به گزارش گروه بین الملل دفاع پرس، به نقل از مرکز اطلاع رسانی فلسطین، خانواده «الفتیانی» در قدس از 69 سال پیش حق هیچ‌گونه دخل و تصرف در زمین شخصی خود در محله «البقعه الفوقه» در غرب قدس را ندارد. رژیم صهیونیستی از آن زمان این زمین را تصرف کرده و آن را زمین سفارت آمریکا نامگذاری کرده است. این زمین با مکانی که کنسولگری کنونی آمریکا در آن قرار دارد، تفاوت دارد.
به گزارش مرکز اطلاع رسانی فلسطین، آغاز این داستان به دهه 20 باز می‌گردد. در آن زمان، تُهام الخلیلی و حسنیه الفتیانی خواهر همسرش سهم خود از این زمین را به دو فرد انگلیسی اجاره دادند.
این زمین 32 هزار مترمربع مساحت داشت و متعلق به چندین خانواده بود. رژیم صهیونیستی سال 1948 پس از اشغال بخش غربی قدس، این زمین را تصرف کرد.
تهام و حسنیه قولنامه و اسنادی که مالکیت آن‌ها بر این زمین را ثابت می‌کند، نزد نگه داشتند. اما شوک بزرگ تر به سال 1989 باز می‌گردد که رژیم صهیونیستی و آمریکا قراردادی را امضا کردند که به موجب آن این زمین به مدت 99 سال به آمریکا اجاره داده شد، آن هم به مبلغ سالانه تنها یک دلار!
در حالی که واشنگتن اصرار دارد که هدف از این قرارداد مبهم باقی بماند، رژیم صهیونیستی خواستار تعهدی صریح از جانب آمریکا است مبنی بر اینکه این زمین محل احداث سفارت این کشور در قدس خواهد بود.
شبکه الجزیره تاکید کرد که الفتیانی سندی ارائه کرده است که مالکیت او بر زمین محل احداث سفارت آمریکا را ثابت می کند.
هزار وارث
از زمانی که رژیم صهیونیستی این زمین را تصرف کرده است، فلسطینیان در حال جمع آوری اسناد و مدارکی هستند که مالکیت طرف فلسطینی بر این زمین را ثابت کند.
پس از 6 سال تلاش، فلسطینیان ثابت کردند که 70 درصد از مساحت این زمین متعلق به 76 آواره فلسطینی است که مالکان اصلی این زمین هستند و هم اکنون 90 شهروند آمریکایی که اصالتی فلسطینی دارند، از جمله وارثان این زمین هستند و 30 درصد دیگر مساحت این زمین هم وقفی بوده و متعلق به شیخ محمد خلیلی است که رژیم صهیونیستی آن را در سال 1948 مصادره کرده است. مجموع مالکان و وارثان زمین محل ساخت سفارت آمریکا با استناد به قانون ارث اسلامی، هزار وارث برآورد شده است.
حسنیه درگذشت و پس از او تهام پرچم دفاع از این زمین را به پسرش علی الفتیانی که او نیز فوریه گذشته دیده از جهان فرو بست، واگذار کرد، در نهایت این پرچم به دست فرزندش داود الفتیانی (43 ساله) رسید که الجزیره با او دیدار و گفت‌وگو کرده است.
داود الفتیانی (نوه یکی از مالکان اصلی) می گوید: با وجود اینکه باور دارم بازپس گیری این زمین کار بسیار سختی است، اما هنوز اندک امیدی در درونم هست که آن را از پایبندی پدر و جدم به این زمین الهام گرفته ام.
الفتیانی افزود که خانواده اش در دهه 90 پس از پخش شایعاتی مبنی بر تصرف زمین مذکور توسط نگهبان املاک غایبان به خاطر اینکه مالکان اصلی این زمین آواره و خارج از فلسطین هستند، اعلامیه هایی در تمامی روزنامه های فلسطینی منتشر و بر مالکیت خود بر این زمین و عدم چشم پوشی از سهم خود از آن تاکید کرد.
خانواده الفتیانی مالکیت خود بر این زمین را در دادگاه های صهیونیستی ثابت کرد و موفق شد مانع از برگزاری مزایده ای علنی در مورد این زمین از سوی نگهبان املاک غائبان شود. این خانواده روزگار سختی را پشت سر گذاشت و به گفته داود، شاید سخت ترین آن در سال ۱۹۴۸ بود که بنگاه های املاک زیادی نزد جد او آمدند تا او را قانع کنند سهم خود از این زمین را بفروشد.
داود ده ها سند و برگه را که مالکیت خانواده اش بر زمین سفارت آمریکا را ثابت می کند، نزد خود نگه داشته است و راه پدر و جدش را ادامه می دهد و هر هفته از این زمین بازدید می کند و زیر سایه درختانی که هنوز در آن وجود دارد، استراحت می کند. بخش هایی از این زمین خاکبرداری شده و ساختمان هایی مسکونی در آن احداث شده است.
