به گزارش گروه بینالملل دفاع پرس، حکومت بحرین همچنان به سرکوب گسترده مردم و نیروهای انقلابی در این کشور مشغول است. بخش مهمی از این سرکوب شامل اعمال فشار بر آیتالله شیخ عیسی قاسم شده است. نیروهای حکومتی بحرین به مدت چند ماه، منزل آیتالله قاسم را اشغال و وی را تحت بازداشت خانگی درآوردند.
این حادثه منجر به وخامت شدید اوضاع جسمی آیتالله عیسی قاسم شد به گونهای که این مرجع عالیقدر در پی فشارهای وارد شده از سوی رژیم مستبد حاکم، در آستانه شهادت قرار گرفت. سرانجام طی روزهای اخیر، اعمال فشارهای مردمی و بینالمللی باعث شد که حکومت بحرین با انتقال ایشان به بیمارستان موافقت کند.
از سوی دیگر سرکوب اعتراضهای مردمی همچنان در نقاط مختلف بحرین ادامه دارد. اعمال فشار بر زندانیان معترض و شکنجه آنان همچنان از سوی رژیم حاکم و عوامل آن با شدت دنبال میشود.
در چنین موقعیتی، حکومت بحرین به جای درس گرفتن از موقعیت ناهنجار کنونی در این کشور، به مداخله در بحرانهای منطقهای و بینالمللی روی آورده است.
مهمترین موضوع در سیاست خارجی رژیم بحرین، تقابل با ایران و متحدان انقلاب اسلامی در منطقه و جهان است. به همین دلیل، هر نوع اقدامی که علیه ایران از سوی استکبار جهانی صورت بگیرد، رژیم استبدادی تحت امر «حمد بن عیسی آل خلیفه» به سرعت حمایت علنی خود را از آن اعلام میکند.
یکی از مهمترین دلایل این موضوع، اکثریت شیعهمذهب کشور بحرین است که علاقه بسیاری به انقلاب اسلامی و ایران دارند. دلیل دیگر، الهامبخشی انقلاب اسلامی برای مردم بحرین در مقابله با ظلم خاندان خلیفه است.
بخش دیگری از این مداخله مربوط به موضوع یمن است. رژیم حاکم بحرین یکی از حامیان اصلی رژیم سعودی در اقدامات متجاوزانه آن علیه ملت مظلوم اما مقاوم یمن است. رژیم حاکم بحرین علاوه بر دیدار با مقامات وابسته به عبدربه منصور هادی، ارتباط گستردهای با فعالان رسانهای و سیاسی مخالف انصارالله در داخل و خارج از یمن برقرار کرده است.
ادامه این سیاست مداخلهجویی را میتوان در موضوع قطر دید. از آنجا که حکومت آل خلیفه هماکنون در کنار امارات، مهمترین متحد رژیم سعودی در جنوب خلیج فارس به شمار میرود، در موضوع تقابل با دولت قطر بر سر اختلاف مرزی این کشور با حکومت سعودی و تمایلات قطریها نسبت به نظام جمهوری اسلامی ایران و جنبش حماس، در تحریمهای اعمالشده از سوی رژیم سعودی علیه دوحه مشارکت کرد.
با این حال نکتهای که مقامات ارشد منامه آن را نتوانستند تحمل کنند، ورود ایران برای کمک به قطر بود که تحریمهای سعودی- مصری- بحرینی- اماراتی علیه این کشور ناکام بماند و رژیم وهابیت سعودی نتواند به اهدافی که در تحریم قطر به دنبال رسیدن به آنها بود، دست پیدا کند.
مهمترین بخش از سیاست تنشآفرین مقامات بحرینی را باید تلاش گسترده آنان برای نزدیک کردن هرچه بیشتر بحرین به رژیم صهیونیستی و خاخامهای یهودی متحد این رژیم در سراسر جهان دانست.
در جدیدترین اقدام در این مورد، رژیم بحرین هیأتی مشتکل از شیوخ مزدور خود را در راستای اعلام همپیمانی با دولت اشغالگر جعلی بنیصهیون و حمایت از اعلام قدس شریف به عنوان پایتخت رژیم صهیونیستی به سرزمینهای اشغالی فرستاده است.
سفر این هیأت با واکنش شدیدی از سوی شخصیتهای بحرینی مواجه شد. «شیخ حسین الدیهی» از علمای انقلابی و اعضای جمعیت «وفاق» با انتشار عکس سفر این هیأت در صفحه شخصی خود در شبکه اجتماعی توییتر، این اقدام را محکوم کرد و نوشت: «هیأتی که از رژیم صهیونیستی بازدید کرده است، نماینده ملت بحرین نیست بلکه نماینده رژیمی است که آن را فرستاده است... ملت بحرین، چه شیعه یا سنی یا دیگر گروههای مذهبی، از اقدام این هیأت و همچنین از رژیم صهیونیستی، که سرزمینهای مقدس ما را اشغال کرده است، اعلام بیزاری میکنند.»
این اقدام حکومت بحرین باعث شد اگر گروهی از مسلمانان در جهان بودند که قیام ملت بحرین علیه رژیم آل خلیفه را در قالب یک نزاع شیعه و سنی بررسی و ارزیابی میکردند، امروز به آل خلیفه به دیده حکومتی نگاه کنند که علاوه بر اتحاد با رژیم صهیونیستی و استقبال از معرفی رسمی قدس شریف به عنوان پایتخت این رژیم، از این رژیم در سرکوب ملت خود کمک میگیرد.
انتهای پیام/ 421