«علی آشناگر» در سال 1345 در خانوادهای مذهبی در محله «پشت بازار» خرمآباد به دنیا آمد. از همان کودکی فردی مهربان و خانواده دوست بود. در سال 1351 در دبستان «سعادت» در محله پشت بازار تحصیل خود را شروع کرد و مقطع ابتدایی را در همین دبستان به پایان رساند. وی در این ایام فردی آرام و صبور بود.
در سال 1357 که ایام پیروزی انقلاب اسلامی بود، با اینکه 12 سال بیشتر
نداشت، در تظاهرات و راهپیماییها و حتی در درگیری مسلحانه ژاندارمری با مردم
حضور داشت.
علی از بدو جوانی، به ورزش باستانی روی آورد و از قهرمانان
این ورزش در رشته کباده و سنگ بود.
دوران دفاع مقدس
پس از سال 1357 به همراه خانوادهاش به منطقه «پشت بیمارستان» نقل مکان کردند و در این سالها به تحصیل در دوره اول راهنمایی در دبستان شهید قربانی نسب پرداخت.
با شروع جنگ تحمیلی عراق علیه کشور اسلامی ایران، برای حضور در جبهه سر از پای نمیشناخت و به همین خاطر ابتدا بمدت سه ماه در روابط عمومی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی لرستان مشغول خدمت شد، ولی روح بزرگ او همواره او را قانع نمیکرد که همگام با رزمندگان در جبههها نباشد.
وساطت اخوی برای حضور علی در
جبهه
دوران دفاع مقدس با اینکه مسئولین اعزام
از عزیمت ایشان بعلت کمی سن جلوگیری میکردند ولی گریهکنان مسئولین اعزام را با وساطت
اخوی خود قانع کرد و در عملیات «بیت المقدس» شرکت کرد و مجروح شد، ولی در سال 1361 پس
از بهبود مجدداً به جبهه رفت و در سال 1362 به سپاه خرمآباد منتقل شد.
چگونگی شهادت
سرانجام «علی آشناگر» بهعنوان معاون فرماندهی گروهان «مالکاشتر» در سحرگاه 29 آبانماه سال 1366 در عملیات «نصر 8» در منطقه «ماووت» مجروح و به شهادت رسید.
در این سالهایی که در جبهه حضور داشت، تواضع، صلابت و علاقهمندی به اسلام و انقلاب اسلامی، از ویژگیهای بارز دوران زندگی ایشان محسوب میشود.
کلام همیشگی شهید
کلام همیشگی وی به خواهرانش حفظ حجاب و حفظ اهداف انقلاب بود. او دوستان
امام را دوست مردم و دشمنان ایشان را دشمن مردم میدانست.
انتهای پیام/