به گزارش خبرنگار حماسه و جهاد دفاع پرس؛ اولین اقدام صدام قبل از آغاز جنگ تحمیلی اعزام ستون پنجم خود برای اقدامات تخریبی به شهرهای مختلف ایران به ویژه نقاط مرزی مانند خرمشهر، آبادان و اهواز بود.
همچنین دولت عراق از اوایل سال 1358 هزاران ایرانی تبعه عراق را از جوار اماکن متبرکه نجف، سامرا، کربلا و کاظمین به طرز رقت انگیزی اخراج و اموالشان را مصادره کرد. در همین راستا در چنین روزی رژیم بعثی عراق که خود را برای حمله وسیع و سراسری به ایران آماده می کرد عده بی شماری از ایرانیان مقیم این کشور را به وسیله کامیون ها تا مرز منتقل و آن ها را به همان وضع رها نمود.
در این حال مقامات محلی ایران از رانده شدگان به عنوان مهمان جمهوری اسللامی استقبال کردند و امکانات رفاهی برای آنان فراهم نمودند. اخراج ایرانیان و شیعیان در روزهای بعد نیز ادامه یافت.
صدها هزار نفر در این جریان بی خانمان و آواره شدند. در همین حال وزیر امور خارجه عراق طی نامه ای به دبیر کل سازمان ملل متحد با اشاره به روحیه توسعه طلبی دولت ایران خواستار خروج ایران از سه جزیره عربی ابوموسی و تنب کوچک و بزرگ شد.
در روزها و ماه های بعد تعرضات رژیم بعث با حمایت بیگانگان رو به افزایش نهاد تا اینکه در 31 شهریور 1359 جنگ هشت ساله ای را به ایران تحمیل نمود.
انتهای پیام/
