گروه استان‌های دفاع پرس - هوشنگ نوبخت؛ حال و هوای خوزستان به گونه‌ای است که نمی‌شود قلم برنداشت و ننوشت، نمی شود دوربین را بر دوش نینداخت و لحظات ناب آن را ثبت نکرد.هشت سال دفاع مقدس، صدای خش‌دار حاج صادق آهنگران، دل ایرانیان را تشنه زیارت کربلا می‌کرد، اما رژیم بعث عراق، راه عاشقی را سیم‌خاردار کشیده بود.
هرگاه دل‌مان می‌گرفت و هوس کربلا می‌کردیم، ناخودآگاه فرمان ماشین‌مان رو به مشهد می‌نهاد و بغض‌های‌مان در صحن طلایی‌اش می‌ترکید، ولی همچنان داغ کربلا بر دل‌های‌مان جاری بود.
جنگ تمام شد و مین‌ها خنثی، سیم‌های خاردار برچیده و برای بستن کوله‌بار عاشقی، برای رفتن به پابوس یار، برای رفتن به کربلا راه هموار شد.
و اینک مسیر عاشقی هموار است و پاهای تاول زده بی‌تاب و خاک شلمچه پر از آدم‌های عاشق برای خدمت و بهانه‌ها جاری برای همسفر شدن با نوحه‌های داغ و بی‌بدیل حاج صادق.
موکب‌ها برقرار، شرایط مهیا، جاده و اسب زین کرده و ثبت‌نام عاشقی شلوغ و هزاران رزمنده با دنیایی خاطره از مسیر و هیچ بهانه‌ای پذیرفتنی نیست برای رسیدن به ضریح یار.
کربلا هم که در دسترس نبود، شلمچه بود و خاک مقدس خوزستان، همان‌جا که روی تابلوهای چوبی نوشته بودند: «با وضو وارد شوید» و اینک در همین خاک و در زیر همان نخل‌های بی سر، وضو گرفته‌ایم و برای راهی شدن، بار سفر بسته‌ایم .
یکی از بچه‌ها کوله‌پشتی‌اش را به زمین گذاشت و واکمن کوچک دوران جنگ خود را درآورد و نوار کاست‌اش را روی آن گذاشت و چندی طول نکشید که فضا دوباره دفاع مقدسی شد.
چفیه ها بر دوش و صدای حاج صادق که ما را به کربلا فرا می‌خواند و آسمانی که پر شده بود از این صدا «هر که دارد هوس کرببلا، بسم الله».
