به گزارش دفاع پرس از ایلام، هرگاه صحبت از دفاع مقدس می شود، 31 شهریور 59 به یاد می آید، روزی که سرآغاز تجاوز همه جانبه ی دشمن بعثی به ایران اسلامی و آغاز صفحات تقویم 8 ساله ی دفاع مقدس است، تقویمی سرشار از روزهای پرفراز و نشیب که برگ برگش آغشته به نام مبارک شهدایی شده که در راه حفظ دستاوردهای انقلاب جان خود را فدا کردند.
از جای جای ایران از شرق تا غرب، جنوب تا شمال که عبور می کنی، تابلوی ورودی هر شهر و روستایی مزین به نام و عکس شهدای گرانقدری است که با لبیک به فرمان رهبرشان برای دفاع از میهن، خود را به مرزهای غربی و جنوبی رساندند و در راه آرمان های مقدس‌شان به شهادت رسیدند، از کردستان تا قصرشیرین، از سومار تا مهران، از دهلران تا خرمشهر، فاو، جزیره مجنون و...
تقویم هنوز به 31 شهریور نرسیده اما جنگ در ایلام از ابتدای سال 59 و ماههاست که آغاز شده، دشمن بعثی بارها و بارها مرزهای غربی در محدوده ی شهرهای مهران و دهلران را مورد تجاوز قرار داده و نیروهای سپاه تازه تاسیس استان ایلام در کنار ژاندارمری با کمترین امکانات به پاسداری از مرزها پرداخته و به تناوب شاهد درگیری هایی با دشمن بوده و به تبادل خمپاره ای می پردازند.
روز بیستم شهریورماه 59 آفتاب داغ تابستان بر شن های دشت مهران می تابد و هر لحظه بر آتش دشمن افزوده می شود و پاسداران ایلامی خستگی ناپذیر از خاک وطن دفاع می کنند، منطقه ی بهرام آباد مهران محل تبادل سنگین آتش خمپاره است و جوانی 23 ساله در حال خرج گذاری خمپاره های 120 و پاسخ به آتش دشمن.
مختصری از زندگینامه شهید «روح الله شنبه ای»، متولد سال 1336 پرورش یافته ی خانواده ای مذهبی و انقلابی در ایلام که توانست با سعی و تلاش تا مقطع دیپلم تحصیل نمیاد . ایشان در مبارزه با رژیم طاغوت نیز حضوری فعال داشته و پس از پیروزی انقلاب، به عضویت سپاه پاسداران درآمده و فرماندهی اطلاعات عملیات سپاه ایلام را عهده دار شده بود.
دقایقی از آتش دشمن کاسته می شود و فرصتی برای استراحت پیش می آید، روح الله به همراه همرزمانش در جویباری که در آنجاست غسل شهادت می کنند و سپس دقایقی را با خود خلوت می کند و کنار سنگر مشغول نوشتن بر روی تکه مقوایی (جعبه خمپاره) می شود. آخرین دست نوشته سر دار رشید اسلام شهید شنبه ای ،لحظاتی قبل از شهادت که بر روی مقوای جعبه خمپاره ،در حین نبرد نوشته شده است :
بسم الله الرحمن الرحیم
به خدا راهم را تشخیص داده ام و خدا را دیده ام و هدف و مقصد را شناخته ام . دشمن را نیز به عیان دیده ام، پس چرا بر این مرکب خوشبختی که گاهی می باشد، به سوی الله به پیش نتازم و قلب دشمنان حق و حقیقت را آماج گلوله هایم قرار ندهم و در این راه به نوشیدن شربت شهادت چون دیگر برادرانم نائل نگردم .
روح الله شنبه ای
همرزمانش تصور می کنند در حال ثبت گِراهاست، دقایقی بعد مجدد به پای خمپاره انداز رفته و مشغول شلیک می شود که به ناگاه خمپاره ی دشمن کنار او می افتد و کوهی از گرد و غبار اطرافش را فرا می گیرد، همرزمان به سوی او شتافته که در حال سجده ی خون است، شهادتین را بر زبان می آورد و در بیستمین روز از شهریورماه 1359 در منطقه مرزی بهرام آباد به آسمان پرواز می کند. مزار این شهید گرانقدر در جوار امامزاده علی صالح (ع) قرار دارد. روحشان شاد ،یادشان گرامی باد ، راهشان پررهرو باد
انتهای پیام/
