برای ماندگاری در زیر دریا به رانش هسته‌ای نیاز داریم

به گزارش گروه سایر رسانه های دفاع پرس، فرمانده جدید نیروی دریایی ارتش در نخستین گفتگویش با یک رسانه پس از انتصاب به سمت جدید، معتقد است که برای رسیدن به تمدن دریایی باید از قدرت دریایی برخوردار بود که این قدرت نیز ریشه در دو اقدام راهبردی کشورمان دارد، یعنی حضور مقتدرانه در دریاهای آزاد و فعالیت عمرانی در سواحل مکران.

*در حکمی که رهبر انقلاب برای شما نوشتند موضوع «شتاب مضاعف» در روند اقدامات نیروی دریایی را مطرح کردند. چه تعریف و برداشتی از شتاب مضاعف دارید؟

واقعیت این است که این کلمه را از روزی که حکم ابلاغ شده است در ذهن خودم مرور می کنم. وقتی صحبت از شتاب می کنیم، نیاز به انرژی و توانی بیشتر داریم. این توان را باید در نیروی جوانی بیابید که الان نیروی دریایی به این سمت حرکت می کند و نیروی باتجربه و بسیار ارزشمندی مانند امیر سیاری را هم در کنار خود دارد. نیروی دریایی تا امروز دو فرمانده داشته که اولین آن ها مقام معظم رهبری و دومین نفر امیر سیاری بوده است و بنده سومین نفرهستم. در واقع اتفاق خیلی پیچیده ای نیفتاده و داریم انرژی خودمان را برای حرکت مضاعف و یک جهش متمرکز می کنیم.

*می خواهیم جزئی تر به موضوع بپردازیم مثلا در حوزه شناورهای سطحی و زیر سحطی چه برنامه خاصی در نظر گرفته اید؟

ما روی دو موضوع تمرکز بیشتری خواهیم داشت یک موضوع اقتدار دریایی و یک موضوع توسعه سواحل مکران است. این دو مکمل هم هستند و قابل جداشدن نیستند. یعنی اگر سواحل مکران توسعه نیافته باشد چون نقطه اصلی شروع حرکت در دریاست، قدرت دریایی و اقتدار دریایی برای توسعه در عقبه خودش دچار ضعف خواهد بود همچنین قدرت دریایی شکل نمی گیرد مگر این که تمدن مطمئنی در ساحل داشته باشد. اقتدار دریایی در وضعیت های مختلف تعریف می شود که یکی از آن ها در زمان صلح است. رهبری می فرمایند که در زمان صلح می توان کارهایی کرد که مانند یک رزم خوب در زمان جنگ پاسخ دهد یعنی بازدارندگی و ابزار بازدارندگی قبل از هر چیز حضور در دریاست. برای حضور در دریا نیاز به تجهیزات داریم. ما در ارتباط با تجهیزات چند کار را انجام می دهیم. یکی از آن کارها عمر دهی انقلابی به تجهیزات موجود است، کار دوم بهینه سازی تجهیزات موجود و استفاده از سامانه ها و زیرسامانه های روزآمد است. تجهیزات و تسلیحاتی از سامانه رانش تا جنگ افزارها به روز می شوند و برنامه ریزی خوبی نیز شده است. گام سوم هم نوسازی تجهیزات خواهد بود اما با این رویکرد که قرار است بخشی از قدرت دریایی با نگاه ژئوپلیتیک و آرمان های انقلاب اسلامی باشیم، در زمان صلح کار بازدارندگی را انجام می دهیم که برای این کار باید در دریا حضورداشته باشیم و چند نقش ایفا کنیم. یک نقش، نقش پلیسی است یعنی برقراری امنیت در مناطق دریایی و آب های مجاور، دوم نقش سیاسی است. نقش سیاسی امتداد های عمقی برای نظام ایجاد می کند و اجازه می دهد در زمان صلح نظام دست بلندتری داشته باشد. در حوزه نظامی تنها نیرویی که با تمام تجهیزات و تسلیحاتش و به عنوان یک ناو جنگی وارد بندر دیگری می شود و آن جا قدرت نظامی و صنایع و فناوری خود را به نمایش می گذارد، نیروی دریایی است. این خودش معنادار است و نشان می دهد دنیا با چه قدرتی روبه روست و بازدارندگی ایجاد می کند و از طرف دیگر اعتماد متقابل هم درون خود دارد. بخش دیگر مردم یاری است. امروز استکبار جهانی به این نتیجه رسیده است که نباید با اسلحه دنبال پیدا کردن دوست رفت. امروز کشورها با اهدای کمک های بشردوستانه خود را مطرح می کنند. در دریا اگر لنجی خراب می شود، تعمیرکار خود را می فرستند تا تعمیر کند یا سوخت می دهند یا ... این حضور در دریا به این شکل که مردم یاری نام دارد، بخشی از قدرت دریایی است. یک نوع دیگر حضور نظامی است و رهبری می فرماید حضور در دریا ولو این که فلان توپ یا موشک را هم نداشته باشد، خودش نمایشگر قدرت است. این نقش ها از سوی نیروی دریایی در زمان صلح بازدارندگی ایجاد می کند و کاری است که بنا داریم در دریا انجام دهیم. در کنار این یک سری تسلیحات و تجهیزات را پای کار می آوریم که به ما اجازه می دهد کنترل دریایی داشته باشیم به این معنا که بتوانیم از دریا به نفع خودمان بهره ببریم در حالی که دشمن را از بهره برداری آن منع کنیم یا اگر در بخشی از دریا نتوانیم حضور پیدا کنیم، امکاناتی را به کار گیریم که دشمن هم نتواند بیاید که بخشی از این توانمندی می تواند زیردریایی ها باشد. قطعا یکی از جهت گیری های ما زیردریایی هاست.

*با این حساب چه زمانی خبر الحاق زیردریایی بومی فاتح را خواهیم شنید؟

ان شاءا... خبر خوش را امسال حتما خواهیم داشت. فاتح بخشی از برنامه بلند مدت 20ساله است و قطعا اخبار بسیار خوبی درباره فاتح های دیگر و حتی کلاس های سنگین تر خواهید شنید.

*علاوه بر ناوشکن سهند که روزهای آخر خود را برای الحاق به نیروی دریایی پشت سر می گذارد، برنامه ای برای ساخت ناوشکن های دیگر در شمال یا جنوب کشور داریم؟

دریای خزر از نظر ما دریای صلح و دوستی است و اگر ظرفیتی در شمال ایجاد می شود. برای توسعه صلح و دوستی به کار می رود. در دریای جنوب اگر صحبت از تجهیزات و تسلیحات می کنیم برای امنیت به صورت جمعی است زیرا معتقدیم امنیت در این منطقه باید جمعی باشد با نگاه به منافع جمعی و با اولویت منطقه ای و جهانی. بنابراین همه تجهیزات آینده نیروی دریایی با این هدف ساخته می شود که مسئولیت خود را در منطقه به صورت جمعی انجام دهیم.

*با توجه به این که گفتید زیردریایی ها اهمیت دارند و از جهتی هم بیشترین استفاده پیشران های هسته ای در زیردریایی است، آیا این نیاز را احساس می کنید و این توان استفاده را دارید؟

قطعا با استفاده از سوخت های فسیلی به سرعت های محدودی می رسیم و به ساحل یا دیگر شناورها برای سوخت گیری مجدد وابسته خواهیم بود. اگر می خواهیم این برد را افزایش دهیم یا ماندگاری بیشتری داشته باشیم که برای زیردریایی بسیار مهم است، نیاز به سوخت های هسته ای داریم. ما می گوییم زیردریایی تا زمانی وجود دارد که شناخته نشده است، اگر شناسایی شد، منهدم محسوب می شود و تا زمانی شناخته شده نیست که حداقل زیر آب باشد. اگر بخواهد زیر دریا بماند و دریا نوردی خود را حفظ کند، قطعا به رانش هسته ای نیاز دارد و این همان بخش از فناوری است که امیدواریم با هدف بازدارندگی و دفاع به آن برسیم.

*برای حضور ناوگروه های ایران در اقیانوس اطلس در آینده چه برنامه ای دارید؟

رهبری تدبیری دارند که دریاهای آزاد دنیا متعلق به همه کشورهاست. چگونه می شود از نعمت ها و برکات این دریاها استفاده کرد؟ برای حضور در دریا هیچ محدودیتی نداریم و هر جایی احساس کنیم منافعی داریم، برای توسعه روابط و افزایش امتدادهای عمقی نظام حتما حضور پیدا می کنیم و توانش را هم داریم. درآینده نزدیک با حضور در اقیانوس اطلس در کشورهای دوست ایران در آمریکای لاتین و خلیج مکزیک پهلو گیری می کنیم هرچند این کار نیاز به اقدامات فنی و تاکتیکی و آماده بودن دریا و اقیانوس اطلس دارد.

*آیا این توان وجود دارد که مثلا اقیانوس اطلس را تا تنگه جبل الطارق و دریای مدیترانه بروید؟

آمریکایی ها جایی گفته بودند ایرانی ها نمی توانند با توانمندی که دارند 9 هزار مایل از بندرعباس تا خلیج مکزیک را بپیمایند اما ما حتما این توان را به آن ها اثبات و با دوستان مان ارتباط پیدا می کنیم.

*برنامه شما به عنوان فرمانده جدید نیروی دریایی ارتش برای توسعه بیشتر سواحل مکران چیست؟

من می گویم کشوری مثل جمهوری اسلامی ایران به دلیل مسائلی همچون موقعیت گذرگاهی، وزن ژئوپلیتیکی، مرکز بودن، منابع انرژی، ظرفیت هاب منطقه ای شدن و دریاهای معنادار و تنگه های راهبردی و خطوط مواصلاتی اطرافش، یک کشور دریایی است و اگر کشور دریایی هستیم باید تمدن دریایی نیز باشیم. اما این تمدن دریایی در کجا باید مستقر شود؟ بنده می گویم ساحل مکران، چون مهم ترین ساحل ما که ارتباط بلاواسطه با دریاهای آزاد برقرار می کند، این ساحل است. مکران دروازه طلایی جمهوری اسلامی ایران برای حرکت به سمت دریا و قدرت دریایی شدن و تمدن دریایی است. اگر می خواهیم اقتصاد اقیانوسی داشته باشیم که امروز در دنیا بسیار مطرح شده و به اقتصاد آبی نیز معروف است، نیاز به سواحل اقیانوسی داریم. نیاز داریم که از ساحل به دریا برویم و از جایی که محدودیت عمق و گذرگاه و کانال نداشته باشد، استفاده کنیم. بنادر اقیانوسی ما هیچ محدودیتی ندارند. بندر جاسک می تواند یکی از بنادر اقیانوسی ما باشد، بندر چابهار به همین شکل و در همین فضا به سبب پس کرانه بسیارخوبی که داریم، می توانیم بنادر اقیانوسی خوبی بسازیم. نقطه ای که ظرفیت گذرگاهی ما را به اقیانوس وصل می کند، این جاست. یعنی اگر دنبال راه گذر شمال و جنوب هستیم و می خواهیم از این ظرفیت برای افزایش مرز، امکان تولید ملی و رفاه و تامین منافع ملی خود استفاده کنیم از طریق سواحل مکران خواهد بود.با تدبیر مقام معظم رهبری مصوبه ای در شورای عالی امنیت ملی شکل گرفت که طبق آن یک کارگروه باید به ریاست معاون اول رئیس جمهور تشکیل شود و وضعیت پیشرفت و توسعه سواحل مکران را به صورت مرتب رصد کند. این کارگروه شکل گرفته و جلسات و مصوباتی داشته است. وظیفه نیروی دریایی جبران عقب ماندگی های گذشته و مسئولیت پرچم داری توسعه سواحل مکران است و بقیه باید به نداجا در این مسیر کمک کنند. ما الان مناطق و پایگاه های خود را در این سواحل شکل داده ایم و در ادامه نیروی دریایی یک برنامه 20ساله توسعه در این مناطق درنظر گرفته است که خیلی قائم به فرمانده نیست. ما نقش دوندگان دوی امدادی را داریم و من وظیفه دارم در همین مسیر حرکت کنم و قطعا هدف گذاری می کنیم تا الگویی که برای توسعه سواحل مکران ترسیم کرده ایم به ما کمک کند تا تمدن دریایی در کنار ساحل شکل بگیرد.

*در حوزه معیشت کارکنان نیروی دریایی چه برنامه ای دارید؟

قطعا معیشت اولویت اول ماست. نیروی دریایی ظرفیت نیروی انسانی بسیار زیادی دارد و در موضوع مدیریت راهبردی منابع انسانی، معیشت، سلامت، آموزش، مهارت و توسعه را خواهیم داشت. من بخشی از حرکت راهبردی نیروی دریایی هستم که شروع شده است و قطعا افق های روشنی پیش رو داریم.

*چه زمانی اولین بار فهمیدید این مسئولیت به شما داده شده است؟

اولین بار روز یک شنبه هشتم آبان وقتی به بنده ابلاغ شد.

*چه حسی داشتید؟

با وجوداین که غافلگیرانه بود اما چون ما بخشی از این روند هستیم، خبر خیلی عجیبی برای من نبود و فکر می کردم چه بنده باشم یا هر شخص دیگری، مسیری که رهبری ترسیم کرده اند و بیشترین تدبیر را هم در بخش دریایی دارند، باید با قوت ادامه پیدا کند. موقعی که مشرف شدیم خدمت ایشان تا درجه دریاداری را از سوی ایشان، دریافت کنم به بنده گفتند " نگاه همه به نیروی دریایی است" . همه یعنی از حوزه های ملی تا نظامی، یعنی دریا در نگاه ایشان بخش مهمی از حوزه حکومتی است.

*من تصویر امیر سیاری را روی میز شما دیدم. رابطه شما با ایشان چگونه است؟

رابطه پدر و پسری است. امیر سیاری همچنان فرمانده نیروی دریایی هستند.

از این که در این شرایط و با وجود مشغله ها و دیدارهای فراوان وقت خود را در اختیار روزنامه خراسان گذاشتید، سپاس گزاریم.