به گزارش گروه سایر رسانه‌های دفاع پرس، سید رحیم نعمتی در یادداشتی نوشت:
روزنامه واشنگتن‌پست در سرمقاله روز دوشنبه گذشته برنامه اصلاحاتی را بررسی کرده که محمد بن سلمان، ولیعهد و وزیر دفاع سعودی، به راه انداخته و البته در قبل آن سر و صدای زیادی را در این کشور به شدت سنتی ایجاد کرده است. این روزنامه قدیمی و مشهور آمریکایی در ابتدای سرمقاله نگاهی انداخته به ابعاد این برنامه که از یک سو مبارزه با فساد مالی مقامات عالی‌رتبه آل‌سعود را در بر می‌گیرد و از سوی دیگر، شامل اقداماتی مثل باز شدن سالن‌های سینما در سال آینده، دادن اجازه رانندگی به زنان، ورود زنان به ورزشگاه‌ها و اجازه فتوا دادن به زنان می‌شود اما در ادامه نتیجه می‌گیرد که او در انجام این اصلاحات «صداقت ندارد و با روش بسیار زمخت، فقط در پی کسب قدرت است.» شاهد مثال واشنگتن‌پست برای این نتیجه‌گیری خرید‌های نجومی محمد بن سلمان از قصر 300 میلیون دلاری در فرانسه تا تملک قایق تفریحی 550میلیون دلاری و تابلوی نقاشی 450میلیون دلاری است.
همین سه رقم نشان می‌دهد که این ولیعهد جوان دست کمی از دیگر شاهزاده‌های جوان در خرج کردن دلارهای نفتی ندارد، در حالی که مدعی مبارزه با فساد است و از اویل ماه نوامبر بیش از 150 شاهزاده، تاجر و دیگر افراد مطرح در دستگاه حاکمیت آل‌سعود را در هتل ریتز کارلتون حبس کرده است. وزارت دارایی آل‌سعود در ابتدای دستگیری‌‌‌‌ها اعلامیه‌ای را با این ادعا منتشر کرد که «دستگیری‌‌‌‌ها با هدف افزایش حاکمیت قانون و اعتمادسازی برای افزایش میزان سرمایه‌گذاری‌‌‌‌ها انجام شده» اما حالا با گذشت نزدیک به دو ماه معلوم شده که هدف از دستگیری‌‌‌‌ها چیزی بیش از باج‌خواهی نبوده است. تا حالا چند تن از بازداشتی‌‌‌‌ها در ازای پرداخت‌های میلیاردی حکم آزادی خود را از این هتل گرفته‌اند که به نقل از مجله الکترونیکی السبق عربستان، یک مقام سابق وزارت دارایی و تعدادی از تجار در میان آنها هستند. به این جهت است که واشنگتن‌پست آن دستگیری‌‌‌‌ها را تنها در حد و اندازه همین باج‌خواهی ارزیابی کرده و می‌نویسد: «هیچ وقت منتظر دیدن صحنه برگزاری دادگاه بازداشتی‌‌‌‌ها نباشید. ولیعهد به جای برگزاری دادگاه، در تلاش است که این اغنیا را به امضای رسید پرداخت دهها میلیارد دلار از اموال‌شان در ازای آزادی و خلاصی از تعقیب قانونی، مجبور کند» و در ادامه، راه و روش محمد بن سلمان را به دور از ظرافت لازم می‌داند که تنها از عهده «رژیمی خودکامه و مستبد برمی‌آید و نه دولتی مدرن و قانون‌مدار.»
این نحوه قضاوت از رسانه مطرح در امریکا قابل‌توجه است و نشان می‌دهد که نمایش‌های محمد بن سلمان برای نشان دادن چهره‌ای اصلاح‌طلب از خود در میان حکام محافظه‌کار عرب منطقه در امریکا خریداری ندارد و نگاه منتقد اعمال او را زیر نظر ندارد. از سوی دیگر، روزنامه نیویورک‌تایمز به یکی دیگر از پرونده‌های این شاهزاده جاه‌طلب سعودی پرداخته است که دست بر قضا در همان زمان دستگیری‌‌‌‌ها کلید خورد. این پرونده استعفای سعد حریری از پست نخست‌وزیری لبنان است که حالا بعد از این مدت، نیویورک‌تایمز گزارشی از آن منتشر کرده تا پس از مصاحبه با حدود 10 نفر از کشورهای غربی و منطقه و نزدیکان خود حریری معلوم شود که چه بدرفتاری‌‌‌‌ها با حریری در زمان اقامتش در عربستان شده بود و او با شرایط وخیمی مجبور به اعلام آن استعفا شود. این گزارش تمام حرف و حدیث‌های آن موقع را تأیید می‌کند که حکایت فشار و اجبار آل‌سعود بر حریری داشتند و اینکه برخلاف تمام قوانین و قواعد بینالمللی، حریری در عربستان بازداشت شده است. به هر صورت، بازخوانی نیویورک‌تایمز از این پرونده گویای همان نگاه و ارزیابی منفی از کارنامه محمد بن سلمان است که بر خلاف ظاهر اصلاح‌طلبانه آن، محتوایی جز باج‌خواهی و پشت پا زدن به قوانین و قواعد بینالمللی ندارد. این ارزیابی از آن جهت اهمیت بیشتری پیدا می‌کند که محمد بن سلمان با وجود تمام برنامه‌ریزی‌‌‌‌ها و رفتار خودکامانه اما نتوانسته به اهداف خود برسد، چنان که سعد حریری در پست نخست‌وزیر و با حفظ وزرای حزب‌الله در کابینه ماند و شاهزادگانی مثل ولید بن طلال حاضر به معامله با او و قبول باج‌خواهی‌اش نشده‌اند حتی به این قیمت که به دلیل فشار‌‌‌های جسمی و روحی بیمار شده و تحت درمان قرار بگیرند.
منبع: روزنامه جوان
