و آمریکا 5 سال قبل (مهر 1391) این سازمان را علی‌رغم جنایات شناخته‌شده‌اش در سطح جهان، از فهرست گروه‌های تروریستی تحت تعقیب بین‌المللی خارج کردند.
انتهای پیام/ 411
