به گزارش خبرنگار حماسه و جهاد دفاع پرس، اولین اقدامی که بعد از عملیات رمضان توسط سپاه پاسداران صورت گرفت
ایجاد تغییرات در سازمان رزم خود و گسترش آن بود. زیرا احساس می شد در این زمینه
دچار کاستی است و برای پیروزی نیاز به بازسازی دارد.
با انجام عملیات رمضان تا حدودی این مساله مشخص شد که استراتژی جدید ایران کسب یک پیروزی بزرگ بر دشمن برای وادار کردن او به ارایه امتیاز به ایران و در نهایت پایان دادن به جنگ بود.
این تفکر تا پایان جنگ همچنان در دستور کار سپاه و ارتش قرار داشت؛ اما برعکس ایران، عراقی ها اندیشه جنگی طولانی مدت و فرسایشی را در سر می پروراندند و اقدامات نسبتا گسترده ای را به همین منظور آغاز نمودند. آنان در همین راستا مواضع و استحکامات اساسی و جدیدی را ایجاد کردند تا به واسطه آن، نیروی نظامی ایران که با تحریم های اقتصادی و نظامی غرب و شرق رو به رو بود به تدریج تحلیل رفته، با ایجاد شرایط جدید که به نفع آن ها پیش می آید، علیه ایران دست به اقدامات مناسب بزنند.
با توجه به شرایط موجود و لزوم ادامه جنگ، اتخاذ تدابیر تاکتیکی جدید ضروری می نمود. طی جلساتی که فرماندهان سپاه و ارتش در قرارگاه مرکزی کربلا برگزار نمودند به این نتیجه رسیدند که اجرای عملیات مختلف محدود می تواند فرصت لازم را برای آماده شدن شرایط لازم جهت عملیات گسترده مهیا سازد. همچنین این طرح مزیت های دیگری نیز داشت. از جمله اینکه در نیرو و توان دشمن ایجاد خستگی می کرد و فرصت را از دشمن به منظور ترمیم و بازسازی قوای خود می گرفت. این طرح همچنین از تمرکز نیروهایدشمن جلوگیری کرده، تلفاتی را از دشمن می گرفت و به واسطه پراکندگی و طرح خاص این نوع عملیات ها، قدرت تفکر را از دشمن سلب می کرد.
