پرداختن به جنگ و آدم‌های پس از جنگ همیشه برایم جذاب بود/ خلق کاراکترهای آثارم، برگرفته از تمام شخصیت‌های جنگ است

به گزارش خبرنگار دفاع پرس از استان مرکزی، تقویم روی میز، عدد 96 را نشان می‌دهد، نزدیک به 30 سال از روزها و شب‌های پر تنش می‌گذرد و حالا شهر مملو از آرامش است و دیگر صدای تیر و ترکش، موسیقی دلخراش شب‌ها و ساعات روزمان نمی‌شود، با خیال آسوده طلوع صبح را می‌بینیم و در خیابان‌ها قدم می‌گذاریم، دیگر نگاه‌مان به آسمان نیست که مبادا طیاره‌ای بر شهر پرواز کرده و آتش خود را شعله‌ور سازد.

نزدیک به 30 سال از خداحافظی‌های بی‌بازگشت، اعلام وضعیت‌های قرمز، هجوم به پناهگاه‌ها، اتوبوس‌های اعزام و بدرقه‌های از زیر قرآن، بوسه‌های پدرانه بر گونه‌های نوزادان در گهواره، نوشتن وصیت‌نامه‌های سراسیمه در کانال، ماسک‌های بی‌صاحب، پاهای جامانده در میدان‌های مین می‌گذرد، اما هنوز هم که هنوز است در پشت خاکریزها حرف‌هایی باقی مانده که باید گفته شود، آهنگ‌هایی است که باید نواخته شود و روایتی است که بیان شود.

هشت سال مبارزه و دلاوری مردان و زنان این مرز و بوم، عنوان جنگ تحمیلی را به خود گرفت، اما وسعتی به اندازه هزاران سال را در تاریخ جای داد و شهادت مردان خدا، رنگ ماندگاری به آن بخشیده و آن را حماسه‌ای جاودان نام نهاد.

موسیقی‌دان نوای جان‌گذشتگی را در ملودی می‌نشاند. نویسنده، کلمات را به زنجیر می‌کشد. نقاش، عشق را به تصویر می‌کشد و رنگ را بازی‌چه ایثار می‌کند و تئاتر، صحنه‌ای از دلاوری‌ها را تکرار می‌کند و باردیگر شخصیت‌هایی چون همت‌ها، بابایی‌ها، آوینی‌ها و چمران‌ها را خلق می‌کند و با «اکسسوار» بر سن، چشم و گوش ببینده را به خاکریزهای تاریخ می‌برد و برایش از قصه لنگه پوتین‌های جامانده بر مین‌ها روایت می‌کند.

متولد 14 دی 1356 است، مدرک کارشناسی نمایش را با گزایش «ادبیات نمایشی» از دانشکده هنر و معماری دانشگاه آزاد تهران دریافت کرد و برای کسب گامی فراتر در علم، راهی دانشگاه «بولونیا» ایتالیا شد و کارشناسی ارشد «قواعد تئاتر» را به مدارک تحصیلی‌اش اضافه کرد.

تمامی این‌ها گوشه‌ای زندگی تئاتری «آرش عباسی» هنرمند جوانی است که با عشق و علاقه فعالیت خود را در حوزه تئاتر آغاز کرده و تا به امروز بیش از نیمی از آثارش در حوزه جنگ و دفاع مقدس بوده است.

پروژه‌ای به نام «ساختن از هیچ» یکی از فعالیت‌های مهم او در حوزه تئاتر بوده که تاکنون در ایران 2 بار اجرا و در کشور ایتالیا نیز یک‌بار به روی صحنه رفته است که تولید یک اثر نمایشی را از مرحله صفر تا صد و تمامی مراحل یک اثر را برای مخاطب توصیف می‌کند، که به گفته این کارگردان، قصد دارد بار دیگر در جزیره خارک آن را اجرا کند.

 

مقوله جنگ، هیچ‌گاه رنگ کهنگی به خود نمی‌گیرد

این هنرمند جوان و ارزشی کشور، طی گفت‌وگویی صمیمانه با خبرنگار دفاع پرس در اراک، با بیان اینکه در واقع جنگ، مقوله‌ای است که هیچ‌گاه کهنه نمی‌شود، اظهار داشت: در همه جای دنیا نیز توسط هنرمندان مختلف به این موضوع مهم در زوایای مختلف پرداخته و آثار زیادی نیز تولید می‌شود.

وی ادامه داد: جنگ، بخشی از تاریخ است که دولت‌های مختلف نیز نمی‌توانند آسیب‌ها و تجربیات مختلفی که از طریق خود برایشان ایجاد شده است را از یاد ببرند، از این رو به وضوح می‌بینیم که بسیاری از نمایش‌نامه‌های شاخص در دنیا، برگرفته از مضوعات مربوط به جنگ جهانی اول و دوم است.

این نویسنده، بازیگر و کارگردان مطرح تئاتر کشور تصریح کرد: از دیدگاه من، آسیب‌هایی که یک جنگ با وقوع خود به یک ملت و جامعه می‌زند، تنها مختص به یک برهه زمانی خاص نیست، بلکه تا سالیات متمادی این آثار ادامه‌دار بوده و نسل‌های مختلفی را درگیر خود کرده و فراموش شدنی نیست.

عباسی با اشاره به مقوله جنگ گفت: به عقیده من، جنگی که آغاز می‌شود، نمی‌توان به صورت قطعی برای آن نقطه پایانی در نظر گرفت، چرا که نسلی که جنگ را آغاز کرده از بین می‌رود، اما همواره این آثار دنباله روی نسل‌های بعدی تاریخ است.

وی ادامه داد: در واقع آسیب‌ها، خرابی‌ها و تأثیرات جنگ سبب می شود که نسل‌های بعدی نیز به نوعی درگیر مسائل روحی و عاطفی و مادی و معنوی جنگ شده و آن را فراموش نکنند.

هر خاطره‌ای از جنگ نمایش‌نامه منحصر به فرد از دفاع مقدس است

عباسی با اشاره به جذاب‌ترین موضوع در بحث دفاع مقدس گفت: یکی از جذاب‌ترین موارد در بحث دفاع مقدس برای من، خواندن و مطالعه خاطرات افراد مربوط به جنگ است که هیچ‌گاه از خواندن‌شان سیر نمی‌شوم و برایم تمامی ندارند و همیشه آن‌ها را با اشتیاق دنبال می‌کنم، چرا که معتقدم هر کدام از این خاطرات، نمایش‌نامه‌ای منحصر به فرد از دفاع مقدس است.

 

وی افزود: ما خوشبختانه در دوره‌ای هستیم که می‌توانیم هنوز هم با آدم‌هایی که مستقیماً در جنگ بوده‌اند صحبت کنیم و خاطرات‌شان را بشنویم که این برای نسل ما فرصت است و نسل بعد تنها خاطرات برای‌شان باقی مانده و شخصیت‌هایی که به طور مستقیم راوی این خاطرات باشند، در قید حیات نیستند.

این نویسنده، بازیگر و کارگردان مطرح تئاتر کشور خاطرنشان کرد: من سعی می‌کنم با هر کسی که به نوعی در جنگ حضور داشته ارتباط گرفته و از میان حرف‌هایش سوژه‌های بسیاری بیرون بیاورم.

«همه چیز درباره آقای ف» یکی از آثار دوست داشتنی‌ام است

عباسی در ادامه صحبت‌های خود با اشاره به یکی از آثار دوست داشتنی خود، گفت: در میان آثاری که تاکنون کار کرده‌ام اثر «همه چیز درباره آقای ف»، کاری است تک نفره که سال 87 آن را اجرا کردم و در سال 88 نیز برای نخستین‌ بار اجرای عمومی داشت که تصمیم دارم بار دیگر آن را اجرا کنم، که شاید این اثر را به نسبت سایر آثار دفاع مقدسی‌ام بیشتر دوست داشته باشم.

وی ادامه داد: من از تمام کاراکترهای مربوط به جنگ استفاده کردم، اما کاملاً از یک شخصیت خاص و ویژه برداشت نکردم.

این نویسنده، بازیگر و کارگردان مطرح تئاتر تصریح کرد: به نوعی می‌توان گفت شخصیت‌هایی که من در آثارم آن‌ها را معرفی می‌کنم، آدم‌هایی برگرفته از جنگ و پس از جنگ هستند و در آثاری که تولید می‌کنم، بیشتر به آدم‌ها و قصه‌های آنان پس از جنگ پرداخته‌ام.

وی افزود: کاراکترهای جنگ و تأثیر جنگ بر روی آن‌ها، از مهم‌ترین موضوعاتی است که من سعی می‌کنم در کارهای تولیدی خودم به آن‌ها اشاره کنم و در واقع محور اصلی نوشته‌هایم برگرفته از این موضوعات است.

اگر مطالعه کافی کنم برای شهدای مدافع حرم هم می‌نویسم

عباسی با اشاره به شهدای مدافع حرم اظهار داشت: تا به امروز نمایش‌ها و آثار تولیدی من در خصوص جنگ تحمیلی و دفاع مقدس بوده است، اما هنوز مطالعه کافی در زمینه شهدای مدافع حرم نداشته‌ام.

وی می افزود: اگر مطالعه و شناخت کافی نسبت به این حوزه نیز داشته و اشراف پیدا کنم، شاید در این حوزه نیز وارد شده و تولید اثر داشته باشم.

 

مطالعه، کلید اصلی موفقیت هنرمندان دفاع مقدس

این نویسنده، بازیگر و کارگردان مطرح تئاتر کشور با اشاره به عواملی که موجب موفقیت هنرمندان حوزه دفاع مقدس می‌شود، گفت: مطالعه و شناخت کافی نسبت به جنگ، مهم‌ترین ضورورت برای نویسندگان این حوزه است و می‌طلبد که برای کسب موفقیت هر چه بیشتر، اطلاعات و دانش خود را نسبت به جنگ افزایش دهند.

آرش عباسی در واقع همان رزمنده سال‌های جنگ تحمیلی است که امروز کلاشینکف بر دوشش متن‌های نمایشی او است که در میدان تئاتر بر روی صحنه می برد و پرده‌های نمایش برایش تعبیر همان خاکریزها را دارد.

او همانند همان ستارگان آسمانی است که با صدای تیر و ترکش خود، رعشه به تن دشمنان انداخته و امروز با دیالوگ‌های روی صحنه‌اش، هنر را به خدمت حماسه‌ها و دلاوری‌های مردان خدا درآورده و با تکرار دوباره کاراکترهایی چون «هادی»، «دیالمه»، «دوران» و خیلی‌های دیگر، مهر جاودانگی به هشت سال تحمیلی می‌زند.

او همان رزمنده‌ای است که همانند همرزمان روزهای جنگ، به ندای رهبرش لبیک گفته است، چرا که به خوبی دریافته که «زنده نگه داشتن یاد شهدا کمتر از شهادت نیست»...

گزارش و عکس از: مهری کارخانه

انتهای پیام/