به گزارش دفاع پرس از زنجان، شهید «امیرالله نورمحمدی» ۴ اسفندماه سال ۱۳۳۹ بهدنیا آمد و ۴ دیماه سال ۱۳۶۳ به شهادت رسید.
وی در یکی از دستنوشتههای خود نوشته است:
در یکی از روزهای سال ۶۳ با سه نفر از برادران گردان «جندالله» مستقر در «بانه»، برای شناسایی موقعیت گروهک «دموکرات» عازم منطقه شدیم.
گروه چهار نفری ما لو رفت و اسیر دموکراتها شدیم. ما را در یکی از خانههای روستای «آرمرده» زندانی کردند تا سر فرصت تکلیفمان را روشن کنند.
شب همان روز تعدادی از افراد گروهک کومله که فکر کرده بودند ما از افراد آنها هستیم و اسیر دموکراتها شدهایم، برای نجات ما به روستای «آرمرده» آمده و محل نگهداری ما را یافته بودند. برای نجات ما مجبور به خفه کردن دو نگهبانی میشوند که برای محافظت ما گمارده بودند. بعد با دیگر افراد دموکراتی که در روستا بودند درگیر میشوند.
در این فرصت پسر ۱۲ ساله صاحبخانه پشت در اتاق ما آمد و گفت: برای فرار کردن وقت خوبیه؛ برای اینکه نگهبانها را کشتند.
چون در از پشت قفل بود، مجبور شدیم آن را بشکنیم. پس از شکسته شدن در، پسرک ما را به زاغه متروکهای برد و گفت: «بهتر است من بروم. اگر اینجا بمانم شاید برای یافتنم موقعیت شما شناسایی شود».
با رفتن پسرک مخالف بودیم، چون میترسیدیم ما را لو دهد، ولی به خدا توکل کردیم و اجازه دادیم تا برود.
پس از مدتی سر و صدا خوابید. نزدیکیهای صبح پسر با خواهر بزرگش آمدند و راه فرار ما را مشخص کردند بعد از ما جدا شدند.
وقتی به قرارگاه رسیدیم، دیدیم بچههای مستقر در قرارگاه خبر دستگیری ما را شنیده و برای ما مجلس ختم گرفتهاند. با دیدن ما شادی تمام قرارگاه را در برگرفت. جشن مختصری برای این رهایی برپا شد. در این جشن فرماندهی قرارگاه ضمن سخنرانی از رهایی ما به دست گروهک «کومله» بهعنوان یک امداد ۱۰۰ درصد غیبی یاد کرد و از همه خواست تا سجده شکر بجای آورند.
انتهای پیام/