به گزارش خبرنگار ساجد، شهید «حمیدرضا خبازی» 20 دی 1364 در کاشان چشم به جهان گشود. وی معلم بود و با آغاز جنگ تحمیلی به عنوان جهادگر در جبهه حضور يافت که سرانجام مورخ 10 اسفند 1366 در فاو بر اثر اصابت ترکش به سینه‌اش به درجه رفیع شهادت نائل آمد.
متن وصیت‌نامه‌ای را که از این شهید والامقام به یادگار مانده است، در ادامه می‌خوانید:
«بسم الله الرحمن الرحیم
ان الذین قالوا ربنا الله ثم استقاموا فلا خوف علیهم و لا هم یحزنون
آنان که خداوند را پروردگار خود دانسته و بر این ایمان و اعتراف، ایستادگی و استقامت ورزیدند. بر آن‌ها ترس و اندوهی نمی‌باشد.
با سلام به پیشگاه یگانه اختر امامت و ولایت، حضرت حجت، امام زمان و نایب بر حقش، این زلاله تاریخ و خورشید تابان زمان که قرن‌ها در راه اسلام و مسلمین و رهایی مسلمانان و افراد محروم جوامع بشری از دست بتان زمان و یزیدیان و مستکبران، زحمت کشید تا توانست تمام افراد دنیا را بیدار کند، همانند ایران، این ملتی که در زمان طاغوتمان به آن‌ها وحشی اطلاق می‌شد او بود که با زحمات پی در پی خود توانست به این ملت و مردم ارزش دهد و آن‌ها را بیدار کند، همانند جدش پیامبر اکرم (ص) که در عربستان به دنیا آمد و آن ملتی که حتی فرزندان خود را زنده به گور می‌کردند، از جهل و نادانی نجات داد و به زندگی آن‌ها هدف داد و به آن‌ها فهماند که چرا ما به وجود آمده‌ایم و هدف از آمدن ما چه بوده است و به کجا می‌رویم و با سلام بر شما ملت قهرمان و شهید پرور ایران، بر شما ملتی که مورد آزمایش الهی قرار گرفتید و خوب از این آزمایش و امتحان بیرون آمدید و امیدوارم که در آزمایش‌های بعدی الهی نیز روسفید بیرون آیید، الان ما در مرحله آزمایش هستیم، ما در مرحله‌ای هستیم که خدا ما را امتحان می‌کند، بعضی اوقات در روزهای تاسوعا و عاشورا که می‌شود افرادی بر سر و صورت می‌زنند و می‌گویند اگر ما کربلا بودیم، امام حسین (ع) را یاری می‌کردیم و پاسخ «هل من ناصر ینصرنی» اماممان حسین (ع) را می‌دادیم، حالاست که باید جواب بدهیم و با مال و جان خودمان در راه الله جهاد کنیم. ما باید به این مرحله از انقلاب که بنا شده است کمک کنیم، چه با جان و چه با مال، و نباید از زیر کار فرار کنیم و انقلاب و امام عزیزمان را رها کنیم، چون هر چه هدف و مقصد بزرگ‌تر و والاتر باشد مشکلات زیادتر می‌شود، پس «ربنا افرغ علینا صبرا و ثبت اقدامنا و انصرنا علی القَوم الکافرین».
خداوندا، صبر و استقامت بر ما ارزانی دار و گام‌های ما را در مسیر حق ثابت گردان و ما را در پیروزی بر اهل کفر، نصرت و یاری فرما.
و سلام بر پدر و مادر و برادر و خواهرم.
ای پدر اگر من شهید شدم، برای من هیچ ناراحت نباش، زیرا در این مدتی که من در کنار مادر بودم امانتی بودم از جانب پروردگارم در دست شما، می‌بایستی که از من حفاظت می‌کردید و در رشد فکر و عقیده من می‌کوشیدید که خوب این وظیفه را انجام دادید و حالا که خدا صلاح دانست، اگر مرا شهید نمود و شهادت فیض بزرگ است که نصیب همه کس نمی‌گردد خداوند می‌فرماید: اگر عاشقم شوی، عاشقت می‌شوم و اگر عاشقت شدم، تو را شهید می‌نمایم. برادرم و خواهرم اگر من شهید شدم، سلاح مرا برگیرید و هدفم را ادامه دهید. دیگر پیام من به تو ای همسنگران دانش‌آموز اولا من کوچک‌تر از آن هستم که به شما دانش‌آموزان متعهد و مبارز پیام دهم، زیرا که من لیاقت پیام دادن ندارم، ولی چون وظیفه خود می‌دانستم باید آن چه را در ذهنم می‌گذرد با شما در میان بگذارم، ای دانش‌آموز تو باید یک فرد کاملا نظامی و محصل با تقوا و پرتلاشی باشی، آن چنان درس بخوانی که با هر کلمه‌ای که یاد می‌گیری، تیری باشد بر قلب افراد ضد اسلام و قرآن اگر درس می‌خوانی خوب درس بخوان، چون که آینده کشورمان احتیاج به افرادی متعهد دارد تا این افراد با تخصص و تقوایی که دارند احتیاجات این کشور ستم دیده را برطرف نمایند و کاری نکنید که ما احتیاج به کشورهای ابرقدرت داشته باشیم چون برای ما مسلمانان زشت است که دست به طرف کشورهایی کمونیستی همچون شوروی و امثال یهودیان بی‌شرف و بی‌آبرویی که در فلسطین چه فجایعی به بار آوردند دراز کنیم و از آن‌ها چیزی بخواهیم. ما باید خودکفا گردیم و این به دست تو دانش‌آموز است. این وضعی که من در مدارس کشور را بیهوده به هدر ندهید افرادی در بعضی استان‌ها وجود دارند که خیلی استعداد دارند، ولی در اثر فقری که رژیم گذشته به وجود آورده بود و هنوز علامات آن هست نمی‌توانند درس بخوانند، البته من نمی‌خواهم شما برادران گرامی را سرزنش کنم، چون خودم فردی از شما بدتر بودم حالا که نمی‌توانید درس بخوانید، بیایید مرزهای خاکی را حفظ کنید تا افراد پراستعداد بتوانند مرزهای فکری و اندیشه را حفظ کنند.
و ای ملت عزیز، اعم از کشاورز و کارگر و رییس‌جمهور و وزیر و بقیه افراد البته شما وظیفه خود را به نحو احسن انجام داده‌اید و می‌دهید، ولی از شماها تمنا دارم با کار و تلاش پیگیر و شبانه‌روزی خود، به کوشش بپردازید تا بتوانیم به همت یکدیگر، کشورمان را رهایی بخشیم. به خدا قسم این انقلاب یک نعمت است زیرا به یاد بیاورید زمان طاغوت را، آن شهرها و سینماها و تلویزیون، آن زندان‌ها و ساواک را، واقعا این انقلاب نعمت است که نصیب این کشور شده است. کشورهایی همچون فلسطین، ویتنام، الجزایر سال‌هاست که می‌جنگند و هنوز نتوانسته‌اند به چنین انقلابی دست یابند. «این، انقلاب الهی است».
در پایان از همگی شماها خداحافظی می‌کنم.
والسلام
انتهای پیام/ 181
