به گزارش
دفاع پرس از تهران، شهید «میر اژدر موسوی» در سال 1341 در شهر میانه متولد شد. وی پس از گذراندن دوران ابتدایی برای کمک به معیشت خانواده به کشاورزی مشغول شد.
با شروع جنگ تحمیلی عراق علیه ایران، هنوز شش ماه از دوران ازدواجش نگذشته بود که برای دفاع از کیان و سرزمین اسلامی، لباس سربازی را بر تن کرد و راهی جبهههای حق علیه باطل شد.
در نامههایی که از جبهه برای خانواده و همسرش میفرستاد، آنان را توصیه به صبر میکرد و مینوشت: «شما ناراحت نباشید، جنگ، جنگ حق علیه باطل است. یا پیروز میشویم و یا شهید، که در هر دو صورت ما پیروزیم».
وی سرانجام در 16 اسفند سال 1361 در منطقه عملیاتی فکه به درجه رفیع شهادت نائل آمد.
شفاعت در آخرت
پدر شهید موسوی میگوید: شبی در عالم رویا خود را در باغی بسیار زیبا و سرسبز یافتم. در قسمتی از باغ، پسر شهیدم همراه دوستانش خوشحال و شادان قدم میزدند، پسرم آرام آرام به من نزدیک شد و احوالپرسی و روبوسی کرد.
من که غرق در شادی بودم به یاد روزهای دوری از فرزندم، لحظاتی اشک ریختم. وی مرا دلداری داد و گفت: آقاجان گریه نکن. همانطور که خودت میبینی، جای من بسیار خوب است و من در اینجا در آسایش و راحتی زندگی میکنم.
پسرم که دختری از او به یادگار مانده است، در مورد او به من گفت: آقاجان! جان شما و جان دخترم. در جوابش پاسخ دادم: از بابت وی نگران نباش، من او را روی چشمانم نگه میدارم.
فرزند شهیدم در ادامه صحبتهایش گفت: خداوند به من درجه شهادت را عنایت کرده است. انشاءالله شما را نیز شفاعت میکنم.
سپس از احوال مادرش جویا شد و من به وی گفتم: حال مادرت خوب است و در فراق تو بسیار گریه میکند. به من گفت که به مادرش بگویم، حال پسرش خوب است و زمانی که به آن دنیا رخت بربندد، او را نیز شفاعت خواهد کرد.
انتهای پیام/