خبرگزاری دفاع مقدس: ولایت پذیری رزمندگان اسلام مثال زدنی است. این مهم را می توان در وصیت نامه شهدا جست و جو کرد. همه یکدل و یکصدا می نوشتند؛ امام امت را تنها نگذارید. شهید سید عطا میرمحمدی نیز از این امر مستثنی نبود. "سیده بی بی صغری میرمحمدی" در مورد ولایت پذیری برادر شهیدش اینگونه می گوید: در دوران جنگ تحمیلی برادرانم درهنگام تابستان و تعطیلات مدارس به سرکار می رفتند. آن زمان ماه رمضان در ایام تابستان قرار گرفته بود.
زمانی که آنها از کار به خانه برمی گشتند تقریباً یکی دو ساعت به افطارمانده بود. شهید سیدعطا وقتی به خانه می آمد بسیارخسته بود و به راحتی خوابش می برد. با اینکه ماه رمضان بود ولی هیچ گاه نمی گفت که روزه سخت است و با یک شادی خاص و شوخ طبعی از این امر سخن به میان می آورد. البته زمانی که بزرگترها در مجلس بودندبا متانت و ادب خاص صحبت می کرد.
یک روز در جمع خانواده، یکی از برادرانم لطیفه ای را نقل کرد. لطیفه ای که با مضمون امام (ره) بود. ناگهان دیدم سیدعطا با یک سرعت خاصی از جایش بلندشد و خیلی آرام آرام با دستان مشت شده به سمت برادری که این لطیفه را تعریف کرده بود، رفت. همه مان نگران بودیم که او می خواهد چه بکند، نکند برادرم را کُتک بزند. (البته سابقه نداشت که سیدعطا کسی را کتک بزند.) یکدفعه با همان مشتهای گره کرده محکم به دیوار کوبید و رو به دیوارگفت: دیگر نشنوم. در مورد هرکسی می خواهید حرف بزنید ولی در مورد امام حق ندارید. این حرف برای ما درسی شد و درحال حاضرهم ما در جمع های خودمانی می گوییم هرچه می خواهید بگویید ولی در مورد رهبر چیزی نگویید.