معجزه آمدن این شهدا، محکم تر شدن ریشه انقلاب است/ نگذارید خون شهدا پایمال شود

به گزارش خبرگزاری دفاع مقدس، پیش از شروع جنگ، عراق عمده نفت خود را از دو اسکله البکر و الامیه (مهم ترین اسکله نفتی در عراق) به شمال خلیج فارس صادر می کرد. از همان ابتدایی که جنگ شروع شد، ایران در صدد از کار انداختن این اسکله های نفتی بود.

در تاریخ 8 و 14 آبان ماه سال 1359 تکاوران نیروی دریایی ارتش در عملیات هایی با نام اشکان و شهید صفری با کمک بالگردهای ایرانی بر روی این اسکله ها فرود آمدند و بخش هایی از آنها را تخریب نمودند. در آن زمان عراق هیچ گونه تجهیزات و نیروی نظامی بر روی این دو اسکله مستقر نکرده بود.

بار دیگر در 7 آذر ماه 1359 در عملیاتی به نام "مروارید"  ناوچه های پیکان و گرز با کمک جنگنده های F4  از پایگاه بوشهر مجدداً به این اسکله ها حمله کردند که بر اثر آن یک ناوچه موشک انداز پیکان هدف قرار گرفته و غرق شد.

از این زمان به بعد، در کنار صدور نفت از اسکله البکر، نیروهای نظامی عراق نیز بر روی این دو اسکله مستقر گردیدند. نیروی دریایی عراق از ابتدای جنگ توان چندانی نداشت. فقط دارای چند ناوچه "اوزای" روسی بود که بین ام القصر و این اسکله ها تردد می کردند. به هر حال پس از عملیات والفجر 8، عراق این دو اسکله را به عنوان دو پایگاه نظامی شناور در دریا مورد استفاده قرار می داد.

نیروی دریایی ارتش یکبار دیگر برای تصرف اسکله الامیه برنامه ریزی کرد  که در تاریخ 20/4/1365 به اجرا درآمد. این نیرو قرار بود با پشتیبانی نیروی هوایی و با کمک هشت فروند قایق رزمی حامل تکاوران، به اسکله حمله کرده و با تعداد قایق بزرگتر مجهز به توپ های 23 و 106 میلیمتری و همچنین سه ناوچه موشک انداز پیکان، اسکله الامیه را به تصرف خود در آوردند.

ولی این طرح عملیاتی موفق نشد و نیروهای ارتش نتوانستند خود را به اسلکه نزدیک کنند و این عملیات ناکام ماند. با توسعه جنگ نفتکش ها از سوی عراق، سپاه پاسداران تصمیم گرفت تا دست به یک اقدام اساسی جهت محروم کردن این کشور از تأسیسات نفتی البکر و الامیه بزند.

طول اسکله الامیه 961 متر و عرض آن حداکثر 105 و حداقل ارتفاع 5/1 متر و دارای 4 محل پهلوگیری بود. ابعاد اسکله البکر اندکی بزرگتر از الامیه بود. نیروی دریایی سپاه برای اولین بار در 9 شهریور ماه سال 1365 طرحی را برای از کار انداختن کامل اسکله های نفتی عراق در خلیج فارس که به عنوان پایگاه های نظامی از آنها استفاده می شد، به مرحله اجرا گذاشت.

در شب اول به دلایل شرایط جوی و گرمی هوا، غواص ها نتوانستند طبق زمان بندی انجام شده پیشروی خود را به سمت اسکله الامیه انجام دهند و در ساعت 1 بامداد به عقب بازگشتند. در فردای آن شب مورخ 10/5/1365 بار دیگر نیروی دریایی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، با کمک 120 غواص از لشکر امام حسین (ع) موفق شد تا طبق برنامه به اسکله نفتی عراق با نام الامیه حمله کرده و آن را به تصرف خود در آورد.

غواص ها برای رسیدن به اسکله از نقطه رهایی که سه پایه الامیه بود با قایق به 2 کیلومتر جلوتر انتقال یافته و طول 3 کیلومتر باقیمانده را شنا کرده تا خود را به اسکله رساندند. غواص ها با ورود به داخل دریا در 3 ستون به فاصله 2 متر از هم، حرکت خود را به سمت هدف در حالی که شرایط جوّی نامساعد می شد، آغاز کردند.

این عملیات که با غافلگیری کامل و در هوای گرم تابستان و در شرایط هوای شرجی انجام شد، توانست با موفقیت به اهداف خود دست یابد. در عملیات کربلای 3، 110 نفر از نظامیان عراقی مستقر در این پایانه نفتی به اسارت در آمدند که بعداً 15 نفر آنها با شلیک موشک عراق به "پد هلیکوپتر" اسکله کشته شدند.

در این عملیات سپاه موفق شد تا با استفاده از پدافند هوایی دشمن مستقر بر روی اسکله الامیه دو فروند جنگنده عراقی را سرنگون نماید و خلبان یکی از آنها را دستگیر کند. ارتش عراق با روشن شدن هوا علاوه بر بمباران اسکله، با موشک ساحل به دریا نیز به اسکله حمله نمود. این اقدام باعث شد تا تعدادی از اسرای عراقی که هنوز تخلیه نشده بودند کشته و تعدادی از رزمندگان اسلام نیز شهید گردند. پس از این اقدام تجهیزات نظامی دشمن از روی اسکله جمع آوری و رزمندگان اسلام، پایانه نفتی عراق را تخلیه و به مواضع قبلی خود برگشتند.

از سوی دیگر در این عملیات آبراهه "خورعبدالله" از سوی سپاه مین گذاری گردید. در مجموع در این عملیات 63 نفر از نیروهای دشمن کشته و 12 توپ ضد هوایی و 4 دستگاه رادار نیز به غنیمت سپاه اسلام در آمد. 1 ناوچه اوزا و 2 دستگاه رادار و تعدادی توپ ضد هوایی دشمن نیز منهدم گردید. همزمان با تصرف اسکله الامیه، با انجام عملیات دیگری به اسم نارالرحمه، با پمپاژ نفت از مخازن فاو، اسکله البکر نیز به آتش کشیده شد.

طراح و مجری این عملیات، آقای مهندس جمشید سرداری یکی از اعضای قرارگاه نوح بود. مجموع این دو عملیات که نام کربلای 3 را برخود دید، به منظور کاستن از توان دشمن در کنترل منطقه شمال خلیج فارس و نیز مقابله با حملات ارتش عراق به نفتکش ها و کشتی های تجاری و توسعه ناامنی در خلیج فارس صورت گرفت. در این عملیات 75 نفر از نیروهای خودی شهید و 186 نفر نیز مجروح گردیدند.

در عملیات کربلای 3، نیروی هوایی و نیروی دریایی ارتش شرکت نداشتند. عدم پوشش هوایی شمال خلیج فارس باعث شد تا هواپیماهای عراقی به راحتی به اسکله الامیه نزدیک شوند و آن را به دفعات بمباران نمایند. همزمان با جریان این عملیات، در فاصله ای دور از این منطقه، یک فروند هواپیمای F14  نیروی هوایی در 12/6/1365 به اشتباه از سوی پدافند نیروی هوایی در منطقه گوره مورد اصابت قرار گرفته و ساقط شد که برای ایران خسارت عمده ای بود.

عملیات کربلای 3 در حالی صورت گرفت که رئیس جمهور برای شرکت در اجلاس کشورهای عضو جنبش عدم تعهد در حراره پایتخت زیمبابوه بسر می برد. پس از بازگشت رئیس جمهور از سفر، طی دیداری که فرماندة نیروی دریایی سپاه با ایشان داشت، ایشان از تأثیر بسیار مثبت عملیات کربلای 3 بر جوّ این اجلاس یاد کردند و متذکر شدند که تصرف اسکله الامیه عراق، موجب افزایش اعتبار و موقعیت ایران در اجلاس غیر متعهدها شد.