به گزارش دفاع پرس از تهران، تهاجم گسترده ارتش متجاوز عراق به فرماندهی صدام حسین در 31 شهریورماه سال 1359 در استان خوزستان در سه محور عمده انجام گرفت.
در محور میانی جهت تصرف شهر اهواز مقاومت سرسختانه نیروهای ایرانی که انسجام کاملی هم نداشتند، باعث شد تا نیروهای متجاوز عراقی بارها سمت حملات خود را تغییر دهند ولی هیچگاه نتوانستند موفقیتی در این زمینه به دست آورند.
لذا جهت حفظ روحیه نیروهای متجاوز خود به تصرف شهرهای «بستان» و «سوسنگرد» بسنده نموده تا بتوانند با تغییر نام شهر سوسنگرد به «خفاجیه» زمینه تبلیغاتی محدودی را فراهم آورند.
در 59/8/25 مدافعان شهر که سه روز در محاصره کامل قرار داشتند شجاعانه و مردانه مقاومت کرده و اجازه نداده بودند نیروهای دشمن متجاوز شهرسوسنگرد را به طور کامل اشغال کنند. قسمتی از حاشیه شرقی و جنوبی شهر سوسنگرد در اشغال نیروهای متجاوز بعثی بود و عراقیها با تحمل تلفات سنگین در همان حاشیه شهر متوقف شده بودند.
از جمعیت 10 هزار نفری سوسنگرد شاید، حدود کمتر از هزار نفر در شهر مانده بودند، آنها هم اغلب نیروهای نظامی و سپاه و بسیج بودند.
بچهها، ساختمان بانک تجارت را به پناهگاه تبدیل کرده بودند. هر وقت حضرت آیتالله خامنهای و دکتر مصطفی چمران به سوسنگرد میآمدند، آنها را به این پناهگاه میبردند.
هواپیماها و هلیکوپترهای ارتش متجاوز عراقی شهر سوسنگرد را مرتب بمباران میکردند.
اگر چه نیروهای متجاوز عراقی توانستند در 25 آبان سوسنگرد را محاصره کنند؛ اما این محاصره تنها یک روز طول کشید و در 26 آبان 1359 شهر سوسنگرد توسط نیروهای لشکر 92 زرهی ارتش جمهوری اسلامی ایران و دلاورمردان سپاه پاسداران انقلاب اسلامی ایران و بسیجیان همراه شهید دکتر مصطفی چمران آزاد شد و عراقیها به دلیل ضعف روحیه حتی 15 کیلومتر از شهر سوسنگرد عقبنشینی کردند.
این نکته قابل ذکر است که در آن زمان فرماندهی جبهه میانی را حضرت آیتالله خامنهای «نماینده وقت امام در شورای عالی دفاع» سرلشکر شهید ولیالله فلاحی «جانشین رئیس ستاد مشترک ارتش» و شهید دکتر مصطفی چمران «وزیر دفاع و فرمانده گروه جنگهای نامنظم» به عهده داشتند.
25 آبان، مدافعان در شهر سوسنگرد محاصره شدند و نیروهای متجاوز عراق به شهر سوسنگرد نفوذ کردند و کار به جنگ تن با تانک کشید.
تدبیر مقام معظم رهبری
عملیات آزادسازی شهر سوسنگرد در جلسه شورای عالی دفاع تصویب شده و برای اجرا در 26 آبانماه 1360 ابلاغ شده بود.
با کارشکنی «بنیصدر» رئیس جمهور وقت ایران، عملیات آزادسازی در شرف لغو شدن بود.
بنیصدر از حرکت تیپ 2 زرهی دزفول جهت شرکت در عملیات آزادسازی شهر سوسنگرد جلوگیری کرده بود و حذف این تیپ، سایر نیروهای شرکتکننده در عملیات آزادسازی سوسنگرد، شامل نیروهای شرکتکننده از سپاه پاسداران، گروه جنگهای نامنظم شهید دکتر مصطفی چمران، تیپ 3 زرهی لشکر 92 زرهی اهواز، گروه رزمی 148 پیاده و گروه رزمی 37 زرهی را مختل میکرد.
مرحوم «اشراقی» داماد حضرت امام خمینی طی تماس تلفنی خبرهای جبهه را پیگیری میکنند.
مقام معظم رهبری «نماینده وقت امام در شورای عالی دفاع» میفرمایند: ممکن است عملیات انجام نشود، مگر اینکه امام دستور دهد. وی نیز خدمت حضرت امام خمینی مسئله را مطرح نمودند سپس اوامر ایشان را تلفنی به آیتالله خامنهای ابلاغ میکنند.
حضرت امام خمینی دستور دادند: «تا فردا شهر سوسنگرد باید آزاد شود» و تیمسار ولیالله فلاحی هم باید مباشر عملیات باشد.
آیتالله خامنهای میفرمایند: نشستم دو نامه نوشتم. یکی ساعت یک و نیم بعد از نصف شب و یکی ساعت دو. نامه ساعت یک و نیم را به «سرهنگ قاسمی»، فرمانده لشکر 92 زرهی اهواز نوشتم که داماد حضرت امام از قول امام پیغام دادند که فردا باید حصر سوسنگرد شکسته شود و اگر تیپ 2 زرهی نباشد این کار انجام نمیشود.
به تیمسار «قاسم علی ظهیرنژاد» هم گفتهام و وی هم قول داد با بنیصدر صحبت کند که تیپ بیاید و شما هم آماده باشید که تیپ 2 زرهی را به کار بگیرید. مبادا به خاطر پیغامی که سر شب آمده تیپ 2 زرهی را از دور خارج کنید.
یک نامه هم ساعت 2 برای سرتیپ «ولیالله فلاحی» با همین مضمون نوشتم با این اضافه که امام خمینی گفتند سرتیپ فلاحی هم باید در جریان عملیات باشند و نظارت کنند این ماجرا را هم نوشتم که میخواستند تیپ 2 زرهی را از ما بگیرند و گفتم که تیپ 2 زرهی باید باشد و شما مسئول هستید که این را بگیرید و کار کنید.
هر دو نامه را به دکتر مصطفی چمران
دادم و گفتم شما هم بنویس که نظر هر دویمان باشد.
شرح عملیات
در ساعت 6:30 صبح یگانهایی از نیروهای مسلح متشکل از تیپ 2 و 3 زرهی لشکر 92 زرهی خوزستان، گروه رزمی 148 پیاده و گروه رزمی 37 زرهی برای انهدام نیروهای دشمن که در اطراف سوسنگرد مستقر بودند و به منظور شکستن محاصره آنها دست به حمله زدند.
تیپ 3 لشکر 92 زرهی خوزستان در یک اقدام به موقع، آبادی «سبحانیه» در شمال رودخانه کرخه را آزاد و تحت کنترل خود گرفت.
تیپ 2 لشکر 92 زرهی خوزستان و گروه جنگهای نامنظم شهید چمران در شمال و جنوب جاده «حمیدیه ـ سوسنگرد» به پیشروی خود ادامه دادند.
نیروهای عراقی که نتوانسته بودند شهر سوسنگرد را اشغال و مدافعان شهر را از پای درآورند، با پیشروی نیروهای جمهوری اسلامی ایران در محور حمیدیه ـ سوسنگرد از دو سو مورد تهدید قرار گرفتند.
در ساعات اولیه عملیات، دشمن متجاوز تلاش کرد هر چه زودتر سوسنگرد را اشغال کند و تهدید از سمت غربی را از بین ببرد و به نیروهایی که از سمت غرب پیشروی کرده و تا کرانه غربی رودخانه «مالکیه» رسیده بودند بپیوندند اما در ساعت 12 تلاش نیروهای ارتش متجاوز عراق درهم شکسته شد و کمکم آثار شکست و عقبنشینی در عراقی ها نمایان شد.
رزمندگان دلاور ایرانی تانکهای عراقی را یکی بعد از دیگری شکار میکردند.
برخاستن شعلههای آتش و دود از تانکهای عراقی از یک سو سبب تقویت روحیه رزمندگان ایرانی میشد و در سوی دیگر در میان نیروهای عراقی ایجاد ترس و هراس مینمود و روحیه آنان را متزلزل میکرد.
در بعد از ظهر روز 26 آبانماه 1359، عقبنشینی نیروهای عراقی در شرق شهر سوسنگرد به طرف جنوب آغاز شد.
نیروهای وحشت زده عراقی تلاش میکردند هر چه سریعتر خود را از مهلکه نجات دهند و به جنوب کرخه کور عقب بنشینند و با رزمندگان اسلام قطع تماس کنند.
سرانجام در واپسین ساعات روز، تمام نیروهای متجاوز عراقی صحنه نبرد را ترک و به سمت جنوب فرار کردند و تیپ 2 لشکر 92 زرهی خوزستان، همراه دیگر رزمندگان سپاه پاسداران انقلاب اسلامی و بسیجیان همراه شهید چمران به سوسنگرد رسیدند.
در شمالغرب سوسنگرد هم نیروهای متجاوز
عراقی به مواضع دفاعی خود در تپه های «الله اکبر» و دهلاویه عقبنشینی کردند و شهر
سوسنگرد به کنترل کامل نیروهای جمهوری اسلامی ایران در آمد.
نتایج عملیات:
* محاصره شهر سوسنگرد شکسته شد.
* جاده حمیدیه به سوسنگرد آزاد و 50 کیلومتر
مربع از اراضی میهن اسلامی ایران آزاد شد و ارتش متجاوز عراق 15 کیلومتر از شهرسوسنگرد
عقبنشینی کرد.
* کشته و مجروح شدن 750 نفر از نیروهای متجاوز عراقی، سرنگونی یک فروند هواپیما و یک بالگرد و انهدام 40 دستگاه تانک و نفربر، چندین قبضه توپ و مقادیر زیادی تجهیزات نیروهای عراقی.
انتهای پیام/