به گزارش گروه سایر رسانه های
دفاع پرس، حجت الاسلام احمدحسین شریفی استاد مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی (ره) در مورد دیدگاه امام خمینی (ره) در مورد زیر بار رفتن نظرات و سیاستهای سازمانهای بین المللی گفت: حضرت امام خمینی (ره) معتقد بودند که بسیاری از سازمانهای به اصطلاح جهانی ساخته و پرداخته قدرت‌های بزرگ و استعمارگران می‌باشند که به منظور چپاول مستضعفان عالم تأسیس شده‌اند و به همین دلیل از مسؤولان می‌خواست که دلبسته لبخندها یا خشم‌های آنها نشوند.
وی افزود: در ادامه به جملاتی از ایشان اشاره می کنم: «دستگاههای خارجی، از قبیل سازمان ملل و غیره، جز اشخاص دست نشانده نیستند که برای مصالح ممالک بزرگ و اغفال ممالک کوچک ایجاد شده است.»(صحیفه امام،ج۲، ص۶۵)
«این مجلس‌های کذا که در دنیا درست شده است، و به دست قدرتمندها درست شده است، و لهذا حق وِتو دارند، همهاش آن قدرتمندها، اینها همه بازی است برای بلعیدن ماها، این یک مانور سیاسی است که با آن ماها را اغفال کنند و ماها را ببلعند. شما نباید گول از اینها بخورید.» (صحیفه امام، ج۱۲، ص۳۵۰)
«این جانب مکرر گفته ام که تمام این سازمان‌ها و گروه‌ها برای طرفداری از قدرتمندان به وجود آمده است، و این جمعیت‌ها به دست قدرتمندان برای سلطه بر ضعیفان و مکیدن خون محرومان جهان به وجود آمده است.» (همان، ج۱۲، ص۲۵۸.)
«هیچ کس نباید گمان کند که این دستگاه هایی که درست شده است از قبیل سازمان های بین المللی، سازمان های حقوق بشر و امثال اینها، برای منافع ملتها قدمی بردارند» (همان، ج۱۵، ص۴۳۸)
«این سازمان‌ها دستاورد ابرقدرت‌هایی هستند که می خواهند مردم مستضعف جهان را چپاول کنند و به همین جهت، با شما مخالف اند.» (همان، ج۱۷، ص۳۵)
«ما در عصری به سر می بریم که سازمان های به اصطلاح حقوق بشر، نگهبان منافع ظالمانه ابرجنایتکاران و مدافع ستمکاری آنان و بستگان آنان هستند.» (همان، ج۱۷، ص۵۰۰)
«سازمانهای به اصطلاح «حقوق بشر» و «شورای امنیت» و «عفو بین الملل» و دیگران همّ خود را صرف محکوم نمودن اسلام و ایران نموده اند. (همان، ج۱۸، ص۴۶۹)
شریفی در ادامه سخنانش اظهارداشت: جین شارپ و رابرت هِلوی، دو نفر از متخصصان و صاحب‌نظران جنگ نرم نیز درباره استفاده از ظرفیت سازمانهای بین‌المللی علیه کشورهای مخالف غرب، می‌نویسند: «حمایت‌های بین المللی از مخالفان سیاسی یک کشور، می‌تواند به اشکال مختلف تحقق یابد: خودداری از سرمایه‌گذاری و صادرات و واردات، نقد کردن سیاستهای حکومت مستبد در صحنه‌های بین المللی، خودداری از صدور روادید برای مقام‌های ارشد و اداری آن کشورها، جلوگیری از مسافرت شهروندان به آن کشورها و حمایت یا انجام برخی پروژه‌های مشترک انسان‌دوستانه با ان. جی. اوهایی که به شکل مستقیم در زمینه حقوق بشر در درون یا بیرون مرزهای این کشور فعالیت دارند.» (جامعه مدنی، مبارزه مدنی، جین شارپ و رابرت هلوی، ص۵۳)
استاد مؤسسه امام خمینی(ره) تصریح کرد: یکی از روش‌های جنگ نرم و تحمیل فکر و فرهنگ و سبک زندگی غربی بر سایر جوامع به ویژه جوامع اسلامی، اقدام از طریق سازمانهای به اصطلاح بین‌المللی و استفاده از ظرفیت‌های قانونی آنهاست.
یکی از مصادیق جنگ نرم در حوزه فرهنگ اجتماعی و عفت عمومی، پروژه موسوم به «پروژه ملی آموزش زنان و دختران» بود که در دوران اصلاحات، با همکاری «مرکز امور مشارکت زنان» و «دفتر یونیسف سازمان ملل در ایران»، از سال ۱۳۷۸ در برخی از مناطق کشور اجرایی شد. متن آموزشی این دوره‌ها کتابی بود با عنوان «آموزش حقوق انسانی زنان و دختران (اقدام محلی/ تغییر جهانی)» که با حمایت‌های مادی و معنوی مراکزی همچون «بنیاد فورد»، «مرکز رهبری جهانی زنان»، «صندوق زنان ملل متحد»، «مؤسسه زنان برای توسعه رهبری»، «سازمان بین المللی موبیلیتی آمریکا»، «شبکه زنان سالخورده لندن»، «زنان فعال آمریکایی و اروپایی»، و «زنان فعال آمریکایی و اروپایی در بحث حقوق زنان» تهیه شده بود.
وی بیان کرد: متن مزبور در موارد بسیار متعددی با اصول اساسی حقوق اسلامی در مورد جایگاه زن و همچنین وظایف و تکالیف زنان و دختران در تعارض آشکار است. توضیح آنکه در موارد متعددی (حداقل نه مورد) زنا در صورت تمایل طرفین امری مشروع دانسته شده است؛ و تأکید شده است که «زنان... بدون بیان هیچ قید و شرط صریحی در مورد... موقعیت زناشویی... از حقوق انسانی برای تصمیم‌گیری آزادانه در مورد پرداختن به امور جنسی بهره‌مندند». ضمن ممنوع دانستن ازدواج نوجوانان روابط جنسی میان آنان آزاد دانسته شده است (هشت مورد)؛ روسپی‌گری غیراجباری جایز معرفی شده است (پنج مورد)؛ از سقط جنین در بارداری‌های ناخواسته حمایت شده است (نه مورد). به صورت حرفه‌ای اندیشه تضاد میان دین و احقاق حقوق زنان القا شده است.
این محقق و نویسنده کشورمان اظهار داشت: ضمن دفاع از همجنس‌بازی زنان، آن را امری نیکو و کاری انسانی معرفی می‌کند و به تقبیح و سرزنش فرهنگ‌ها و افرادی می‌پردازد که همجنس‌بازی زنان و دختران را امری «نابهنجار»، «عجیب»، یا «تهدیدآمیز» می‌دانند و به روابط آزاد زنان همجنس‌باز به دیده احترام نمی‌نگرند! (برای توضیحات بیشتر در این زمینه، ر.ک: شریفی، احمدحسین، جنگ نرم، قم، مؤسسه امام خمینی، ۱۳۸۹، ص۱۸۱-۱۸۶)
شریفی در پایان سخنانش گفت: سند ۲۰۳۰ حالت پیشرفته‌تر و کارشناسی شده‌تر همین پروژه است. با این تفاوت که بر اساس گفته‌های مسؤولان دولتی، سند ۲۰۳۰ رسماً از سوی دولتمردان ما، البته مخفیانه و دور از چشم نهادهای مربوطه، امضا شد و جناب آقای روحانی هم قول شرف داده بود که به هر قیمتی شده است این سند را تا پایان دولت دوازدهم اجرایی کند! به اعتقاد من محصول چنین قول شرفی، خواسته یا ناخواسته نهادینه‌سازی بی‌شرفی و بی‌غیرتی در جامعه خواهد بود.
