راهی که هرگز به بن بست نمی رسد

به گزارش دفاع پرس، این روزها نام وعکس شهدا سردر بسیاری از کوچه پس کوچه های  شهرهای کشور دیده می شود.

 کوچه هایی که روزی محل آمد و شد بزرگانی بی ادعا بود، انسان هایی زمینی با ایمانی آسمانی که عشق به دین و وطن را در دل و جان خود پروراندند، انسانهای با غیرتی که از خود گذشته تا به خدا برسند و حالا تنها یادگاری که از آنان به جا مانده قطعه ای عکس و نشانی بر سردر کوچه ها است.

کوچه هایی که روزی عطر حضور آن ها را در خود استشمام می کرد، به بن بست های دنجی برای تاجران بدل گشته است، تا برج های خود را روی ویرانه های خانه های قدیمی و اصیل بنا کنند، آسمان خراش های بی هویتی که خورشید را از کوچه ها دریغ کرده اند و زندگی را در هجمه ی تیرآهن های قطور محصور نمودند.

در خیابان ها و بزرگراه ها نیز رد نام شهدا را می گیریم تا خود را به مقصد برسانیم، فارغ از آن که روز به روز از مقصد فاصله گرفته ایم و در بن بست راه را جستجو کرده ایم و خداوند حال شهدا را چه زیبا در قرآن کریم توصیف فرمود:" هرگز آنان که در راه خدا کشته می شوند، مرده مپندارید، بلکه آن ها زنده اند و نزد خدا روزی می خورند و شما درک نمی کنید."(سوره ی بقره، آیه ی:154) و افسوس که حالشان را درک نکردیم.

آری، کوچه های دیروز با همان جویهای روان و دیوارهای رنگ و رو رفته ی آجری، انسان هایی را در خود تربیت کردند که با خونشان نهال آزادی و استقلال را در کشور به شکوفه نشاندند. همان هایی که بی نشان رفتند تا حیثیت امروز ما باشند.

 شهدا از عهده ی رسالتی که دوششان بود به خوبی برآمدند و حال نوبت به نسل جوان و امید های آینده ی کشور رسیده تا قدردان نعمت  استقلال و امنیتی باشند که یادگاری از ایثار نسل دیروز است.

امروز به جای آن که خود را در کوچه های بی قواره و خانه های کندووار حبس کنیم، باید چفیه ی استقامت بردوش انداخته، سربند غیرت را بر پیشانی بسته و راهی را ادامه دهیم که هرگز به بن بست نمی رسد. این سرزمین با تمام شهرها، خیابان ها و کوچه هایش بیش از آن که نیازمند زنده نگاه داشتن نام شهدا باشد، نیازمند احیای راهشان است. آن ها جان خود را هزینه کردند تا ما امروز بتوانیم با شهامت سلاح قلم به دست گرفته و از آن ها و راهشان دفاع کنیم.

منبع:رزمندگان شمال