به گزارش دفاع پرس از تهران، شهید «احمد رحمانی» در پنجم فروردین‌ماه سال ۱۳۳۵ در روستای «وحیدیه» از توابع شهرستان «شهریار» در خانواده‌ای مذهبی دیده به جهان گشود.
از همان کودکی علاقه‌مند به فعالیت‌های مذهبی و شرکت در مراسم‌های سوگواری اهل بیت (ع) بود.
وی دوران دبیرستان را در رشته تجربی به پایان رساند و به شغل معلمی روی آورد.
احمد قبل از انقلاب به شرکت در راهپیمائی‌ها و پخش اعلامیه علیه رژیم می‌پرداخت و بعد از پیروزی انقلاب و آغاز جنگ تحمیلی نیز برای دفاع از وطن و آرمان‌های انقلاب، داوطلبانه و با عضویت بسیجی در سال ۱۳۶۱ به جبهه اعزام شد.
وی سه بار به جبهه اعزام شد و سرانجام در ۱۱ اردیبهشت‌ماه سال ۱۳۶۱ در عملیات «بیت‌المقدس» در منطقه «فکه» به شهادت رسید.
فرازی از وصیت‌نامه شهید:
خدایا! نتوانستم از نعمت‌های بی‌کران تو قدردانی نمایم. نعمتی بزرگ، چون امام امت خمینی بت شکن را به ما عطا نمودی. چه کنم که نتوانستم درست شکر خدایم را به جا آورم. خودت شاهد بودی‌ای خدا آن‌چه را که در توان داشتم از زمانی که رهبرم را شناختم، دینم را شناختم، خودم را شناختم، در خدمت اسلام بودم.
حال نمی‌دانم آیا این طور بود، آیا مورد قبول خدایم بوده است.
اکنون برای هدفی که دنبال می‌کردم به جبهه حق علیه باطل آمدم و در این نبرد آرزوی بس بزرگ را که پیروزی اسلام و سلامتی امام و شهادت خودم هست از خدای خود می‌طلبم.
و اما شما برادران و خواهران که می‌مانید، با مسئولیتی بسیار سنگین باید راه شهیدان را ادامه دهید. شما نگهبان این خون‌ها هستید.
انتهای پیام/
