گروه بین الملل دفاع پرس – مصطفی خدابخشی؛ البوکمال را میتوان نقطه پایانی سربازان نیابتی جبهه غربی - عربی - عبری در منطقه غرب آسیا دانست. سربازانی که برای آمریکا دست به خون‌ریزی‌های قرون وسطایی زدند، تا دیوار حائلی میان جبهه مقاومت و رژیم اشغالگر قدس فراهم آید و زمینه های ایجاد اختلاف مذهبی در استراتژیک ترین منطقه در سطح جهان کلید بخورد.
به اذعان دونالد ترامپ این سربازان سیاه پوش زائیده نطفه ناپاک آمریکا بودند. این فرزند نامشروع، خونبارترین جنایات را رقم زد در حالی که جامعه جهانی در برابر آن جز ایجاد یک ائتلاف فرمایشی اقدامی نکرد. ائتلافی که بر اساس برخی از آمارها، پذیرای 500 تا 4000 سرباز آمریکایی بود تا نقش محافظ را برای داعش بازی کند و هم‌ردیف با سیاه پوشان، دست به کشتار مردان و زنان بی‌گناه و جنگ‌زده عراق و سوریه بزند.
اتاق جنگ آمریکا برای عراق و سوریه برنامه ریزی آشوبی 30 ساله را داشت تا کمر مقاومت اسلامی با جنگی فرسایشی خم شود. اما معادلات آنطور که آمریکا و هم پیمانانش برآورد می کردند پیش نرفت چرا که به درخواست سوریه و عراق ایران با سرلشکر قاسم سلیمانی و مدافعان حرم پا به میدان نبرد گذاشت و از سوی دیگر روسیه با ورود به غائله تمام معادلات را با چالش رو به رو ساخت.
با شکل گیری پیمانی مشترک ما بین سوریه، ایران و روسیه و از طرفی حضور موثر و مستشاری ایران در عراق و پایه گذاری حشد شعبی با فرمان مرجعیت شیعه؛ سنگرهای از دست رفته بار دیگر به آغوش عراق و سوریه بازگشت و باعث شد تا آمریکا خود را از زیر سایه داعش که پیش از آن در پس پرده پنهان شده بود و بوق مبارزه با تروریسم را می نواخت بیرون بیاید و با موشک باران پایگاه هوایی الشعیرات فصل جدیدی از درگیری ها در منطقه را رقم بزند.
این ورود مستقیم آمریکا به درگیری با سوریه و تهدید این کشور به جنگ رو در رو در حالی رخ داد که برخی از اسناد حکایت از حمایت تسلیحاتی، مالی و اطلاعاتی آمریکا از داعش داشت و به وضوح نشان می‌داد که مبارزه با تروریسم داعش برای آمریکا تنها یک شعار است و فصل هایی نوین در حمایت از تروریست در حال شکل گیری است.
اما تمام فصول آمریکایی با توفیقات جبهه مقاومت رو به پاییز گذاشت تا البوکمال به عنوان آخرین برگ ریزان داعش در دل تاریخ ثبت شود و شاخه های خشکیده این شجره منحوس شکسته شود و کار به ریشه برسد. ریشه ای که رد آن را می توان در شمال سوریه و پایگاه نظامی آمریکا یافت.
ایالات متحده و همراهانش که همچون سربازان گرفتار در باتلاق در حال دست و پا زدن برای رهایی هستند، آخرین نقطه امید خود جهت آتش افروزی مجدد در سوریه را متمرکز شدن بر موضوع حمایت از نیروهای کرد سوریه یافته اند و حرف از عدم ترک این کشور تا زمان تحقق راه حل های دیپلماتیک برای حل مناقشه در سوریه می زنند این در حالی است که سوریه حضور نیروهای آمریکایی در خاک خود را تعرض علنی تلقی می کند که نه این حضور توسط دولت مشروع دمشق و نه از سوی شورای امنیت سازمان ملل مورد تایید قرار نمی گیرد.
با بررسی ردپای آمریکا به عنوان گرگ درنده در افغانستان؛ به راحتی میتوان به این نکته دست یافت که حل مناقشه در سوریه تنها یک شعار برای محکمتر شدن پای این کشور در خاک سوریه و ایجاد جبهه ای تروریستی علیه بشار اسد رئیس جمهور قانونی سوریه است چرا که آمریکا علاقه ندارد با خالی کردن زمین بازی بقای سیاسی اسد را محقق سازد.
از سوی دیگر حضور نظامی آمریکا در سوریه زمینه ساز ایجاد یک پایگاه قوی در برابر جبهه مقاومت خواهد بود تا در شرایط بحرانی به عنوان پیاده نظام رژیم صهیونیستی این نیروها وارد کارزار شوند و اقدام به تغییر معادلات میدانی کنند.
نباید فراموش کرد که مقامات اسرائیلی طی روزهای گذشته مرتبا اعلام کرده اند که اجازه مستحکم شدن پایگاه ایران را در سوریه و در جوار مرزهای خود نمی دهند؛ لذا یک ریشه دیگر تاکید آمریکا مبنی بر تداوم حضور در سوریه را میتوان در این موضوع دید تا خواسته اسرائیل مرتفع شود.
به هر شکل ممکن استمرار حضور آمریکا در خاک سوریه نوید بخش پیام های خوبی برای مردم این کشور جنگ دیده و منطقه غرب آسیا نخواهد بود و یقینا سربازان ایالات متحده به مانند آتش زیر خاکستر خواهند بود که استعداد آتش افروزی دوباره در منطقه را دارند.
انتهای پیام/
