به گزارش دفاع پرس از اصفهان، چند ماهی است که
در فضای مجازی شاهد نشر و بازنشر یک چالش پر مخاطره در قالب بازی «نهنگ آبی»
هستیم؛ بازی که از سرآغاز آن به کشور روسیه بازمی‌گردد و تاکنون در بسیاری از کشورهای جهان راه یافته و
طرفدارانی پیدا کرده است.بهتر است برای آغاز مطلب از نام و نوع این بازی شروع کنیم، بازی که به عقیده گیمرها یک بازی معمولی نیست و نوعی «گیمیفیکیشن» بوده و قادر است براحتی با تاثیرگذاری بر ذهن و روان بازی‌کننده یا فرد درگیر با آن او را دچار شست و شوی مغزی کره و انجام هر رفتاری که در هدف بازی نهفته است را از وی بخواهد.
روانشناسی رفتاری معتقد است که رفتار انسان برپایه محرک‌های محیطی شکل می‌گیرد پس با تغییر محیط می‌توانیم انسان‌ها را وادار به هر کاری کنیم و گیمیفیکیشن، هیجان انگیزترین و شاید خطرناک‌ترین میوه این مکتب از روانشناسی است؛ علمی برای کنترل رفتار دیگران. همچنین روانشناسی رفتاری را علم پاداش رفتار یا علم طراحی رفتار می‌دانند.
از زمان ظهور این علم و همینطور گیمیفیکیشن، مباحث بسیاری درباره مسائل اخلاقی مطرح بوده، سال‌هاست درباره جنبه‌هایی که طراحی رفتار و گیمیفیکیشن در مقابل اخلاق قرار می‌گیرند بحث‌های زیادی مطرح شده و نمونه‌های این شرایط را در کازینوها، شرط‌بندی‌ها و بازی‌ها یا سیستم‌های اعتیادآور مثل شبکه‌های اجتماعی می‌بینیم.
علمی که در خدمت ابزار نادرست قرار گرفت
آن‌ها معتقدند «نهنگ آبی» سیمایی وحشتناک از گیمیفیکیشن را به نمایش گذاشت، علمی که قادر بود براحتی از طریق بازی و قوانین آن دانش‌آموزان، کارمندان و همه اقشار یک جامعه را به سمت هدفی نیکو سوق دهد به یکباره با استفاده از مکانیک‌های بازی و روانشناسی رفتارگرا به یکی از ابزارهایی تبدیل شد که براحتی قادر است مردم را به سمت خودکشی جذب کند.
البته از انتخاب نام بازی و مراحل آن مشخص است که هدفی جز خودکشی نمی‌تواند در خاتمه آن منتظر بازی‌کننده باشد چراکه از سال‌های اخیر خودکشی دسته‌جمعی نهنگ‌ها و دلفین‌ها توجه بسیاری از دانشمندان و مردم را به خود جلب کرده بود و تاکنون هیچ علتی برای این مدل از رفتار این حیوانات نیافته‌اند.
برخی معتقدند از آنجایی که این پستانداران دریایی جهت خود را با فرستادن امواج صوتی و سپس دریافت انعکاس آن پیدا می‌کنند، گاهی بر اثر خطای فردی و یا اشتباه رهبر گروهشان و با پیروی جمعی از او ندانسته وارد آب‌های کم عمق شده و سپس راه بازگشت به آب‌های ژرف و عمیق را گم می‌کنند.
در این مرحله حتی اگر ساحل‌نشینان دریا به کمک نهنگ‌ها آمده و آن‌ها مجددا به اعماق دریا بازگردانند این حیوان تحت تاثیر رفتار قبلی خود مجددا اقدام به خودکشی کرده و هیچ رغبت و تمایلی نسبت به زنده ماندن ندارند.
پاکسازی جامعه از زباله‌های بیولوژیک؛ فلسفه بازی «نهنگ آبی»
از همینجا مشخص است بازی «نهنگ آبی» نیز با ترویج فرهنگ خودکشی دسته‌جمعی درست مطابق با پدیده خودکشی نهنگ‌ها عمل کرده و با استفاده از الگوهای نادرست رفتاری با از بین بردن عزت نفس افراد و عوامل تشدیدکننده خودکشی در آن‌ها مانند کم‌خوابی بیش از حد، خودآزاری، انجام رفتارهای پرخطر محرک و تشویق به صورت فردی و گروهی، آن‌ها را کم کم از دایره زندگی حذف می‌کند.
همانطور که طراح این بازی چالش برانگیز اعتراف کرده، هدفش از ساخت این گروه جلوگیری از فعالیت گروه‌های مرگ ساخته شده توسط این فرد در سال‌های گذشته بود و دلیل مهمی که او را دغدغه‌مند به طراحی چنین بازی کرد پاکسازی جامعه از افرادی است که ارزش زیستن ندارند و به نوعی آن‌ها زباله‌های بیولوژیک تلقی می‌شوند.
هرچند با قطعیت نمی‌توان گفت تمام افرادی که تاکنون درگیر این بازی بوده‌اند دارای مشکلات روانی همچون مازوخیسم یا افسردگی حاد باشند چراکه در بین آسیب‌دیدگان این بازی در کشورهای خارجی نمونه‌هایی یافت شده که فرد بدون هیچ بیماری روانی تنها با وارد شدن به این چالش در نهایت زندگی خود را از دست داده است.
تلاش‌های بی‌نتیجه رسانه ملی در راستای پیشگیری از انجام بازی
در ایران هم قبل از اینکه این بازی چالش برانگیز وارد جمع‌های مجازی شود، زنگ خطر آن توسط صدا و سیمای جمهوری اسلامی با پخش یک گزارش چند دقیقه‌ای در رسانه ملی و انتشار توصیه‌های یک روانشناس به صدا درآمد اما گویا نتوانستند این آگاهی را درست و به موقع انجام دهند تا جایی که چند مورد از خودکشی به علت این بازی ثبت شد و خودکشی دو دختر نوجوان اصفهانی در روز گذشته آخرین مورد آن است.
به رغم تلاش‌های رسانه ملی که البته با اطلاعات نادرست و ناقصی همراه بود، بازی «نهنگ آبی» به نحو دیگری عمل کرد و توانست با راهیابی به ایران، عده‌ای از جوانان را به خود جذب کند.
شاید افراد سالم هم ابتدا که مراحل این بازی را نگاه می‌کنند آن را به سخره گرفته و بگویند هیچ انسان عاقلی دست به این اقدامات نخواهد زد، اما نباید فراموش کرد ترشح آدرنالین و دوپامین در بدن است که با ایجاد حالات نشاط و هیجان افراطی شما را به دنبال کردن این بازی وادار می‌کند.
در روند این بازی مراحلی وجود داشته که برای پشت سر گذاشتن هر یک در نهایت با ارسال عکس آن به ادمین بازی، شما مجوز ورود به مرحله بعد را دریافت می‌کنید، مراحلی که با آمیخته شدن با موسیقی‌های تاثیرگذار و فیلم‌های ترسناک شما را در رسیدن به مرحله نهایی یاری خواهد کرد.
حتی اگر برای نخستین بار به موسیقی‌های منتشر شده از این بازی گوش دهید شاید در اولین گام موسیقی آرام اما دارای ریتم تند آن شما را جذب کند، موسیقی که در صدای زیر آن صدای خواننده را به صورت کمی نامفهوم می‌شنوید که ترانه‌‌ای با مضمون‌های «من به درد این زندگی نمی‌خورم»، «من شناختی نسبت به خودم ندارم»، «انسان‌های بدون فایده ارزش زندگی کردن ندارند» و ... را می‌شنوید که با تکرار آن بر سیستم عصبی قطعا نتایجی با همین فرکانس را بر ضمیر ناخودآگاه شما خواهد گذاشت.
سناریو خودکشی 2 دختر نوجوان اصفهانی در چالش «نهنگ آبی»
در مرحله 18 این بازی آمده که به روی یکی از بلندترین پل‌های اطراف خود بروید و پاهایتان را از آن آویزان کرده و عکس آن را برای ادمین ارسال کنید، شاید این مرحله آنقدرها هم که به ظاهر ساده می‌آید سهل نباشد و برای افراد درگیر این بازی که دو دختر نوجوان اصفهانی قربانیان آن بودند، لبه پرتگاهی است برای دریافت زندگی بهتر که هدف نهان نهایی بازی است.
این دو دختر نوجوان که سن آن‌ها بین 18 تا 20 سال تخمین زده شده بود روز گذشته بالای یکی از بلندترین پل‌های اصفهان یعنی پل چمران رفتند و قبل از اقدام به خودکشی با یک دستگاه ضبط صوت پیامی را برای خانواده‌هایشان ضبط کردند که حاوی پیام خداحافظی آن‌ها بود اما طبق پیروی از قوانین بازی آن‌ها موظف بودند قبل از خودکشی دیگران را به این چالش دعوت کنند پس در فایل ضبط شده خود اقرار کردند که تحت تاثیر این بازی اقدام به پریدن از پل کرده‌اند.
طبق تصاویر منتشر شده از لحظه سقوط این دختران و رسیدن اورژانس بالای سر آن‌ها، هر دو دختر با پریدن از ارتفاع 10 متری پل چمران زنده ماندند و با اقدامات فوریت‌های پزشکی به بیمارستان منتقل شدند اما متاسفانه یکی از دختران به خاطر برخورد شدید با زمین سطح هشیاری پایینی داشت و تنها چند ساعت پس از رسیدن به بیمارستان زنده ماند و نفر دوم نیز دارای شکستی‌های متعدد شده است.
در حال حاضر نیروی انتظامی به سبب ویژه بودن پرونده در حال انجام روند تحقیقات خود است و اعلام کرده خانواده‌ها باید بیش از این مراقب فرزندان خود باشند و آن‌ها را از خطراتی که در فضای مجازی وجود داشته و بعضا بیش از خطرات فضای واقعی انسان را تهدید می‌کند، آگاه کنند.
انتهای پیام/
