حجم آتشی که روی خرمشهر ریختند در جنگ‌های جهان بی‌سابقه بود

به گزارش گروه سایر رسانه های دفاع پرس، روزهای هفته دفاع مقدس که می رسد بهترین بهانه برای رسانه ها فراهم می شود تا پای سخنان فرماندهان و پیشکسوتان این عرصه بنشینند تا از فتحی بشنوند و بنویسند که سه دهه پس از پایانش نه تنها مایه فخر و مباهات ماست بلکه پشتوانه عظیم بازدارندگی دفاعی برای ایران عزیز فراهم ساخته است و ما به پشتوانه آن مجاهدت بزرگ، امروز در دنیا روی پای خود ایستاده ایم و در مقابل مستکبران و قدرت های جهانی حرف اصولی خود را فریاد می زنیم.

 

یکی از این فرماندهان که سال هاست لباس سپید نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی ایران را بر تن دارد و توانسته است نیرویی راهبردی، مقتدر و دوست داشتنی در میان مردم بسازد، حبیب الله سیاری فرمانده نیروی دریایی است. کهنه سربازی 62 ساله که پس از 10 سال فرماندهی بر دریادلان ارتش و با وجود نشستن گردی سپید بر سر و صورت، همچنان پرانرژی و بانشاط از آینده ای درخشان و رو به جلو می گوید و به دنبال پیشروی در آب های آزاد دوردست است. از تقابل با آمریکا به راحتی سخن می گوید و خود و نیروهایش را مهیای هر گونه ایثاری برای دفاع از آب های این مرز و بوم می بیند.

 

سیاری که از تکاوران نخبه نیروی دریایی در حماسه درخشان مقاومت 34 روزه خرمشهر نیز به شمار می رود، وقتی عکسی از یارانش را در آن زمان نشانش می دهم با بغضی در گلو و چشمانی خیسِ اشک، نامشان را بر زبان جاری می کند، یارانی که برخی از آن ها امروز نیستند یا هم نشین ویلچر شده اند. او البته به سوال ما درباره حقوق دریافتی اش نیز پاسخ تلویحی می دهد و درباره «ژن خوب» فرزندانش نیز با لبخند توضیح می دهد! مشروح گفت و گو با امیر دریادار حبیب الله سیاری را می خوانید.

برای شروع چون ایام دفاع مقدس است چند دقیقه برویم به خرمشهر. عکسی که می بینید تعدادی از کلاه سبزهای تکاور نیروی دریایی را نشان می دهد که در مقاومت خرمشهر حضور داشتند. برای ما از حماسه آفرینی نیروی دریایی در مقاومت خرمشهر بگویید؟

خیلی از این ها یا شهید یا فوت شده اند یا جانباز هستند. مثل شهید علاءالدینی و جعفر رحمانی که جانباز است. این ها کسانی هستند که به عنوان تکاوران نیروی دریایی در زمان هجوم همه جانبه دشمن به خرمشهر خیلی مردانگی کردند. ایستادند و با دشمنی که می گوییم تا بن دندان مسلح بود و از انواع و اقسام تجهیزات هجومی بهره می برد، مقابله کردند. این مقاومت باعث شد تصرف یک شهر مرزی که می خواستند یک روزه باشد، 34 روز طول بکشد.

ما یک گردان بودیم به فرماندهی جناب ناخدا صمدی که اسلحه سنگین و توپخانه پشتیبانی هم نداشتیم و سلاح های ما هجومی بود. همیشه باید به طور جدی یاد کنیم از کسانی که شهید شدند یا کسانی که بازنشسته هستند. آن ها تلاش کردند و مردانگی داشتند تا این حماسه اتفاق افتاد. کسی باور نمی کند و تا آدم آن جا حضور نداشته باشد نمی تواند درک کند چه اتفاقی در خرمشهر افتاده است. خرمشهر جنگ پیچیده ای داشت و سلاح بسیار زیادی وارد کار کردند. به نظرم این حجم از آتشی که شبانه روز روی خرمشهر ریختند در جنگ های جهانی هم بی نظیر بود. لحظه ای رگبار تیربار و شلیک توپخانه و غرش هواپیما قطع نمی شد چون صدام دنبال این بود که یک روزه خرمشهر را تصرف کند و سه روزه جزیره آبادان را بگیرد و گفته بود روز هفتم به میدان آزادی تهران می آیم اما این آرزو را به گور برد چون 34 روز مقاومت تکاوران دریایی و همه کسانی که در شهر بودند  شامل کمیته ها، سپاه، نیروی مردمی، دانشجویان دانشگاه افسری، شهربانی و ژاندارمری نقشه های آن ها را بر هم زد و به اعتقاد من یکی از پیروزی های بزرگ ما در روزهای اول جنگ محسوب می شود.

خود ناخدا صمدی در جریان مسائل بوده است چون فرمانده بود. من در سطحی نبودم که اطلاع داشته باشم.

ما کاری کردیم کارستان. در سوابق هست که توان دریایی دشمن چقدر بوده است. عراق در بعد دریایی از یک ناوتیپ با  ناوهای موشک انداز کلاس «اوزا» ساخت روسیه بهره می برد که بسیار چابک بود و موشک های بسیار خوبی داشت و علاوه بر این هنگام عملیات نیروی دریایی باید حتما نیروی هوایی در آسمان او را پشتیبانی کند و نیروی هوایی عراق در آن مقطع زمانی از توان بسیار بالایی برخوردار بود و ترکیب این دو نیرو بسیار مقتدرانه عمل می کرد. بنابراین فکر نکنید که ما در مقابل دشمن کوچکی جنگیدیم. منطقه ماموریت هم شمال خلیج فارس بود و امکانات مناسبی مثل اسکله الامیه و بوبکر، جزیره بوبیان، خور عبدالله و... در اختیار داشت که برای شمال خلیج فارس بسیار مناسب بود. ما هم توان خوبی در آن زمان داشتیم و اگرچه ما ناوشکن ها را داشتیم اما محور کار ما در عملیات مروارید ناوچه های کلاس پیکان بود چون روبه روی کلاس اوزای عراق، کلاس پیکان است و در این مقطع، کشوری می تواند برتری پیدا کند که از ایمان برتر، دانش بیشتر، شجاعت و روحیه رزمندگی بالاتری برخوردار است و ما توانستیم در 67 روز اول جنگ نیروی دریایی دشمن را شکست دهیم.

در دریا حضوری نداشت البته دشمن ما هر جا امکاناتش از بین می رفت بلافاصله او را تجهیز می کردند اما در بحث نیروی دریایی وقتی تجهیزاتش از بین رفت نه این که به او ندادند، دادند و حدود 2 میلیارد دلار تجهیزات دریایی دادند اما این تجهیزات باید از طریق دریا می آمد و ما تنگه هرمز را بستیم و اجازه عبور ندادیم. در مقابل، شرق و غرب تجهیزات موشکی و هوایی به عراق دادند تا بتواند بنادر ما را تعطیل کند، کشتی های ما را بزند، صادرات نفت ما از خارک را متوقف و سکوهای ما را تهدید کند که اگر این اتفاق می افتاد، اقتصاد ما فلج می شد. این جا بود که بحث اسکورت ها مطرح شد و 10 هزار کشتی تجاری و نفت کش را نیروی دریایی در دفاع مقدس اسکورت کرد تا اقتصاد کشور مصون بماند چون پیروزی در جنگ نیاز به اقتصاد قوی دارد و اگر اقتصاد آسیب ببیند، شما حرفی برای گفتن نخواهید داشت. نیروی دریایی نگذاشت یک روز صادرات نفت قطع شود و حفاظت شدیدی از سکوهای نفتی کرد.

ما در ابتدای جنگ تجهیزات خوبی داشتیم اما آن تجهیزات ساخت خودمان نبود و اتفاقی که الان افتاده است و ما به خودمان بابت آن می بالیم، این است که امروز روی پای خود ایستاده ایم. یعنی اگر ناو می سازیم خودمان می سازیم و همه تجهیزاتی که امروز روی ناوشکن ها و ناوهای موشک انداز قدیمی نصب شده است را خودمان ساختیم و عوض کردیم و از فناوری روز هم برخوردار است. امروز از این ترس نداریم که اگر قطعه ای با مشکل روبه رو شود به ما ندهند چون خودمان می توانیم بسازیم. وقتی روی پای خودمان ایستاده باشیم، قطعا احساس توانمندی بیشتری می کنیم. امروز بدون پهلوگیری در کشوری، ناوگروه ما 150 روز دریانوردی می کند و به اقیانوس اطلس می رود. آیا این غیر از نمایش توانمندی علمی، صنعتی و دانش این نیروهاست که روی پای خود ایستاده اند؟ بنابراین در این نوع مقایسه ما خیلی جلو هستیم.

ما عضو رسمی همایش فرماندهان نیروهای دریایی حاشیه اقیانوس هند هستیم که به «IONS» معروف است. این نشان می دهد که می توانیم با تمام این کشورها رابطه داشته باشیم. حتی در اردیبهشت سال آینده هم میزبان این همایش در تهران هستیم که حدود 60فرمانده نیروی دریایی یا نمایندگان رده بالای کشورها در آن شرکت می کنند. از سوی دیگر در خزر و حاشیه اقیانوس هند ناوهای ما به بنادر عمان، پاکستان، جیبوتی، سودان، اریتره، تانزانیا ، آفریقای جنوبی، هند، سریلانکا، مالزی، اندونزی  بنگلادش، چین، قزاقستان، روسیه و آذربایجان رفت و آمد کردند و فرماندهان نیروی دریایی هم دید و بازدید داشتند حتی میزبان ایتالیا به عنوان یک کشور اروپایی و عضو ناتو بودیم. با برخی از این‌ها رزمایش مشترک امداد و نجات برگزار کردیم در آینده میزبان قزاقستان هستیم و مهمان روسیه می شویم. وقتی لقب راهبردی را به نیروی دریایی می دهند، حتما باید با کشورهای منطقه و فرامنطقه که با جمهوری اسلامی ایران دوست هستند، رفت و آمد وجود داشته باشد که این رفت و آمد امروز وجود دارد.

تصمیم گیری در این موضوع در رده نیروی دریایی نیست و در رده های ارتش، ستاد کل و شورای عالی امنیت ملی  تصمیم گیری می شود که چه باید بکنیم. ما یک عامل و بازوی اجرایی در نیروهای مسلح هستیم البته ما آمادگی فنی و رزمی را داریم و نشانه  آن نیز همین است که می توانیم به دوردست رفت و آمد کنیم و می توانیم  ناوهایمان را به آفریقای جنوبی و پنج هزار کیلومتر دورتر ببریم و برگردانیم.

صنایع موشکی در کشور ما بسیار پیشرفته هستند و یکی از توانمندی های ما در مقابل هرگونه تهدید همین توان موشکی است اما موشک های متعارف، زیرا به فتوای رهبر انقلاب هیچ وقت به دنبال تسلیحات هسته ای نیستیم. ناوشکن ها و ناوهای موشک انداز ما قطعا باید از سامانه های موشکی و موشک هایی با برد مناسب که مرسوم است روی ناوشکن ها نصب شوند،  برخوردار باشند. در شرایط فعلی و با این توانمندی موشکی که داریم ناوهای ما از این توان برخوردارند و هم موشک سطح به سطح ، هم سطح به هوا و هم ساحل به دریا داریم.

تا آن جایی که متعارف و عرف باشد که روی ناوشکن نصب شود، محدودیتی نداریم چون هر موشکی را هم نمی توان روی ناوشکن نصب کرد اما آن چیزی را که بر اساس توان علمی و فنی باید روی ناوشکن نصب باشد، امروز داریم.

ان شاءا... در آینده این برنامه را داریم و باید شرایط را ببینیم ولی در برنامه داریم که از آفریقای جنوبی هم بالاتر برویم.

قطعا همان گونه که مسئولان کشور به ویژه فرمانده کل قوا اعلام کردند، این اتفاق نخواهد افتاد.

اصل کار ما کسب آمادگی برای مقابله با تهدید است که در حال انجام این کار هستیم. ما به طور مستمر با تولید انواع و اقسام تجهیزات، شناورها، موشک و... همیشه در حال تلاش و پیشرفت هستیم. بنابراین کار ما آمادگی برای مقابله با تهدید و دفاع از خودمان است هرچند که این تهدید نزدیک یا دور باشد. ما با امکاناتی که داریم، در هر کجا که حضور پیدا کنیم، این آمادگی را داریم که هم از خودمان دفاع کنیم و هم امکان تهاجم علیه دشمن را داشته باشیم. ما اصلا دنبال مقایسه بین تجهیزات خودمان و استکبار جهانی نیستیم چون اگر بخواهیم این مقایسه ها را انجام دهیم وارد یک فازی می شویم به نام مسابقه تسلیحاتی که به دنبالش نیستیم. البته به آن چیزی که داریم اعتماد و اعتقاد داریم و می توانیم در هر جایی که لازم باشد مقابل دشمن مان بایستیم و ترس و واهمه ای هم نداریم ضمن این که قرار نیست اگر اتفاقی در عرصه دریا افتاد فقط نیروی دریایی حضور داشته باشد، توان دفاعی ما بالاست و نمی توانند فقط با نیروی دریایی مقابله کنند.

مگر می شود نیروهای مسلح بدون آینده نگری کار کنند. امروز سناریوهای مختلفی بررسی می شود و این طور نیست که فقط یک راهکار داشته باشیم. راهکارهای مختلف نوشته و تمرین می شود.

تا زمانی که با اقتدار و با عزمی راسخ اعلام موضع کنیم و بگوییم بر آن چه داریم اتکا کرده و جلوی هر تهدیدی می ایستیم قطعا دشمن اجازه تعرض را به خود نخواهد داد. دشمن جایی تعرض می کند که احساس کند طرف مقابلش آماده نیست و آسیب پذیری او زیاد است. دشمن ما اگر درست حساب کند می فهمد که به نفعش نخواهد بود.

بله همین طور است.
 
تقسیم کاری چند سال قبل میان ارتش و سپاه در عرصه دریا به خصوص در حوزه خلیج فارس و دریای عمان شکل گرفته،  این کاربر چه اساسی بوده است؟

این دکترین نظامی است که از سوی فرمانده معظم کل قوا ابلاغ شده است که هر دو نیروی دریایی ارتش و سپاه با توجه به تجهیزاتی که دارند یک خط حدی را برای عملیات داشته باشند تا بشود به خوبی از تجهیزات هر دو نیرو بهره برد. به این ترتیب خط عملیاتی داخل خلیج فارس با توجه به تجهیزات نیروی دریایی سپاه در اختیار این نیرو قرار گرفته است و انجام عملیات در دریاهای دور و نزدیک و دریای آزاد با توجه به تجهیزات نیروی دریایی ارتش در اختیار این نیروست. البته دشمن سعی دارد فاصله بیندازد اما این طور نیست و ما در ابعاد مختلف با هم هماهنگ هستیم و تجهیزات همدیگر را می‌شناسیم و هرگاه نیاز باشد با یکدیگر عمل می‌کنیم چون دریا را نمی‌توان جدا کرد.

بحث معیشت بحثی است که باید به آن توجه شود اما تا جایی که خبر دارم، هم فرمانده ارتش و هم رئیس ستادکل نیروهای مسلح و هم وزارت دفاع به دنبال ارتقای معیشت هستند و ان شاءا... ارتقا پیدا می‌کند. این موضوع در کوتاه مدت،  میان مدت و بلند مدت نتایجی خواهد داشت.  

ما سرباز و در اختیار سلسله مراتب هستیم. من هم در دولت قبل و هم در دولت فعلی هر جا که اشاره‌ای شد و موضوع مطرح شد گفتم اول باید کسب اجازه بشود که آیا ما مجاز هستیم در این عرصه وارد بشویم ؟ من جوابم همیشه همین بود و در آینده نیز همین خواهد بود.

آن دیگر واقعا شایعه بود. افتخار ما این است که یک سرباز ساده برای مردم و نظام باشیم و امروز هم که مسئولیت نیروی دریایی با بنده است تمام تلاشم را می‌کنم تا یک نیروی دریایی آبرومند داشته باشیم و به دنبال این هستم.

خیلی سوال خوبی است و در این باره می‌خواهم یک چیزی به شما بگویم؛ خوب است که من را به عنوان شاخص بررسی کنید. از نظر سنوات خدمتی، شغل نظامی و مسئولیت،  تحصیلات،  حضور در جبهه،  جانبازی،  هیئت علمی دانشگاه‌ها  و استاد بودن همه را کنار هم بگذارید و بعد حقوق من و آن چه در زندگی دارم را نگاه و مقایسه کنید و بعد بگویید من چه چیزی باید داشته باشم؟

حالا مقایسه کنید و موارد دیگر را هم کنارش بگذارید.

اول شما همه این‌ها  را محاسبه کنید آن وقت من می‌گویم چقدر حقوق می‌گیرم. ما سربازیم و بابت حقوق نارضایتی نداریم اما مردم باید بدانند امروز فرماندهان نظامی چقدر حقوق می‌گیرند. شما فکر می‌کنید با این سوابق خدمتی و جایگاه چقدر باید حقوق بگیرم؟

حالا حساب‌ها  را انجام بدهید تا بعد به شما بگویم که از نصف این هم کمتر می‌گیرم.

بله منزل ما سازمانی است.

دو فرزند دارم و نوه ندارم.

خیر؛ متاسفانه (با خنده) پسر من دانشجوی دوره دکترای مدیریت دانشگاه تهران است و درس می‌خواند و جایی هم شغل ندارد، دخترم هم دانشجوی کارشناسی ارشد برق در دانشگاه امیرکبیر است و هیچ‌کدام هم شاغل نیستند.

 

منبع: روزنامه خراسان