تا آنجا که بیشترین هزینههای مالی و جانی در کشورها صرف این مقوله پر از اهمیت میشود.
در جمهوری اسلامی ایران نیز به مراتب این موضوع از اهمیت ویژهای برخوردار است و همواره همه مسئولان لشکری و کشوری به دنبال آسایش و آرامش مردم در جامعه هستند و همیشه در همه عرصهها تمام توان خود را به کار میگیرند تا گزند و آسیبی به مردم وارد نشود.
امنیت آنقدر مقوله مهم و پر اهمیتی است که گاهی میشود آن را با سلامتی مقایسه کرد، افراد تا وقتی سالم هستند قدر سلامتی خود را ندارند ولی به محض اینکه بیماری یا ناخوشی به آنها وارد میشود ناخودآگاه به این نکته میرسند که سلامتی در هر شرایطی از هر چیزی در زندگی بشر مهمتر است.
مقوله امنیت نیز این چنین است تا وقتی با آرامش و آسایش در جامعه رفت و آمد میکنیم میرویم، میآییم به کارهای روزمره رسیدگی میکنیم متوجه نیستیم که زیر سایه امنیت و چه نعمت بزرگی قدم میگذاریم و قدر آن را نمیدانیم؛ اما وقتی واقعهای رخ میدهد تازه به این نتیجه میرسیم که امنیت چه موهبت بزرگی که شامل حال ما شده است.
البته این نکته نیز حائز اهمیت است که چه افرادی که این امنیت را برای ما به ارمغان میآورند و چه انسانهای بزرگی و در چه شرایط سختی از همه علائق و زندگی و خانواده خود میگذرند تا ما در کشور آرامش و آسایش داشته باشیم و شاید خیلی وقتها نیز نا آگاهانه هم مورد بیمهری مردم قرار میگیرند، اما همگان باید به این نکته توجه کنند که اگر این افراد نبودند و از زندگی خود برای کشور مایه نمی گذاشتند شاید الان ما وضعی به مراتب بدتر از کشورهای دیگر داشتیم.
مردم در همه حال باید قدردان زحمات خدمتگذاران به این نظام و کشور باشند و گاهی با خود بیاندیشند که هزینه گزاف این ایمنی و آرامش را چه کسانی و چگونه پرداخت میکنند.
ما نباید به راحتی از کنار شهدایی که برای امنیت این نظام و کشور و این مردم جان خود را از دست دادند و بگذریم و به صورت عادی عبور کنیم.
خوب است که لحظاتی بیاندیشیم که این افراد گناهی نداشتند و فقط و فقط به خاطر مسئولیت کاری و عشق و علاقه ای که به وطن و مردم خود داشتند و دارند اینگونه فداکارانه پای آرمان های امام و رهبری ایستاده اند و خیلی وقت ها جان خود را در این راه از دست میدهند.
بهتر است در قضاوت هایمان لحظه ای، فقط لحظه ای تفکر کنیم و با نیش و کنایه های مغرضانه کار بزرگ آنها را کوچک نشمریم.
انتهای پیام/