به گزارش خبرنگار بین‌الملل
دفاع پرس، پیشروی‌های نیروهای مردمی و ارتش‌های وابسته و نزدیک به محور مقاومت در عراق و سوریه، باعث هراس مقامات سیاسی، نظامی و امنیتی آمریکا شده است. مهم‌ترین تحولات در این مورد را می‌توان آزادسازی شهر موصل عراق، پیشروی نیروهای ارتش و مقاومت در صحرای سوریه و رسیدن همزمان نیروهای دو کشور به مرزهای مشترک در دو ناحیه به شمار آورد.
همزمان با این پیشروی، نیروهای کرد مورد حمایت آمریکا نیز در حال درگیری با تروریست‌های داعش در شهر رقه، مرکز خلافت خودخوانده این گروهک تکفیری مورد حمایت ائتلاف عبری- غربی- عربی، هستند. از سوی دیگر کردهای شمال عراق در تلاش هستند که بخش کردنشین را از خاک این کشور جدا کنند.
پس از شکست‌های سنگین داعش در استان نینوای عراق، که با عقب‌نشینی آن از شرق استان حلب سوریه همزمان شد، فرماندهان این گروهک تصمیم گرفتند که توان خود را روی کنترل نواحی صحرایی سوریه در مرکز و شرق این کشور، خصوصا شهر و استان مرزی دیرالزور، متمرکز کنند.
اگرچه ایالات متحده آمریکا ادعای مبارزه با داعش را دارد، اما به خوبی مشخص است که واشنگتن اهمیت زیادی برای بقای داعش در منطقه قائل است. رسیدن نیروهای عراقی و سوری با پشتیبانی رزمندگان لبنانی و افغان، به مرزهای مشترک میان عراق و سوریه، نشان از وحدت نیروهای محور مقاومت برای تحت کنترل درآوردن مرزهای 2 کشور دارد و آمریکا با هر نوع ثباتی که در راستای محور مقاومت باشد مخالف است.
حضور داعش در استان دیرالزور، این امکان را به آمریکایی‌ها می‌دهد که از تلاطم اوضاع، حتی پس از پیشروی‌های گسترده نیروهای محور مقاومت در 2 سوی مرزها، اطمینان داشته باشند.
راهبرد بعدی آمریکایی‌ها، کردهای سوریه و عراق هستند. حتی اگر نیروهای عراقی و سوری طی عملیات‌های مشترک، موفق به پاکسازی کامل استان دیرالزور سوریه شوند، باز هم خطر کردها در جای خود باقی خواهد ماند. هم‌اکنون کردها با حمایت آمریکا، مشغول ادامه عملیات «خشم فرات» در شمال سوریه هستند. هدف آنان، سیطره کامل بر شهر رقه و کشیدن یک نوار مرزی از عفرین تا قامشلی جهت راه‌اندازی اقلیم کردستان در شمال سوریه است.
در گام بعدی، کردهای عراق و سوریه به سوی تشکیل یک اتحادیه کردی، تحت عنوان کشور فدرال کردستان، خواهند رفت. تلاش آنان در مراحل بعد روی جداسازی مناطق کردنشین ترکیه و سپس تحت تأثیر قرار دادن هموطنان کرد در ایران متمرکز خواهد شد. با این حال آمریکا چند موضوع را در این مورد نادیده گرفته است.
شاید کردهای مورد حمایت آمریکا بتوانند در سوریه دست به پیشروی‌های گسترده در مناطق تحت اشغال داعش بزنند اما حرکت کردها در عراق هرگز به استقلال منجر نخواهد شد زیرا هم مجلس نمایندگان، هم دولت و هم عوامل مهم خارجی بویژه مهم‌ترین همسایه یعنی ایران، همواره بر حفظ تمامیت ارضی کشورهای منطقه و پرهیز از هر نوع جدایی‌طلبی تأکید می‌کنند.
دومین موضوع، واکنش ترکیه است. ایالات متحده باید میان ترکیه به عنوان متحد خود در ناتو و گروه‌های شبه‌نظامی جدایی‌طلب کرد، یکی را انتخاب کند. این یکی از پیش‌شرط‌های مهم ترکیه برای حفظ روابط با واشنگتن است. آنکارا همواره هر نوع فعالیت از سوی کردها در شمال سوریه را محکوم و در این راستا، حتی اقدام به لشکرکشی به شمال سوریه کرده است.
واضح است که آمریکا پس از لشکرکشی‌های 2 دهه اخیر خود به عراق و افغانستان، توان درگیر شدن به صورت مستقیم با نیروهای محور مقاومت را ندارد زیرا این حمله همزمان پای روسیه را نیز به جنگ باز خواهد کرد. از سوی دیگر، همچنانکه بخش‌های عمده‌ای از خاک سوریه توسط نیروهای محور مقاومت از لوث تروریست‌ها پاکسازی شدند، استان دیرالزور نیز مکان امنی برای نیروهای داعش باقی نخواهد ماند و دیر یا زود عملیات‌های گسترده در این استان علیه تروریست‌ها آغاز خواهد شد.
هیچ یک از دولت‌های عراق، سوریه، ترکیه، ایران و عامل مهم بیرونی یعنی روسیه نیز اجازه تشکیل یک کشور جدید با هویت کردی در قلب منطقه، که با هدف کمک به رژیم صهیونیستی به راه خواهد افتاد، را به آمریکایی‌ها و متحدان جهانی و منطقه‌ای آنان نخواهند داد.
اگرچه آمریکا هم به حمایت مخفیانه از داعش و هم کمک‌رسانی آشکار به کردها ادامه می‌دهد، اما راهکار اصلی این کشور در برابر تلاش‌های اخیر عراق و سوریه جهت رسیدن به مرزهای مشترک 2 کشور، مبتنی بر نقش‌آفرینی عوامل عربی ضد محور مقاومت خواهد بود. نمونه‌ای از این نقش‌آفرینی طی بحران اخیر در روابط چهار کشور عربی مزدور آمریکا با دولت قطر، به دلیل داشتن ارتباط با ایران و برخی نیروهای وابسته به محور مقاومت، مشاهده شد.
حال باید دید که دولت‌های عربی، که به صراحت از رسیدن نیروهای ارتش سوریه و بسیج مردمی عراق به مرزهای مشترک 2 کشور به هراس افتاده بودند، چگونه برای ادامه ناامنی‌ها در 2 کشور عراق و سوریه، بویژه نواحی مرزی 2 کشور، برنامه‌ریزی و اقدام خواهند کرد. این سیاست‌ها به‌طور کامل در راستای حفظ امنیت رژیم صهیونیستی به اجرا درمی‌آید که همزمان با گسترش روابط دیپلماتیک میان چهار دولت عربی مذکور با تل آویو است.
انتهای پیام/ 421
