به گزارش خبرنگار
ساجد، شهید «حسین سوری» دهم شهریور 1343 در تهران دیده به جهان گشود. وی با آغاز جنگ تحمیلی عازم جبهه حق علیه باطل شد. شهید سوری مدتی هم در مقر شمسطار لبنان به کارهای فرهنگی مشغول بود که سرانجام 17 فروردین 1366 در منطقه عملیاتی کربلای پنج به درجه رفیع شهادت نائل آمد.
در ادامه متن نامه این شهید والامقام را به یکی از همرزمان خود می‌خوانید:
«بسم رب الشهدا والصدیقین
به نام الله پاسدار حرمت خون شهیدان.
با سلام بر یگانه منجی عالم بشریت حضرت مهدی (عج) و با درود بر نائب خلفش امام روح الله
و با سلام و درودی خالصانه بر تمامی شهدا، مجروحین و مفقودین و اسرای جنگ تحمیلی.
دوست دارم تشنه لب باشم و به هنگام شهادت
جرعه‌ای نوشم ز دست ساقی کوثر بمیرم
امیدوارم آن لحظه‌ای که با قلبی مالامال از عشق به حسین (ع) قدم در بارگاه و حرم مطهرش می‌گذارید و عاشقانه و پروانه‌وار بر گرد شمع حرمش به طواف می‌روید، به یاد شهدا و دیگر کسانی که آرزویشان رسیدن به کربلا بود، باشید.
به یاد کسانی باشید که قلب و روحشان به یاد حسین (ع) زنده بود و در راه رسیدن به نینوای او عاشقانه در خون خود آرمیدند.
برادر عزیزم احمد
امیدوارم آن روز به یاد این برادر حقیرت باشی و بدان که اگر خدا این فوز عظیم را نصیب این عاصی گرداند و مرا لایق و سزاوار این مقام رفیع ببیند و اگر قدرت و توان شفاعت را به من بدهد تو و تمام عزیزانی را که برای اسلام و انقلاب و امام از جان خود نیز می‌گذرند را فراموش نخواهم کرد. امیدوارم که مرا در دعاهایت فراموش نکنی و از خدا برایم طلب مغفرت نمایی.
به امید زیارت کربلا و آزادی قدس عزیز.
والسلام
1365/2/27
مسجد جامع نارمک
برادر کوچکت حسین سوری»
انتهای پیام/ 111
