به گزارش خبرنگار حماسه و جهاد دفاع پرس، اولین راهبرد نظامی ارتش متجاوز عراق و پشتیبانان منطقه ای و جهانی آن، راهبرد تجاوز سریع و براندازی بی درنگ و جنگ فوری و اشغال برق آسا و تجاوز همه جانبه و تهاجم سراسری به کشور ایران بود که راهبرد مذکور از آغاز سال 1359 بطور فزاینده ای تا روز 31 شهریور 1359 بارها توسط نیروهای ارتش عراق در مرزهای ایران تمرین، بازنگری، اصلاح و تکمیل شده بود و روز 31 شهریور 1359 با کسب اطمینان از این که راهبرد مذکور موفقیت کامل خواهد یافت و با قصد تصرف 7 تا 10 روزه پایتخت ایران به اجرا گذاشته شد.
در آن مدت همه نیروهای نظامی بین المللی مستقر در خاور میانه برای پشتیبانی از ارتش عراق به حالت موضع گیری جنگی و اماده باش نظامی درامده بودند و همه گونه پشتیبانی جنگی از جمله پشتیبانی های اطلاعاتی، پشتیبانی راداری، سوخت رسانی جنگی، آمادگی جهت جلوگیری از اقدامات نیروهای نظامی ایران تا حد ممکن، حضور انبوه مشاوران و مستشاران نظامی روسی و غربی در پایتخت عراق جهت راهنمایی ارتش متجاوز عراق، تامین بسیار انبوه انواع جنگ افرازهای پیشرفته مورد نیاز عراق جهت تحقق راهبرد مذکور، تامین مالی بسیار سریع هزینه های آن توسط پشتیبانان منطقه ای رژیم بعثی، آگاه سازی ارتش های مزدور منطقه ای از راهبرد مذکور و کسب آمادگی ارتش های منطقه ای و مانند آن ها تجلی و تحقق یافت.
راهبرد مذکور که با محاسبات نظامی بین المللی طراحی و تدوین شده بود و نقش پشتیبانی خداوند و پایداری مردم ایران را نادیده انگاشته بود به سرعت به شکست و ناکامی رژیم عراق و مشاوران نظامی بین المللی و جهانی انجامید و طی حدود سه ماه بارها و بارها توسط دولت های متجاوز بازنگری و تکمیل شد تا شاید کاستی های آن زدوده و بار دیگری پیگیری گردد ولی پشتیبانی خداوند بزرگ و پایداری ملت سترگ ایران راه تداوم راهبرد اهریمنی مذکور را برای همیشه مسدود و راهبرد اهریمنی شان را برای همیشه مخدوش کرد.
دومین راهبرد نظامی ارتش متجاوز عراق و پشتیبانان منطقه ای و جهانی آن، تثبیت ارتش اشغالگر و متجاوز عراق در سرزمین های اشغالی ایران جهت جداسازی بخش های اشغال شده و یا حداقل دریافت امتیازات مختلف از دولت و ملت ایران بود و همان راهبرد دولت و ملت ایران بودو همان راهبرد دولت اشغالگر اسرائیل در سرزمین های اشغالی را همانندسازی و پیگیری می نمودند.
انتهای پیام/
