به گزارش دفاع پرس از زنجان، شهید «ذبیح‌الله تاران» در سال 1343 در زنجان متولد شد و در 21 تیرماه سال 61 به
شهادت رسید. این شهید بزرگوار همچون سایر همرزمانش در راه صلابت و استقامت ایران
صادقانه و بی‌منت از جان خویش گذشت و نام و یادش در تاریخ حماسی کشورمان ماندگار
شد.
فرازی از وصیت‌امه شهید تاران
به نام خداوند هستی بخش عالم، به نام اویی که رحمتش مایه راحتی است،
به نام او که حرکتم در راه اوست و هدفی جز او ندارم، به نام او که در راهش هزاران
مجروح و معلول و شهید دادیم و هدف و انگیزه من از رفتن این بود که به بشارت خدا
لبیک گویم.
خدا را شکر می‌کنم که سال‌های عمرم را در فرا رسیدن یوم‌الله نهاد و اکنون یوم‌الله دیگری است که پیرو حسین می‌باشم، همان یوم‌اللهی که در هزار و چهارصد سال پیش از این حسین در میدان شهادت در آن روز ندای هل من ناصر ینصرنی را سر داد و اینک ما می‌گوییم ای حسین اگر در آن فضای تاریک و خون‌آلود کسی به فریادت نرسید و ندای تو را لبیک نگفت، ما پیروانت در فضای گرم و خونین ایران دست مردانگی را مشت کرده و به ندای غریبی و تنهاییت لبیک می‌گوییم، پس ای حسین لبیک و ای اسلام لبیک و ای پیشواز و رهبر لبیک.
برادران و خواهران
مسلمان از شما خواهش می‌کنم که پرچم اسلام را در سراسر دنیا به اهتزاز در بیاورید و
در تمام دنیا دین اسلام را پیاده کنید و در این راه شما سختی‌های زیادی متحمل
شده‌اید اما این انقلاب هنوز به هدف نهایی نرسیده است و تا رسیدن به هدف باید
سختی‌ها و مرارت‌های زیادی را تحمل کنید اما به خاطر خدا از پا ننشینید که راه امام
خمینی همان راه خداست و صراط مستقیم همان صراط امام خمینی است در این راه حرکت کنید
و پیرو شهیدان باشید.
ما سربازان روح‌الله به یاد حسین‌بن علی (ع) به جبهه
می‌رویم و در راهی که او می‌جنگد، می‌جنگیم و در راهی که کشته شد کشته می‌شویم. بارالها به تمامی بستگان شهدا صبر عطا بفرما و آنها را در غم از دست دادن عزیزانشان
محکم و استوار بگردان.
ای خدای مهربان من را بیامرز و جان ناقابل من را
قبول بفرما، ای خدای بزرگ! خمینی را تا زمان ظهور بقیه‌الله اعظم (عج) نگهدار؛ من از
برادران و خواهران دلسوزم می‌خواهم من را ببخشند.
و ای مادر مهربانم قبل از
هرچیزی سلام و درود گرم بر تو و دست‌های رنج کشیده و زحمت‌کشت در آن شب‌هایی که من
را بزرگ کردی؛ ای مادرم شیر پاکت را حلالم کن و من را ببخش که نتوانستم از تو
خداحافظی کنم، من را حلال کنید و از تمامی دوستان و آشنایان برایم حلالیت بگیرید؛ از
خانواده‌ام می‌خواهم برای من یک سال نماز قضا و یک ماه روزه بخرند و لباس‌های من را
نیز به جنگ‌‌زدگان بدهند، برای من خرجی ندهید اما مجلس برایم برگزار کنید و در آن از
شهیدان گمنام یاد کنید و مقدار پولی که برای خرجی دادن صرف می‌کنید را نیز به
مستمندان بدهید و در آخر موفقیت همه شما و پیروزی اسلام را از خدای بزرگ
خواستارم.
انتهای پیام/
