در ابتدای جلسه، آیاتی از قرآن مجید تلاوت شد. سپس مجتبی انوریان یزدی، مجری نشست، به معرفی مهمانان جلسه پرداخت و پس از وی، ریاحی صحبتهای خود را آغاز کرد. او اظهار داشت: ما سالهاست که از جنگ فاصله گرفتهایم و الآن تجربه ادبیات جنگ کشورهای مختلف را داریم. امیدواریم شاهد ارائه دیدگاههای نو در عرصة ادبیات پایداری و حوزه دفاع مقدس باشیم.
در ادامه، جواد لکزیان ضمن عرض خوش آمد به مهمانان و شرکتکنندگان در نشست ادبی شمس گفت: من بهخاطر جسارتی که محمد عزیزی برای ورود به حوزه ادبیات پایداری ویژه نوجوان داشتهاند، تبریک میگویم. ما در دانسته های ما در حوزه ادبیات فارسی کم است و در ادبیات نوجوان نیز بسیار ضعیف هستیم؛ این امر، در ادبیایت پایداری نمود بیشتری دارد.
پس از سخنان لکزیان، ریاحی کارشناس نشست در بخش دیگری از سخنانش قسمت های دیگری از کتاب «خواب خون» را نقد کرد.
وی افزود: نقد من، مربوط به متن است و شخصیت نویسنده کتاب و تلاشی که در این زمینه داشتهاند، برای من قابلتقدیر است. این نوشته، کتابی برای نوجوانان است اما هنوز پا در ساحت ادبیات نگذاشته. این متن، یک آفت بزرگ دارد و آن، استفاده از زاویه دید دانایکل است. یکی دیگر از اشکالاتی که بر این متن وارد میشود، تدوین متن است. نویسنده خواب خون این کار (نوشتن کتاب) را از سر مسئولیت انجام دادهاند و این قابلتقدیر است. این همه نقد کردم و یک نکته خوب هم از کتاب میخوانم. در بخشی از کتاب آمده است «سماور بود اما خاموش بود. تشکچه بود اما کسی روی آن نبود...» دست مریزاد!
براتی گجوان، یکی دیگر از شرکتکنندگان در این نشست بود که «خواب خون» را نقد کرد.
وی گفت: مشکل ما این است که میخواهیم به هر حقیقت، داستان و غیره، یک حماسه تزریق کنیم در حالی که خود مقام معظم رهبری هم تأکید کردهاند که از جنگ، هر آن چه حقیقت بوده است را بنویسیم. آقای عزیزی! دیالوگهای شخصیت کتاب شما، بسیار بزرگتر از خود اوست.
در ادامه غلامحسین غلامنیا از اعضای کارگاه ادبیات پایداری ادارهکل حفظ آثار و نشر ارزشهای دفاع مقدس خراسان رضوی نیز گفت: کتاب «خواب خون» به دل خیلیها مینشیند. سادهگویی از زبان یک نوجوان کار سختی است؛ البته مواردی که دیگر منتقدین مطرح کردند نیز باید مد نظر داشت. جنگ ایران و عراق، در حقیقت جنگ جهانی سوم بود. به نظر من، میشد به مسائل داخل خرمشهر، حتی در حد یک جمله یا عبارت، اشارهای گذرا میکردید.
در پایان جلسه، محمد عزیزی، نویسنده کتاب خواب خون، ضمن ابراز سپاسگزاری از شرکتکنندگان در نشست نقد و بررسی کتاب، گفت: بسیار خوشحال شدم از این که میبینم این چراغها هنوز در گوشه و کنار مملکت روشن است. همین نقدها، خیر و برکت و رحمت هستند. یقین داشته باشید که بیش از این که از این تعریفها خوشحال شوم، از نقدهای شما لذت بردم. من در راستای دفاع از خودم حرفی نمیزنم اما عقیده دارم که اثر، وقتی چاپ شد، باید خودش جایگاهش را در جامعه پیدا کند. من پس از آن که کتابم چاپ شد، نه آن را خواندم و نه ویراستاری کردم. به نظر من، باید شخص دیگری کتابها را بهصورت حرفهای، ویراستاری و جراحی کند؛ چرا که نویسنده دلش نمیآید که نوشتة خودش را حذف کند. این مسئله، نقص بزرگی در ادبیات ماست.
گفتنی است این جلسه به همت ادارهکل حفظ آثار و نشر ارزشهای دفاع مقدس خراسان رضوی و سازمانکتابخانهها، موزهها و اسناد آستان قدس رضوی برگزار میشد.