امام موسی از نگاه دیگران/ ماجرای شراب سفارش دادن رهبر جنبش امل
خبرگزاری دفاع مقدس: امام موسی صدر رهبر مسلمانان لبنان در این کشور با تعداد زیادی از شیعیان، اهل تسنن و مسیحیان رابطه پدرانه و دوستانه ای داشته است. وی با اعتقاد به این موضوع که اتحاد میان ادیان مختلف تنها راه گشای مشکلات فعلی لبنان و جهان اسلام است، رفتار خود را به گونه ای تنظیم کرده بود که همه اطرافیان وی به نیکی از ایشان یاد می کنند.
آقا موسی بزرگ بشی!
برخی علت موفقیت امام موسی را نحوه ارتباط وی با پدر بزرگوارشان می دانند. موسی از همان دوران نوجوانی به قدری با پدرشان شورانگیز برخورد می کردند که آشکارا نشان می داد، این ارتباط فرزند با پدر از درجه احترام فراتر رفته و به مرحله عشق و ایثار رسیده است.
در این رابطه یکی از دوستان امام موسی صدر می گوید: " روزی به حاج آقا رضا صدر (برادر بزرگ امام موسی صدر) گفتم: آقا موسی از چه خصوصیات اخلاقی ویژه ای برخوردار بودند و چه عواملی سبب اوج و عظمت ایشان گردید که این گونه در قلوب مردم دنیا، به خصوص در میان مسلمانان جای گرفتند؟
آقا رضا صدر در جواب فرمود: آقا موسی همیشه در خدمت مرحوم پدر بود و نهایت احترام و ادب را در این جهت به کار می گرفت وقتی که پدر می خواستند از منزل خارج شوند، فوراً می دوید نعلین هایشان را جفت می کرد و دست به سینه چند قدمی ایشان را بدرقه می نمود. هنگامی که بر می گشتند و از در حیاط وارد می شدند، بی درنگ و شتابان هرکاری داشت کنار می گذاشت و به پیشواز پدر می شتافت. این بود که دعای خیر والد بزرگوار نیز همواره پشت سر آقا موسی قرار داشت که :«آقا موسی بزرگ بشی ... آقا موسی بزرگ بشی ...»".
مخالفانی از جنس شیعیان
این نحوه برخورد امام موسی صدر نه تنها با خانواده، بلکه با همه افراد و اطرافیان بوده است. رئیس سابق جامعه مهاجران لبنانی مقیم سیرالئون درباره سلوک فردی امام می گوید: امام به گونه ای سخن می گفت و عمل می کرد که همه او را دوست داشتند و به جرئت می توانم بگویم که ایشان در میان مسیحیان و اهل سنت هیچ بدخواه و دشمنی نداشت و مخالفان او بیشتر در میان شیعیان حسود و تنگ نظر بودند.
موسیقی ذاتا حرام نیست
یکی دیگر از ویژگی های بارز امام موسی صدر که از چشم اطرافیان ایشان پنهان نمانده است، تشویق کودکان و نوجوانان به یادگیری علوم جدید و پیروی از سنن و رسوم گذشتگان است.
وی با برقراری ارتباط صمیمی با کودکان و نوجوانان توصیه های دینی و اخلاقی خود را در قالب های طنز و شوخی به دیگران بیان می نمودند.
خواهرزاده ایشان با اشاره به این ویژگی امام موسی صدر می گوید: "در همان سال هایی که نوجوان بودم، ایشان مرا دیده بودند که در حال خواندن شعری به صورت آواز هستم. چون موسیقی را میشناخت، همانجا توقف کرده بود و گوش داده بود. بعد آمدند، گوشهای از حیاط نشستیم. گفتند: داشتم به آواز خواندن تو گوش می دادم. خوب می خوانی، آیا موسیقی و دستگاه های آن را هم میشناسی؟ گفتم: در حد کم. بعد اشارهای به برخی موسیقی ها کردند و ادامه دادند: یکی از ویژگی هایی که نسل فعلی و هر نسلی باید داشته باشد این است که سنتها و آداب و رسوم خود و از جمله موسیقی خود را بشناسد. مخصوصاً موسیقی ملی را. و این را بدان که خدا هر چیزی را به هرکسی نمی دهد و اگر داد حتماً نعمت است که باید قدر آن را دانست، مثلاً روی خوش، خط خوب، صدای خوش، و نقاشی خوب، به قول ما طلبهها زکات هم دارد. و اینها را همانگونه که تعلیم میبینی، باید تعلیم هم بدهی، لذا اکنون که شما استعداد داری، اول موسیقی کشورت را بشناس بعد با موسیقی جهان آشنا شو که در آن صورت دریچۀ دیگری به رویت گشوده میشود".
وی در بخش دیگری از خاطرات خود راجع به سوالی که درباره حرام بودن موسیقی از امام موسی صدر پرسیده شده بود، ادامه داد: ایشان معتقد بود موسیقی ذاتاً حرام نیست، حتی در صدر اسلام هم افراد با آلات موسیقی نواهایی را مینواختند و مردم را برای جنگ تهییج می کردند. آنچه حرام است برخی اشکال موسیقی است که جنبه تخدیری دارد، اما موسیقی ای که موجب حرکت در جامعه می شود، حرام نیست.
ما به ابوتراب منتسب هستیم
تواضع و فروتنی امام موسی صدر در حالی رئیس مجلس اسلامی اعلای شیعیان و مسئول سازمان امل بود، بسیار پند آموز است. یکی از اعضای شورای فرماندهی حزب الله لبنان در خصوص روحیه روحانی و متواضعانه وی می گوید: "امام موسی خیلی خوش اخلاق و خاکی بود. یک بار روی خاک نشسته بود به او گفتم جای سیدِ ما بالاتر از روی خاک نشستن است. جواب داد ما خاکی هستیم، ما به ابوتراب علی ابن ابی طالب صلوات الله علیه منتسب هستیم و بر ما واجب است که آماده باشیم تا جایگاه خودمان را روی خاک سنگرها حفظ کنیم. سنگرهای جبهه جنگ، سنگرهای دفاع از سرزمین و کرامت مقدسمان".
امام موسی صدر شراب سفارش می دهد!
نحوه برخورد با مردم مسلمان و غیر مسلمان یکی دیگر از صفحات پند آموز زندگی این مجاهد وارسته می باشد. فرزند یکی از دوستان امام موسی صدر که به دلیل سادات بودن، توسط ایشان با نام پسرعمو یاد می شده اند با اشاره به این ویژگی رهبر شیعیان لبنان، می گوید: "امام برای مقابله با زشتیها به تبلیغ زبانی اکتفا نمی کرد و حتی اگر می خواست مردم را از شراب خواری پرهیز دهد به شیوه اقناعی برخورد میکرد. مثلاً یک روز امام بین راه در جادهای در منطقه خیزران مقابل رستورانی می ایستد تا کمی استراحت کند، گویا از فضایی که در آنجا حاکم بوده، احساس می کند که زمینه برای یک کار اقناعی فراهم است، لذا به اتفاق همراهان وارد رستوران می شود و گوشه ای می نشیند و به صاحب رستوران می گوید کمی شراب و یا یکی از انواع مشروبات الکلی را برای من بیاورید. افراد از این خواسته امام تعجب میکنند توجه همه جلب میشود. امام تأکید میکند که درست شنیده اید آنچه را گفتم بیاورید. کافه دار لیوانی شراب نزد امام می آورد. سپس امام از او می خواهد که یک جگر گوسفند هم بیاورد. بلافاصله سفارش ایشان انجام می شود. امام قطعه ای از جگر را برش زده و روی آن شراب می ریزد، پس از لحظاتی تغییرات جدی در ظاهر جگر ایجاد می شود. در اینجا امام خطاب به حاضران می گوید ببینید شراب با این جگر چه کرد؟ همین اتفاق برای جگر کسانی که این نوع مشروبات را استفاده می کنند، می افتد. آیا منطقی است که همچنان به نوشیدن آن اصرار داشته باشید؟"
شرعا نمی توان از بستنی فروش مسیحی بستنی خرید!
یکی از دوستان امام موسی صدر با نقل خاطره ای از وی در خصوص رفتار وی با پیروان سایر ادیان می گوید: یک روز پس از اقامه نماز جمعه، امام صدر گفت که میخواهیم جایی برویم. جمعی با ایشان همراه شدند که من هم جزو آنان بودم. رفتیم تا رسیدیم به بستنی فروشی آنتیبای مسیحی، امام به آنتیبا گفت که ما آمدهایم در اینجا بستنی بخوریم. آنگاه اول امام و بعد همه حاضران از بستنیهای آنتیبا خوردند. این کار امام خیلی سر و صدا کرد. گویا یک بستنی فروش شیعه این گونه تبلیغ کرده بود که چون آنتیبا مسیحی است، شرعاً نمی توان از بستنی های او خورد؛ چرا که اهل کتاب پاک نیستند. امام که معتقد به طهارت اهل کتاب بود، تنها به بیان نظر فقهی خود اکتفا نکرد و عملاً اقدامی را انجام داد که بازتاب گسترده ای در جامعه آن روز لبنان داشت.
با نگاهی به زندگی سراسر مجاهدانه امام موسی صدر می توان دریافت، وی به راستی یک از رهبران جهان اسلام بوده است که دشمنان به درستی این مساله را تشخیص داده و با همکاری منافقان و مخالفان توانستند وی را از صحنه مبارزاتی علیه خرافه پرستی و عدم اتحاد میان یکتاپرستان حذف نمایند.
