به گزارش خبرنگار حماسه و جهاد
دفاع پرس، دولت پادشاهی کویت از همان ابتدای تشکیل به علت وابستگی به استکبار جهانی، همواره پول نفت خود را در اختیار استعمارگران قرار داده و آنان نیز از این منبع اقتصادی یک عضو جهان اسلام علیه خود مسلمین استفاده کرده‌اند.
در سیزدهم مهرماه 1357 هجری شمسی، هنگامی که رژیم بعثی عراق حضرت امام خمینی (ره) را از این کشور اخراج نمود، دولت کویت به علت ترس از رژیم شاه و نگرانی از اقدامات احتمالی رژیم بعثی عراق، از پذیرش حضرت امام خمینی (ره) امتناع ورزید.
انقلاب اسلامی که در ایران به پیروزی رسید، کویت نیز همانند دیگر کشورهای عربی مرتجع غرب آسیا، از ترس گسترش موج اسلام‌خواهی نسبت به انقلاب اسلامی مواضع تندی را اتخاذ کرد.
با آغاز جنگ تحمیلی رژیم متجاوز صدام علیه جمهوری اسلامی ایران، سیل کمکهای مالی و نظامی کویت به سمت عراق سرازیر شد. این کشور از همان آغاز جنگ تحمیلی، حمایت سیاسی خود از رژیم بعثی عراق را اعلام کرد. شرح اقدامات سیاسی، اقتصادی و نظامی دولت کویت در حمایت همه جانبه از رژیم صدام در هشت سال نبرد خونین دنیا با ملت مظلوم ولی در عین حال سلحشور ایران، خود محتاج نگارش کتابها است؛ در این مجال تنها به شرح مختصر بخشی از این حمایتهای کویت در جنگ تحمیلی از رژیم بعثی صدام پرداخته خواهد شد.
الف- حمایتهای نظامی:از همان روزهای نخستین تجاوز صدام به حریم جمهوری اسلامی ایران، انبوه کمکهای نظامی کویت به عراق ارسال شد. خودروهای تانک‌بر با آرم ارتش کویت از جاده های مرزی این کشور به سوی نقاط مرزی مشترک با این کشور در رفت و آمد بودند و بخشی از امکانات زرهی رژیم بعثی عراق را تأمین می کردند. بنادر کویت نیز با افزایش حجم فعالیت خود، اقلام جنگی که به مقصد عراق حمل می شد را تخلیه و به این کشور ارسال می کردند. در مرداد ماه 1360 هجری شمسی، نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی ایران در حین بازرسی یک کشتی تجاری دانمارکی به محموله ای جنگی که از کویت به مقصد عراق در حرکت بود، برخورد که ناچار به توقیف آن کشتی و کالاهای سفارشی رژیم حاکم بر بغداد شد. حمل و نقل کالای نظامی از کویت به مقصد عراق بارها و بارها تکرار شد و طی چندین مرحله بازرسی کشتیهای خارجی که از کویت حرکت می کردند این کالاها توسط نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی ایران کشف و ضبط می شد.
در کل منطقه غرب آسیا تنها سه کشور ایران، عمان و کویت تانک چیفتن در سازمان رزم زرهیشان داشتند؛ این نوع تانک ساخت انگلستان بود. در سال 1979 کویت 160 دستگاه تانک چیفتن را سفارش داد که با آغاز تجاوز رژیم بعثی صدام به میهن‌مان به مرزهای جنوبی عراق ارسال کرد. رژیم کویت از ترس تعرض عراق به این کشور و اشغال اراضی خود به دست رژیم بعثی صدام و هم از ترس گسترش مفاهیم انقلاب در کویت، برای کنترل عراق و ممانعت از صدور انقلاب، اقدام به جمع آوری اطلاعات نظامی در منطقه خلیج فارس تا دهانه فاو به نفع رژیم عراق می کرد. عده ای از جاسوسان دستگیر شده در سالهای دفاع مقدس ضمن اعلام هویت کویتی خویش، به مأموریت خود در آبهای مرزی اشاره و نسبت به جمع آوری اطلاعات نظامی برای رژیم صدام اعتراف کردند.
ب- کمکهای اقتصادی:رژیم کویت بارها و بارها کمکهای بلاعوض خود را در سالهای جنگ تحمیلی صرف خرید تجهیزات نظامی برای عراق و یا تأمین اعتبار مایحتاج تدارکاتی و لجستیکی ارتش بعث کرده بود. کمکهای رژیم کویت به صدامیان به قدری آشکار بود که پس از پایان درگیری میان عراق و ایران، کارشناسان اقتصادی و نظامی دنیا هزینه حضور و شراکت کویت در جنگ با جمهوری اسلامی ایران را چیزی معادل سی میلیارد دلار برآورد کردند.
ج- کمکهای سیاسی:مدتی پس از آغاز جنگ تحمیلی کویت پیشنهاد کرد شورایی مرکب از عربستان سعودی و کشورهای حاشیه جنوبی خلیج فارس تشکیل شود. این شورا عملاً در اکثر جهت گیریهای خود رژیم متجاوز صدام را مورد حمایت جدی قرار می داد و بیانیه های تندی را علیه کشورمان صادر می کرد.
هر کشوری باید در روابط خارجی خود منافع بلندمدت ملتش را در نظر بگیرد ولی اقدام کویت در حمایت همه جانبه از رژیم صدام عین بی‌تدبیری بود؛ زیرا کسی که خوی درندگی و تجاوزکارانه دارد، طبیعی است تا تمام اطرافیانش را نبلعد دست بردار نیست.
هزینه کردن مبلغی معادل سی میلیارد دلار در حمایت از رژیم بعثی و سفاک صدام، برای کویت، حاصلی جز اشغال آن کشور به دست نیروهای ارتش بعث عراق نداشت.
دولت کویت حتی با داشتن تجهیزات فراوان نظامی نتوانست سرزمین خویش را از تعرض صدام در امان نگاه دارد و به ناچار با استمداد از ابرقدرتها رژیم بعثی صدام را وادار به خروج از کشورش کرد.
به هر روی، صدام حسین افلقی سرانجام در دوم آگوست سال 1990 میلادی مزد سالها خدمت ویژه کویت به ارتشش را با حمله و اشغال خاک آن کشور پرداخت. وی در سخنرانی خود درباره علت اشغال کویت آن کشور را استان نوزدهم عراق نامید.
حکام وابسته کویت حتی برای لحظه ای در مقابل تجاوز صدام ایستادگی نکردند. امیر کویت با همان لباس خانگیش از ترس، سوار هواپیمای اختصاصی خود شد و به آمریکا گریخت. این در حالی بود که ملت سلحشور ایران از خرد و کلان تا فرماندهان و مسئولین سیاسی‌اش همگی در مقاومت علیه استکبار جهانی در جبهه های نبرد حق علیه باطل حضوری چشمگیر داشتند. وقتی کویت اشغال شد، صدام با همان لباس عربی تابستانی خویش مقابل دوربینها ظاهر شد و به سؤالات خبرنگاران پاسخ داد. یکی از خبرنگاران جرأت کرد و از وی دلیل پوشیدن لباس شخصی در این جنگ و تفاوت پوشیدن لباس نظامی در مقابل ایران را از وی پرسید. صدام در جواب گفته بود ایرانیها مرد بودند و من در مقابل چنین دشمن قدرتمندی باید لباس نظامی می پوشیدم.
