به گزارش خبرنگار حماسه و جهاد دفاع پرس، در طول جنگ تحمیلی، ارتش رژیم بعثی عراق دست به جنایت های زیادی زد که بمباران، حمله هوایی به شهرها و استفاده از موشک های دوربرد از جمله این جنایت ها است.
ارتش عراق از یک سو به منظور فرار از شکست های پی در پی و جلوگیری از عملیات متعدد رزمندگان پر توان اسلام و از سوی دیگر، برای ایجاد جنگ روانی و رعب و وحشت در دل شهروندان بی دفاع و غیر نظامی دست به چنین عملیات وحشیانه ای می زد.
ادامه جنایات وحشیانه دشمن، خشم مردم را بالا برد. آمار رو به افزایش شهدای بمباران و موشک باران های دشمن موجب شد مردم در شعارهای خود از حضرت امام و مسئولان نظام درخواست کنند که دست به عمل متقابل بزنند و رژیم عفلقی صدام را از عمل خود پشیمان کنند. شعار موشک جواب موشک از رایج ترین شعار مردم در آن زمان بود.
سرانجام تصمیم و اراده مسئولان نظام بر این قرار گرفت که به منظور جلوگیری از حملات ددمنشانه دشمن دست به عمل متقابل بزند. امام خمینی ضمن تاکید بر حفظ جان و خون مردم مسلمان عراق، دستور دادند پیش از هرگونه شلیک موشک، مردم غیر نظامی شهرهای عراق را از موضوع آگاه کنند و تنها اهداف نظامی و دفاعی عراق را مورد هدف قرار دهند. به دنبال آن دولت طی اطلاعیه ای اعلام کرد که برای جلوگیری و متوقف نمودن حملات موشکی دشمن، دست به عمل متقابل خواهد زد.
به این ترتیب در ساعت 2:40 دقیقه بامداد بیستم اسفند ماه سال 1363 اولین موشک دوربرد ایران به شهر کرکوک اصابت کرد.
حمله موشکی به فاصله 10 دقیقه پس از حملات هوایی عراق انجام شد. پس از آن در طول دوران دفاع مقدس 22 شهر عراق هدف حملات متقابل ایران قرار گرفت. مهم ترین هدف، انهدام بانک رافدین بغداد در سه کیلومتری کاخ صدام بود. حملات به شهرهای دو کشور به جنگ شهر ها معروف شد.
